Sobór Świętych Borysa i Gleba w Nowogródku: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Historia: drobne redakcyjne |
→Architektura: drobne merytoryczne |
||
Linia 80: | Linia 80: | ||
== Architektura == |
== Architektura == |
||
Cerkiew została wzniesiona w stylu późnogotyckim. W tym stylu utrzymane są zdobiące ściany i absydę ostrołukowe ornamenty. Sobór posiada dwie wieże, w narożnikach wzmacniane skarpami. We wnętrzu budynku przetrwały sklepienia gwiaździste oraz XVII-wieczny nagrobek Litaworów Chreptowiczów, dobroczyńców świątyni<ref name="prz"/>. |
Cerkiew została wzniesiona w stylu późnogotyckim. W tym stylu utrzymane są zdobiące ściany i absydę ostrołukowe ornamenty. Sobór posiada dwie wieże, w narożnikach wzmacniane skarpami. We wnętrzu budynku przetrwały sklepienia gwiaździste oraz XVII-wieczny nagrobek Litaworów Chreptowiczów, dobroczyńców świątyni<ref name="prz"/>. |
||
Po 2009 roku przebudowano oryginalne hełmy na wieżach, przebudowując je w stylu moskiewskim. |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
[[Kategoria:Cerkwie eparchii nowogródzkiej i lidzkiej|Nowogródek, Borysa]] |
[[Kategoria:Cerkwie eparchii nowogródzkiej i lidzkiej|Nowogródek, Borysa]] |
Wersja z 16:40, 14 maj 2014
sobór parafialny | |||||||||||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||
Adres |
{{{adres}}} | ||||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||||||||||||
Wezwanie |
św. św. Borys i Gleb | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Białorusi | |||||||||||||||||||||||
53°36′00,8″N 25°49′26,9″E/53,600222 25,824139 |
Sobór św. św. Borysa i Gleba w Nowogródku – prawosławny sobór[1] w Nowogródku, w eparchii nowogródzkiej i lidzkiej Egzarchatu Białoruskiego.
Historia
Pierwsza świątynia na miejscu dzisiejszego soboru powstała w XII w., pozostały z niej jedynie fragmenty fundamentów. Budowla ta była soborem katedralnym metropolii litewskiej[1]. Od XIV w. przy cerkwi działał męski monaster[2]. W 1451 w świątyni gościł metropolita moskiewski Jonasz[1].
Istniejąca cerkiew została ufundowana w 1517 przez hetmana wielkiego litewskiego Konstantego Ostrogskiego[3] oraz metropolitę Józefa Sołtana. Jej budowa trwała przez kolejne dwa lata[3]. W XVII w. świątynia przeszła w ręce unitów. Od 1624 działał przy niej żeński klasztor unicki, zaś w 1628 – wspólnota męska. W 1632 cerkiew została przebudowana[3]. Kolejna przebudowa miała miejsce w XVIII w.[1].
Obiekt wrócił do rąk prawosławnych po likwidacji unii na ziemiach zabranych w 1839 (synod połocki). Był przebudowywany po raz kolejny w latach 1873-1875[1]. Do I wojny światowej cerkiew była ośrodkiem kultu cudownej Zamkowej Ikony Matki Bożej (jej nazwa odnosiła się do pierwotnego miejsca przechowywania – zamku w Nowogródku), wywiezionej w 1915 do Dobrodziejówki na Czernihowszczyźnie, następnie zaginionej. Pozostawał czynny do 1961, gdy został zamknięty i zaadaptowany na archiwum. Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał świątynię w 1996[3].
Architektura
Cerkiew została wzniesiona w stylu późnogotyckim. W tym stylu utrzymane są zdobiące ściany i absydę ostrołukowe ornamenty. Sobór posiada dwie wieże, w narożnikach wzmacniane skarpami. We wnętrzu budynku przetrwały sklepienia gwiaździste oraz XVII-wieczny nagrobek Litaworów Chreptowiczów, dobroczyńców świątyni[3].
Po 2009 roku przebudowano oryginalne hełmy na wieżach, przebudowując je w stylu moskiewskim.
- ↑ a b c d e Собор святых мучеников Бориса и Глеба
- ↑ Mironowicz A.: Biskupstwo turowsko-pińskie w XI-XVI wieku. Trans Humana, 2011, s. 260. ISBN 978-83-61209-55-3.
- ↑ a b c d e G. Rąkowski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi, Burchard Edition, Warszawa 1997, ISBN 83-904446-9-0, s.166-167