Massimo Barbolini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Massimo Barbolini
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1964
Modena

Pozycja

I trener

Kariera trenerska
Lata Drużyna
1985–1989 Panini Modena (mężczyźni - II trener)
1989–1990 VT Agrigento (mężczyźni)
1990–1992 Carimonte Modena (mężczyźni)
1992–1993 Pallavolo Spoleto (mężczyźni)
1993–1996 PVF Matera
1996–1997 Gierre Roma
1997–2007 Pallavolo Sirio Perugia
2006–2012 Włochy
2009–2010 Club Italia
2012–2015 Galatasaray SK
2013–2014 Turcja
2015–2016 Pomi Casalmaggiore
2016–2017 Eczacıbaşı Stambuł
2017–2020 Igor Gorgonzola Novara
2020– Savino Del Bene Scandicci
Massimo Barbolini trenerem reprezentacji Turcji

Massimo Barbolini (ur. 29 sierpnia 1964 w Modenie) - włoski trener siatkarski. Jego córka Valentina, również jest siatkarką[1].

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

mężczyźni

Superpuchar Europy:

  • srebro 1990

Puchar Europy Mistrzów Klubowych:


kobiety

Puchar Włoch:

  • złoto 1994, 1995, 1999, 2003, 2005, 2007, 2018, 2019

Liga Mistrzyń:

Liga włoska:

  • złoto 1994, 1995, 2003, 2005, 2007
  • srebro 2018, 2019, 2024[2]
  • brąz 2000, 2002

Klubowe Mistrzostwa Świata:

Puchar CEV (1980–2007):

Puchar Europy Zdobywczyń Pucharów:

Liga turecka:

  • brąz 2013

Superpuchar Włoch:

  • złoto 2015, 2017

Puchar Challenge:

Puchar CEV (2007-):

Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Grand Prix:

Mistrzostwa Europy:

Puchar Świata:

Volley Masters Montreux:

Puchar Wielkich Mistrzyń:

Igrzyska Śródziemnomorskie:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Valentina Barbolini alla Bartoccini Gioielleria Perugia. tefchannel.it. (wł.).
  2. ↑ Włochy K: Joanna Wołosz mistrzynią Włoch!. siatka.org. (pol.).
  3. ↑ Trofea zostały we Włoszech. Duży zwrot akcji w finale Pucharu Challenge. sportowefakty.wp.pl. (pol.).
  4. ↑ CEV K: Savino Del Bene Scandicci z Pucharem, Alba Blaj bezradna. siatka.org. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Massimo_Barbolini&oldid=73638757”