Stary Oleksiniec: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Tworzę Szablon:Cytuj |
drobne merytoryczne |
||
Linia 25: | Linia 25: | ||
'''Stary Oleksiniec''' albo ''Aleksiniec Stary'' ([[język ukraiński|ukr.]] Старий Олексинець) - wieś w [[Rejon krzemieniecki|rejonie krzemienieckim]] [[obwód tarnopolski|obwodu tarnopolskiego]], założona w [[1430]] r. W [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej [[gmina Stary Oleksiniec|Stary Oleksiniec]] w [[powiat krzemieniecki|powiecie krzemienieckim]] [[województwo wołyńskie (II Rzeczpospolita)|województwa wołyńskiego]]. Wieś liczy 983 mieszkańców. |
'''Stary Oleksiniec''' albo ''Aleksiniec Stary'' ([[język ukraiński|ukr.]] Старий Олексинець) - wieś w [[Rejon krzemieniecki|rejonie krzemienieckim]] [[obwód tarnopolski|obwodu tarnopolskiego]], założona w [[1430]] r. W [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej [[gmina Stary Oleksiniec|Stary Oleksiniec]] w [[powiat krzemieniecki|powiecie krzemienieckim]] [[województwo wołyńskie (II Rzeczpospolita)|województwa wołyńskiego]]. Wieś liczy 983 mieszkańców. |
||
== Historia == |
|||
⚫ | |||
W 1570 roku Aleksandra, córka Jędrzeja Wiśniowieckiego wojewody wołyńskiego, wniosła dobra zwane Andrzejów jako posag na Jerzego Czartoryskiego, a od swego imienia zmieniła nazwę osady, zmienionej na miasteczko. W ręku Czartoryskich utrzymywał się Oleksiniec do końca XVIII w. kiedy z ręką córki księcia Józefa Czartoryskiego przeszedł na generała Gabryela Rzyszczewskiego. Czartoryscy posiadali tu obronny zamek zbudowany w końcu XVI w., który został przerobiony na pałac w połowie XIX wieku i zniszczony podczas I wojny światowej. |
|||
⚫ | |||
==Zabytki == |
==Zabytki == |
||
* [[zamek]]<ref name=Zamek>{{cytuj stronę| url = http://www.ruinyizamki.pl/kresy/oleksiniec.html|tytuł=Oleksiniec|data dostępu=26.8.13|strony=}}</ref> - zniszczony podczas I wojny światowej, do naszych czasów zachowały się jego ruiny oraz kościół zamkowy, zamieniony na cerkiew prawosławną<ref>{{Cytuj|autor = Grzegorz Rąkowski |tytuł = Wołyń. Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Część I |data = 2005 |isbn = 83-89188-32-5 |miejsce = Pruszków |wydawca = Rewasz |s = 420 |oclc = 69330692 }}</ref>. |
* [[zamek]]<ref name=Zamek>{{cytuj stronę| url = http://www.ruinyizamki.pl/kresy/oleksiniec.html|tytuł=Oleksiniec|data dostępu=26.8.13|strony=}}</ref> - zniszczony podczas I wojny światowej, do naszych czasów zachowały się jego ruiny oraz kościół zamkowy, zamieniony na cerkiew prawosławną<ref>{{Cytuj|autor = Grzegorz Rąkowski |tytuł = Wołyń. Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Część I |data = 2005 |isbn = 83-89188-32-5 |miejsce = Pruszków |wydawca = Rewasz |s = 420 |oclc = 69330692 }}</ref>. |
Wersja z 23:34, 17 mar 2020
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon |
krzemieniecki |
Powierzchnia |
13,51 km² |
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
+380 3546 |
Kod pocztowy |
47061 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
49°50′22″N 25°33′34″E/49,839444 25,559444 |
Stary Oleksiniec albo Aleksiniec Stary (ukr. Старий Олексинець) - wieś w rejonie krzemienieckim obwodu tarnopolskiego, założona w 1430 r. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Stary Oleksiniec w powiecie krzemienieckim województwa wołyńskiego. Wieś liczy 983 mieszkańców.
Historia
W 1570 roku Aleksandra, córka Jędrzeja Wiśniowieckiego wojewody wołyńskiego, wniosła dobra zwane Andrzejów jako posag na Jerzego Czartoryskiego, a od swego imienia zmieniła nazwę osady, zmienionej na miasteczko. W ręku Czartoryskich utrzymywał się Oleksiniec do końca XVIII w. kiedy z ręką córki księcia Józefa Czartoryskiego przeszedł na generała Gabryela Rzyszczewskiego. Czartoryscy posiadali tu obronny zamek zbudowany w końcu XVI w., który został przerobiony na pałac w połowie XIX wieku i zniszczony podczas I wojny światowej.
W okresie po rozbiorach Polski położony przy granicy Galicji po stronie rosyjskiej.
Zabytki
- zamek[1] - zniszczony podczas I wojny światowej, do naszych czasów zachowały się jego ruiny oraz kościół zamkowy, zamieniony na cerkiew prawosławną[2].
- Osobny artykuł:
Przypisy
- ↑ Oleksiniec. [dostęp 26.8.13].
- ↑ Grzegorz Rąkowski , Wołyń. Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Część I, Pruszków: Rewasz, 2005, s. 420, ISBN 83-89188-32-5, OCLC 69330692 .
Linki zewnętrzne
- Oleksiniec Stary, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 459 .
- Oleksiniec Stary, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 405 .
- Zamek w Starym Oleksińcu
- Stary Oleksiniec na stronie Rady Najwyższej Ukrainy