Piotr Szafraniec (zm. 1437): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Bot: Przenoszę linki interwiki (1) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:Q11818137 |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
Syn Piotra Szafrańca, brat biskupa [[Jan Szafraniec (biskup)|Jana Szafrańca]], Stanisława i Tomasza. Miał syna [[Piotr Szafraniec (młodszy)|Piotra]] i córkę Katarzynę <ref name="Minakowski"> Marek J. Minakowski, ''Ci wielcy Polacy to nasza rodzina'', wyd. 3, Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne, Kraków 2008, ISBN 83-918058-5-9.</ref>. |
Syn Piotra Szafrańca, brat biskupa [[Jan Szafraniec (biskup)|Jana Szafrańca]], Stanisława i Tomasza. Miał syna [[Piotr Szafraniec (młodszy)|Piotra]] i córkę Katarzynę <ref name="Minakowski"> Marek J. Minakowski, ''Ci wielcy Polacy to nasza rodzina'', wyd. 3, Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne, Kraków 2008, ISBN 83-918058-5-9.</ref>. |
||
[[Podstoli]] krakowski od [[1398]] roku. Od [[1406]] roku [[podkomorzy]] krakowski (nadworny). Od 1408 roku wojewoda sandomierski <ref name="Minakowski"/>. Był starostą łęczyckim, chęcińskim, sieradzkim i krakowskim <ref name="Minakowski"/>. W 1410 roku odznaczył się w [[Bitwa pod Grunwaldem|bitwie pod Grunwaldem]], w której wystawił własną chorągiew (nr 35) {{fakt|data=2010-03}}. Dowodził w zwycięskiej [[Bitwa pod Tucholą|bitwie pod Tucholą]] w 1410 roku {{fakt|data=2010-03}}. Od [[1433]] roku [[wojewoda]] krakowski. Dążył do zawarcia unii z Czechami i pogłębienia związków z Litwą. Sprzyjał [[husyci|husytom]]. Popierał prawo do tronu synów [[Władysław II Jagiełło|Władysława Jagiełły]] <ref>[http://portalwiedzy.onet.pl/5189,,,,szafraniec_piotr,haslo.html Szfraniec Piotr (w:) Encyklopedia Onet WIEM]</ref>. |
[[Podstoli]] krakowski od [[1398]] roku. W 1402 roku otrzymał od Jagiełły w zarząd Podole opuszczone przez Świdrygiełłę. Od [[1406]] roku [[podkomorzy]] krakowski (nadworny). Od 1408 roku wojewoda sandomierski <ref name="Minakowski"/>. Był starostą łęczyckim, chęcińskim, sieradzkim i krakowskim <ref name="Minakowski"/>. W 1410 roku odznaczył się w [[Bitwa pod Grunwaldem|bitwie pod Grunwaldem]], w której wystawił własną chorągiew (nr 35) {{fakt|data=2010-03}}. Dowodził w zwycięskiej [[Bitwa pod Tucholą|bitwie pod Tucholą]] w 1410 roku {{fakt|data=2010-03}}. Od [[1433]] roku [[wojewoda]] krakowski. Dążył do zawarcia unii z Czechami i pogłębienia związków z Litwą. Sprzyjał [[husyci|husytom]]. Popierał prawo do tronu synów [[Władysław II Jagiełło|Władysława Jagiełły]] <ref>[http://portalwiedzy.onet.pl/5189,,,,szafraniec_piotr,haslo.html Szfraniec Piotr (w:) Encyklopedia Onet WIEM]</ref>. |
||
Właściciel [[zamek w Pieskowej Skale|zamku w Pieskowej Skale]]. Protektor Akademii Krakowskiej, której podarował dom wykupiony od w 1434 roku od Żyda Izaaka {{fakt|data=2010-03}}. Pochowany został w kaplicy pod wieżą srebrnych dzwonów w katedrze na [[Wawel]]u {{fakt|data=2010-03}}. |
Właściciel [[zamek w Pieskowej Skale|zamku w Pieskowej Skale]]. Protektor Akademii Krakowskiej, której podarował dom wykupiony od w 1434 roku od Żyda Izaaka {{fakt|data=2010-03}}. Pochowany został w kaplicy pod wieżą srebrnych dzwonów w katedrze na [[Wawel]]u {{fakt|data=2010-03}}. |
||
Wersja z 11:57, 7 cze 2013
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
? |
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Piotr Szafraniec z Łuczyc |
| Dzieci |
Piotr Szafraniec z Pieskowej Skały i Łuczyc, zm. 1437, herbu Starykoń, określany też jako Piotr Szafraniec Starszy lub senior.
Syn Piotra Szafrańca, brat biskupa Jana Szafrańca, Stanisława i Tomasza. Miał syna Piotra i córkę Katarzynę [1].
Podstoli krakowski od 1398 roku. W 1402 roku otrzymał od Jagiełły w zarząd Podole opuszczone przez Świdrygiełłę. Od 1406 roku podkomorzy krakowski (nadworny). Od 1408 roku wojewoda sandomierski [1]. Był starostą łęczyckim, chęcińskim, sieradzkim i krakowskim [1]. W 1410 roku odznaczył się w bitwie pod Grunwaldem, w której wystawił własną chorągiew (nr 35) [potrzebny przypis]. Dowodził w zwycięskiej bitwie pod Tucholą w 1410 roku [potrzebny przypis]. Od 1433 roku wojewoda krakowski. Dążył do zawarcia unii z Czechami i pogłębienia związków z Litwą. Sprzyjał husytom. Popierał prawo do tronu synów Władysława Jagiełły [2].
Właściciel zamku w Pieskowej Skale. Protektor Akademii Krakowskiej, której podarował dom wykupiony od w 1434 roku od Żyda Izaaka [potrzebny przypis]. Pochowany został w kaplicy pod wieżą srebrnych dzwonów w katedrze na Wawelu [potrzebny przypis].
Bibliografia
- "Szafrańcowie herbu Stary Koń. Z pradziejów awansu i kariery w późnośredniowiecznej Polsce" Jerzy Sperka, Katowice, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2001
- ↑ a b c Marek J. Minakowski, Ci wielcy Polacy to nasza rodzina, wyd. 3, Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne, Kraków 2008, ISBN 83-918058-5-9.
- ↑ Szfraniec Piotr (w:) Encyklopedia Onet WIEM