Szlak murawski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
drobne redakcyjne |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Szlak murawski''' – stary szlak handlowy i wojskowy, jeden z kilku stałych szlaków napadów [[Chanat Krymski|Tatarów Krymskich]] na [[ |
'''Szlak murawski''' – stary szlak handlowy i wojskowy, jeden z kilku stałych szlaków napadów [[Chanat Krymski|Tatarów Krymskich]] na [[Ruś]]. |
||
Wiódł od [[Perekop]]u poprzez [[Dzikie Pola]], linią [[Dział wód|wododziału]] [[Dniepr]]u z [[Don]]em, nad [[Worskla|Worsklą]], [[Doniec|Dońcem]], [[Sejm (rzeka)|Sejmem]] do [[Tuła|Tuły]]. Przechodził przez 11 [[bród (geografia)|brodów]]. [[Zygmunt Gloger]] uważał go za naturalną granicę wschodnią Kijowszczyzny<ref> Zygmunt Gloger, ''Geografia historyczna ziem dawnej Polski'', ss. 239-241</ref>. |
Wiódł od [[Perekop]]u poprzez [[Dzikie Pola]], linią [[Dział wód|wododziału]] [[Dniepr]]u z [[Don]]em, nad [[Worskla|Worsklą]], [[Doniec|Dońcem]], [[Sejm (rzeka)|Sejmem]] do [[Tuła|Tuły]]. Przechodził przez 11 [[bród (geografia)|brodów]]. [[Zygmunt Gloger]] uważał go za naturalną granicę wschodnią Kijowszczyzny<ref> Zygmunt Gloger, ''Geografia historyczna ziem dawnej Polski'', ss. 239-241</ref>. |
||
Wersja z 20:56, 6 lut 2011
Szlak murawski – stary szlak handlowy i wojskowy, jeden z kilku stałych szlaków napadów Tatarów Krymskich na Ruś.
Wiódł od Perekopu poprzez Dzikie Pola, linią wododziału Dniepru z Donem, nad Worsklą, Dońcem, Sejmem do Tuły. Przechodził przez 11 brodów. Zygmunt Gloger uważał go za naturalną granicę wschodnią Kijowszczyzny[1].
Pochodzenie nazwy nie jest znane, może być wywodzone od słowa murawa, czyli trawa, co jednak nie wyjaśnia, dlaczego akurat ten szlak zostałby od trawy nazwany, skoro porastała ona całe znaczne terytoria. Nazwa może pochodzić również od podobnie nazwanej miejscowości.
Szlak miał kilka odgałęzień: bakajewskie, izjumskie, kalmiuskie, kończakowskie, staro- i nowoposelskie, romodanowskie, sahajdaczne. Szlak używany był również przez kupców i dyplomatów.
W ciągu pierwszej połowy XVI wieku szlakiem przeszły 43 najazdy. Dlatego też dla ochrony przed atakami wniesiono biełgorodski system obronny z licznymi twierdzami: liwińską (1586), oskolską (1586), biełgorodską (1589), bałujkowską (1599) i innymi.
Linki zewnętrzne
- Morawski szlak al. Murawskie szlaki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 671.
- ↑ Zygmunt Gloger, Geografia historyczna ziem dawnej Polski, ss. 239-241