Baszta Lontowa w Kołobrzegu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 36: Linia 36:
Baszta Lontowa została wzniesiona w XIV wieku i pierwotnie wchodziła w skład [[gotyk|gotyckich]] [[mury miejskie|murów miejskich]].
Baszta Lontowa została wzniesiona w XIV wieku i pierwotnie wchodziła w skład [[gotyk|gotyckich]] [[mury miejskie|murów miejskich]].


Przetrwała przebudowę [[fortyfikacja|fortyfikacji]] Kołobrzegu w XVII i XVIII wieku oraz wyburzanie [[Twierdza Kołobrzeg|Twierdzy Kołobrzeg]] pod koniec XIX wieku. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] wskutek niepoprawnego tłumaczenia jej nazwy z [[język niemiecki|języka niemieckiego]] została nazwana błędnie ''Basztą Prochową''<ref>Baszta Prochowa w Kołobrzegu znajdowała się w innej części starego miasta. Uległa zniszczeniu na skutek [[eksplozja|eksplozji]] zgromadzonego w niej [[proch]]u w 1652 roku. Hieronim Kroczyński. ''Twierdza Kołobrzeg''. Warszawa 1998. s. 5</ref>.
Przetrwała rozbudowę bastionowych [[fortyfikacja|fortyfikacji]] Kołobrzegu w XVII i XVIII wieku oraz wyburzanie [[Twierdza Kołobrzeg|Twierdzy Kołobrzeg]] pod koniec XIX wieku. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] wskutek niepoprawnego tłumaczenia jej nazwy z [[język niemiecki|języka niemieckiego]] została nazwana błędnie ''Basztą Prochową''<ref>Baszta Prochowa w Kołobrzegu znajdowała się w innej części starego miasta. Uległa zniszczeniu na skutek [[eksplozja|eksplozji]] zgromadzonego w niej [[proch]]u w 1652 roku. Hieronim Kroczyński. ''Twierdza Kołobrzeg''. Warszawa 1998. s. 5</ref>.


Po 1945 roku jej wnętrze było wielokrotnie przebudowywane. Mieściły się w niej dom noclegowy, [[kawiarnia]], punkt informacji turystycznej i siedziba kołobrzeskiego oddziału [[Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze|PTTK]]. Obecnie budynek stoi pusty.
Po 1945 roku jej wnętrze było wielokrotnie przebudowywane. Mieściły się w niej dom noclegowy, [[kawiarnia]], punkt informacji turystycznej i siedziba kołobrzeskiego oddziału [[Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze|PTTK]]. Obecnie budynek stoi pusty.

Wersja z 14:15, 21 kwi 2017

Baszta Lontowa
Symbol zabytku nr rej. 97 z 10 sierpnia 1956
Ilustracja
Baszta od strony ul. Dubois
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kołobrzeg

Adres

ul. Stanisława Dubois 20

Typ budynku

baszta

Styl architektoniczny

gotyk

Ukończenie budowy

XIV wiek

Położenie na mapie Kołobrzegu
Mapa konturowa Kołobrzegu
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego
Mapa konturowa powiatu kołobrzeskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}

Baszta Lontowa w Kołobrzegu (potocznie Baszta Prochowa) – jedna z dwóch zachowanych baszt średniowiecznych w Kołobrzegu.

Baszta Lontowa jest jedynym obiektem średniowiecznego systemu obronnego miasta, który przetrwał do dnia dzisiejszego w całości.

Historia

Baszta Lontowa została wzniesiona w XIV wieku i pierwotnie wchodziła w skład gotyckich murów miejskich.

Przetrwała rozbudowę bastionowych fortyfikacji Kołobrzegu w XVII i XVIII wieku oraz wyburzanie Twierdzy Kołobrzeg pod koniec XIX wieku. Po II wojnie światowej wskutek niepoprawnego tłumaczenia jej nazwy z języka niemieckiego została nazwana błędnie Basztą Prochową[1].

Po 1945 roku jej wnętrze było wielokrotnie przebudowywane. Mieściły się w niej dom noclegowy, kawiarnia, punkt informacji turystycznej i siedziba kołobrzeskiego oddziału PTTK. Obecnie budynek stoi pusty.

Zobacz też

  1. Baszta Prochowa w Kołobrzegu znajdowała się w innej części starego miasta. Uległa zniszczeniu na skutek eksplozji zgromadzonego w niej prochu w 1652 roku. Hieronim Kroczyński. Twierdza Kołobrzeg. Warszawa 1998. s. 5

Bibliografia

Linki zewnętrzne