Bitwa pod Kalazinem: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
przypis |
drobne redakcyjne |
||
Linia 20: | Linia 20: | ||
}} |
}} |
||
Nierozstrzygnięte całodzienne starcia wspierającej Dymitra Samozwańca II najemnej jazdy składającej się z oddziałów polsko-litewskich pod dowództwem Jana Piotra Sapiehy z okopanymi nad Wołgą oddziałami moskiewskimi. |
Nierozstrzygnięte całodzienne starcia wspierającej [[Dymitr Samozwaniec II|Dymitra Samozwańca II]] najemnej jazdy składającej się z oddziałów polsko-litewskich pod dowództwem Jana Piotra Sapiehy z okopanymi nad Wołgą oddziałami moskiewskimi. |
||
⚫ | Oddziały moskiewskie po przeprawieniu się przez Wołgę, lecz unikając starcia z jazdą Sapiehy, ukryły się za opartymi o rzekę fortyfikacjami polowymi. |
||
=== Opis starcia === |
|||
⚫ | Oddziały moskiewskie po przeprawieniu się przez Wołgę, lecz unikając starcia z jazdą Jana Piotra Sapiehy, ukryły się za opartymi o rzekę fortyfikacjami polowymi. Ze względu na brak piechoty i artylerii, Sapieha nie przeprowadził walnego ataku, dlatego przez cały dzień prowadzone były tylko drobne potyczki pomiędzy niewielkimi grupami harcowników. |
||
Wojska Sapiehy odstąpiły od ataków na wieść o dotarciu pod Smoleńsk wojsk króla Zygmunta III Wazy i po zwinięciu obozu w dniu 2 września 1609 roku odeszły spod Kalazina<ref>http://kadrinazi.blogspot.com/2011/04/bitwa-czy-nie-bitwa-kalazin-28081609.html</ref>. |
Wojska Sapiehy odstąpiły od ataków na wieść o dotarciu pod Smoleńsk wojsk króla Zygmunta III Wazy i po zwinięciu obozu w dniu 2 września 1609 roku odeszły spod Kalazina<ref>http://kadrinazi.blogspot.com/2011/04/bitwa-czy-nie-bitwa-kalazin-28081609.html</ref>. |
||
Linia 27: | Linia 29: | ||
=== Ciekawostki === |
=== Ciekawostki === |
||
W piśmiennictwie rosyjskim starcie to uznaje się za zwycięskie dla Skopina-Szujskiego, w efekcie czego w 2009 roku w jego miejscu wystawiono pomnik. |
W piśmiennictwie rosyjskim starcie to uznaje się za zwycięskie dla Skopina-Szujskiego, w efekcie czego w 2009 roku w jego miejscu wystawiono pomnik. |
||
⚫ | |||
=== Źródła === |
=== Źródła === |
||
Linia 38: | Linia 38: | ||
=== Źródło internetowe === |
=== Źródło internetowe === |
||
* [http://kadrinazi.blogspot.com/2011/04/bitwa-czy-nie-bitwa-kalazin-28081609.html#comment-form Opis źródeł i bitwy w j. polskim na blogu kadrinazi.blogspot.com] |
* [http://kadrinazi.blogspot.com/2011/04/bitwa-czy-nie-bitwa-kalazin-28081609.html#comment-form Opis źródeł i bitwy w j. polskim na blogu kadrinazi.blogspot.com] |
||
⚫ | |||
[[ru:Битва под Калязином]] |
[[ru:Битва под Калязином]] |
Wersja z 12:29, 27 mar 2013
II Dymitriada | |||
{{{opis grafiki}}} | |||
Czas |
{{{czas}}} | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
Kalazin (Kałazin) | ||
Terytorium | |||
Wynik |
nierozstrzygnięty | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} |
Nierozstrzygnięte całodzienne starcia wspierającej Dymitra Samozwańca II najemnej jazdy składającej się z oddziałów polsko-litewskich pod dowództwem Jana Piotra Sapiehy z okopanymi nad Wołgą oddziałami moskiewskimi.
Opis starcia
Oddziały moskiewskie po przeprawieniu się przez Wołgę, lecz unikając starcia z jazdą Jana Piotra Sapiehy, ukryły się za opartymi o rzekę fortyfikacjami polowymi. Ze względu na brak piechoty i artylerii, Sapieha nie przeprowadził walnego ataku, dlatego przez cały dzień prowadzone były tylko drobne potyczki pomiędzy niewielkimi grupami harcowników.
Wojska Sapiehy odstąpiły od ataków na wieść o dotarciu pod Smoleńsk wojsk króla Zygmunta III Wazy i po zwinięciu obozu w dniu 2 września 1609 roku odeszły spod Kalazina[1].
Ciekawostki
W piśmiennictwie rosyjskim starcie to uznaje się za zwycięskie dla Skopina-Szujskiego, w efekcie czego w 2009 roku w jego miejscu wystawiono pomnik.
Źródła
- Józef Budziłło – "Historia Dmitra Fałszywego"
- Mikołaj Marchocki - "Historia moskiewskiej woyny prawdziwej"
- Jan Piotr Sapieha - "Dzieje Marsa Krwawego"
- List szwedzkiego oficera Kristera Some do Pedera Nilssona z 22 sierpnia 1609 roku.