Monaster Objawienia Pańskiego w Kijowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 47: | Linia 47: | ||
{{cytuj książkę | autor = Mironowicz A.| tytuł = Kościół prawosławny w Polsce| wydawca = Białostockie Towarzystwo Historyczne| rok = 2006| strony = 304| isbn = 836045602X}}</ref>, która przekazała bractwu ziemię pod budowę klasztoru, domu pielgrzyma, szkoły dla prawosławnej młodzieży<ref name="ut"/>. Szkoła bracka połączyła się następnie z kolegium [[Piotr Mohyła|Piotra Mohyły]], tworząc [[Akademia Mohylańska w Kijowie|Akademię Mohylańską]]<ref name="jak">{{cytuj książkę |autor = [[Natalia Jakowenko|N. Jakowenko]]| tytuł = Historia Ukrainy do 1795 roku| wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN| miejsce = Warszawa| rok = 2011| strony = 239| isbn = 9788301167639}}</ref>. |
{{cytuj książkę | autor = Mironowicz A.| tytuł = Kościół prawosławny w Polsce| wydawca = Białostockie Towarzystwo Historyczne| rok = 2006| strony = 304| isbn = 836045602X}}</ref>, która przekazała bractwu ziemię pod budowę klasztoru, domu pielgrzyma, szkoły dla prawosławnej młodzieży<ref name="ut"/>. Szkoła bracka połączyła się następnie z kolegium [[Piotr Mohyła|Piotra Mohyły]], tworząc [[Akademia Mohylańska w Kijowie|Akademię Mohylańską]]<ref name="jak">{{cytuj książkę |autor = [[Natalia Jakowenko|N. Jakowenko]]| tytuł = Historia Ukrainy do 1795 roku| wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN| miejsce = Warszawa| rok = 2011| strony = 239| isbn = 9788301167639}}</ref>. |
||
Monaster był wspierany przez [[Kozacy zaporoscy|Kozaków zaporoskich]] (podobnie jak bractwo kijowskie)<ref name="jak"/>. W [[1622]] roku po śmierci w wyniku ran odniesionych w bitwie pod Chocimiem, pochowany w nim został hetman kozacki [[Piotr Konaszewicz-Sahajdaczny]]. W latach 1690-1693 hetman [[Iwan Mazepa]] ufundował nowy sobór Objawienia Pańskiego w kompleksie klasztornym, zaś w 1703 rozpoczął budowę murowanej siedziby Akademii Mohylańskiej. W połowie XVIII w. wzniesiono trójkondygnacyjną dzwonnicę nad bramą prowadzącą na teren klasztoru, zaprojektowaną przez Stefana Kownira, obiekt ten w 1829 przebudowano według projektu A. Melenskiego<ref name="ut"/>. Całość utrzymana była w stylu baroku kozackiego<ref name="ut"/>. Oryginalny [[ikonostas]] w soborze monasterskim, zniszczony w pożarze kijowskiej dzielnicy Padół w 1811, został w 1825 zastąpiony przez konstrukcję neoklasycystyczną, również projektu Melenskiego<ref name="ut"/>. |
Monaster był wspierany przez [[Kozacy zaporoscy|Kozaków zaporoskich]] (podobnie jak bractwo kijowskie)<ref name="jak"/>. W [[1622]] roku po śmierci w wyniku ran odniesionych w bitwie pod Chocimiem, pochowany w nim został hetman kozacki [[Piotr Konaszewicz-Sahajdaczny]]<ref>Сас П. М., Кіркене Г. Хотинська битва 1621 – битва за Центральну Європу. — Київ: Балтія-Друк, 2011. — s. 216. — ISBN 978-966-8137-83-9</ref>. |
||
W latach 1690-1693 hetman [[Iwan Mazepa]] ufundował nowy sobór Objawienia Pańskiego w kompleksie klasztornym, zaś w 1703 rozpoczął budowę murowanej siedziby Akademii Mohylańskiej. W połowie XVIII w. wzniesiono trójkondygnacyjną dzwonnicę nad bramą prowadzącą na teren klasztoru, zaprojektowaną przez Stefana Kownira, obiekt ten w 1829 przebudowano według projektu A. Melenskiego<ref name="ut"/>. Całość utrzymana była w stylu baroku kozackiego<ref name="ut"/>. Oryginalny [[ikonostas]] w soborze monasterskim, zniszczony w pożarze kijowskiej dzielnicy Padół w 1811, został w 1825 zastąpiony przez konstrukcję neoklasycystyczną, również projektu Melenskiego<ref name="ut"/>. |
|||
Monaster był czynny do upadku caratu i przejęcia władzy przez bolszewików. W zabudowaniach klasztornych rozlokowano państwową poliklinikę i część instytucji Ukraińskiej Akademii Nauk. W 1926 monaster Objawienia Pańskiego uzyskał status zabytku o znaczeniu republikańskim. Mimo to w latach 30. XX wieku (po 1935) zniszczony został sobór monasterski i dzwonnica. Przetrwał natomiast wielokrotnie przebudowywany budynek dawnego refektarza i część dawnych obiektów mieszkalnych dla mnichów. Podobnie jak w przypadku [[monaster św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach|monasteru św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach]], rozebrane budynki sakralne oficjalnie uznano za nieposiadające wartości artystycznej<ref name="ut"/>. |
Monaster był czynny do upadku caratu i przejęcia władzy przez bolszewików. W zabudowaniach klasztornych rozlokowano państwową poliklinikę i część instytucji Ukraińskiej Akademii Nauk. W 1926 monaster Objawienia Pańskiego uzyskał status zabytku o znaczeniu republikańskim. Mimo to w latach 30. XX wieku (po 1935) zniszczony został sobór monasterski i dzwonnica. Przetrwał natomiast wielokrotnie przebudowywany budynek dawnego refektarza i część dawnych obiektów mieszkalnych dla mnichów. Podobnie jak w przypadku [[monaster św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach|monasteru św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach]], rozebrane budynki sakralne oficjalnie uznano za nieposiadające wartości artystycznej<ref name="ut"/>. |
Wersja z 09:32, 4 lip 2013
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Kościół | |
Eparchia |
eparchia kijowska |
Klauzura |
nie |
Typ monasteru |
męski |
Obiekty sakralne | |
Sobór |
Sobór Objawienia Pańskiego |
Fundator |
Halszka Hulewiczówna |
Styl |
barok |
Data zamknięcia |
po 1917 |
Data zburzenia |
ok. 1935 |
Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} |
Monaster Objawienia Pańskiego w Kijowie, monaster bracki w Kijowie – prawosławny klasztor w Kijowie, otwarty w 1615 i zlikwidowany po rewolucji październikowej, w latach 30. XX wieku zburzony.
Monaster był w I Rzeczypospolitej administrowany przez kijowskie bractwo prawosławne, założone w 1615[1]. Został ufundowany w tym samym roku przez Halszkę Hulewiczównę[2], która przekazała bractwu ziemię pod budowę klasztoru, domu pielgrzyma, szkoły dla prawosławnej młodzieży[1]. Szkoła bracka połączyła się następnie z kolegium Piotra Mohyły, tworząc Akademię Mohylańską[3].
Monaster był wspierany przez Kozaków zaporoskich (podobnie jak bractwo kijowskie)[3]. W 1622 roku po śmierci w wyniku ran odniesionych w bitwie pod Chocimiem, pochowany w nim został hetman kozacki Piotr Konaszewicz-Sahajdaczny[4].
W latach 1690-1693 hetman Iwan Mazepa ufundował nowy sobór Objawienia Pańskiego w kompleksie klasztornym, zaś w 1703 rozpoczął budowę murowanej siedziby Akademii Mohylańskiej. W połowie XVIII w. wzniesiono trójkondygnacyjną dzwonnicę nad bramą prowadzącą na teren klasztoru, zaprojektowaną przez Stefana Kownira, obiekt ten w 1829 przebudowano według projektu A. Melenskiego[1]. Całość utrzymana była w stylu baroku kozackiego[1]. Oryginalny ikonostas w soborze monasterskim, zniszczony w pożarze kijowskiej dzielnicy Padół w 1811, został w 1825 zastąpiony przez konstrukcję neoklasycystyczną, również projektu Melenskiego[1].
Monaster był czynny do upadku caratu i przejęcia władzy przez bolszewików. W zabudowaniach klasztornych rozlokowano państwową poliklinikę i część instytucji Ukraińskiej Akademii Nauk. W 1926 monaster Objawienia Pańskiego uzyskał status zabytku o znaczeniu republikańskim. Mimo to w latach 30. XX wieku (po 1935) zniszczony został sobór monasterski i dzwonnica. Przetrwał natomiast wielokrotnie przebudowywany budynek dawnego refektarza i część dawnych obiektów mieszkalnych dla mnichów. Podobnie jak w przypadku monasteru św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach, rozebrane budynki sakralne oficjalnie uznano za nieposiadające wartości artystycznej[1].
- ↑ a b c d e f The Main Church Of The Bratskyi Monastery Of The Epiphany
- ↑ Mironowicz A.: Kościół prawosławny w Polsce. Białostockie Towarzystwo Historyczne, 2006, s. 304. ISBN 83-60456-02-X.
- ↑ a b N. Jakowenko: Historia Ukrainy do 1795 roku. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 239. ISBN 978-83-01-16763-9.
- ↑ Сас П. М., Кіркене Г. Хотинська битва 1621 – битва за Центральну Європу. — Київ: Балтія-Друк, 2011. — s. 216. — ISBN 978-966-8137-83-9