Juste-Aurèle Meissonnier: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa linków |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''Juste Aurèle Meissonier''' (ur. [[1695]] w [[Turyn]]ie, zm. [[1750]] w [[Paryż]]u) – [[Francja|francuski]] [[złotnictwo|złotnik]], [[Rzeźba|rzeźbiarz]], [[malarstwo|malarz]], [[architekt]], dekorator i projektant mebli w stylu [[rokoko]]. |
'''Juste Aurèle Meissonier''' (ur. [[1695]] w [[Turyn]]ie, zm. [[1750]] w [[Paryż]]u) – [[Francja|francuski]] [[złotnictwo|złotnik]], [[Rzeźba|rzeźbiarz]], [[malarstwo|malarz]], [[architekt]], dekorator i projektant mebli w stylu [[rokoko]]. |
||
Około [[1725]] został złotnikiem królewskim i rysownikiem Gabinetu Rycin. Zajmował się plastyczną oprawą uroczystości francuskiego dworu królewskiego. Rysował uroczystości pogrzebowe, ''fête galantes'', teatr, sztucznie ognie. Transponował motywy erotyczne w dziedzinę dekoracji. Chciał nadać tworzywom i architekturze gibkość i kształty roślinności. Jego dzieła charakteryzują się bardzo dużą ilością ozdób, m.in. charakterystycznego dla rokoka [[rocaille]]'u. |
Około [[1725]] został złotnikiem królewskim i rysownikiem Gabinetu Rycin. Zajmował się plastyczną oprawą uroczystości francuskiego dworu królewskiego. Rysował uroczystości pogrzebowe, ''fête galantes'', teatr, sztucznie ognie. Transponował motywy erotyczne w dziedzinę dekoracji. Chciał nadać tworzywom i architekturze gibkość i kształty roślinności. Jego dzieła charakteryzują się bardzo dużą ilością ozdób, m.in. charakterystycznego dla rokoka [[rocaille]]'u. |
||
Wśród osób zamawiających jego dekoracje byli książę [[August Aleksander Czartoryski]], który zamówił u niego "Złoty salon" do Pałacu w Puławach (zachowane fragmenty w muzeum w Jędrzejowie) oraz marszałek [[Franciszek Bieliński]], który zamówił wnętrze salonu do swojego pałacu przy ul. Królewskiej w Warszawie<ref>{{cytuj książkę |nazwisko =Chaunu | imię =Pierre | autor link =Pierre Chaunu | tytuł =Cywilizacja wieku Oświecenia | wydawca =PIW | miejsce =Warszawa | rok =1993 | strony =337 | isbn =83-06-02339-0 }}</ref>. |
|||
Znalazł naśladowców w Europie Środkowej, Anglii, a zwłaszcza w Portugalii - w tendencjach stylu manuelińskiego<ref>{{cytuj książkę |nazwisko =Chaunu | imię =Pierre | autor link =Pierre Chaunu | tytuł =Cywilizacja wieku Oświecenia | wydawca =PIW | miejsce =Warszawa | rok =1993 | strony =336 | isbn =83-06-02339-0 }}</ref>. |
|||
Jego kontynuatorem był [[François de Cuvilliés]]. |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 23:51, 21 sty 2011
Juste Aurèle Meissonier (ur. 1695 w Turynie, zm. 1750 w Paryżu) – francuski złotnik, rzeźbiarz, malarz, architekt, dekorator i projektant mebli w stylu rokoko.
Około 1725 został złotnikiem królewskim i rysownikiem Gabinetu Rycin. Zajmował się plastyczną oprawą uroczystości francuskiego dworu królewskiego. Rysował uroczystości pogrzebowe, fête galantes, teatr, sztucznie ognie. Transponował motywy erotyczne w dziedzinę dekoracji. Chciał nadać tworzywom i architekturze gibkość i kształty roślinności. Jego dzieła charakteryzują się bardzo dużą ilością ozdób, m.in. charakterystycznego dla rokoka rocaille'u.
Wśród osób zamawiających jego dekoracje byli książę August Aleksander Czartoryski, który zamówił u niego "Złoty salon" do Pałacu w Puławach (zachowane fragmenty w muzeum w Jędrzejowie) oraz marszałek Franciszek Bieliński, który zamówił wnętrze salonu do swojego pałacu przy ul. Królewskiej w Warszawie[1].
Znalazł naśladowców w Europie Środkowej, Anglii, a zwłaszcza w Portugalii - w tendencjach stylu manuelińskiego[2].
Jego kontynuatorem był François de Cuvilliés.
- ↑ Pierre Chaunu: Cywilizacja wieku Oświecenia. Warszawa: PIW, 1993, s. 337. ISBN 83-06-02339-0.
- ↑ Pierre Chaunu: Cywilizacja wieku Oświecenia. Warszawa: PIW, 1993, s. 336. ISBN 83-06-02339-0.
Bibliografia
- Peter Fuhring: Juste-Aurèle Meissonnier : un génie du rococo 1695-1750. Turin: U. Allemandi, 1999. ISBN 978-88-422-0782-5.