Przejdź do zawartości

Peter Krausneker: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
rvv
Znacznik: Anulowanie edycji
podaj zrodlo
Znaczniki: Anulowanie edycji Wycofane
Linia 5: Linia 5:
|państwo =
|państwo =
|wariant flagi =
|wariant flagi =
|data urodzenia = [[1766]]
|data urodzenia = [[1763]]
|miejsce urodzenia =
|miejsce urodzenia =
|data śmierci = [[24 kwietnia]] [[1842]]
|data śmierci = [[24 kwietnia]] [[1842]]
Linia 30: Linia 30:
|www =
|www =
}}
}}
'''Peter Krausneker''', także Krausnecker (ur. [[1766]], zm. 24 kwietnia [[1842]] we [[Lwów|Lwowie]]) – doktor farmacji, chirurg okulista i magister położnictwa, profesor oraz w latach 1823-1824 rektor [[Uniwersytet Lwowski|Uniwersytetu Lwowskiego]].
'''Peter Krausneker''', także Krausnecker (ur. [[1763]], zm. 24 kwietnia [[1842]] we [[Lwów|Lwowie]]) – doktor farmacji, chirurg okulista i magister położnictwa, profesor oraz w latach 1823-1824 rektor [[Uniwersytet Lwowski|Uniwersytetu Lwowskiego]].


== Życiorys ==
== Życiorys ==

Wersja z 19:38, 18 lut 2024

Peter Krausneker
ilustracja
Data urodzenia

1763

Data i miejsce śmierci

24 kwietnia 1842
Lwów

Profesor nauk medycznych
Specjalność: chirurgia i anatomia
Alma Mater

Uniwersytet Wiedeński

Doktorat

1797

Uczelnia

Uniwersytet Lwowski

Okres zatrudn.

1784-1834

Rektor Uniwersytetu Lwowskiego

Peter Krausneker, także Krausnecker (ur. 1763, zm. 24 kwietnia 1842 we Lwowie) – doktor farmacji, chirurg okulista i magister położnictwa, profesor oraz w latach 1823-1824 rektor Uniwersytetu Lwowskiego.

Życiorys

Absolwent Uniwersytetu Wiedeńskiego. Początkowo pracował jako pomocnik chirurgiczny profesora chirurgii i położnictwa. W 1787 został magistrem chirurgii i sztuki położniczej, w 1797 otrzymał tytuł doktora. Zatrudniony został na Uniwersytecie Lwowskim wkrótce po reaktywacji placówki przez cesarza Józefa II w 1784. Stosunkowo szybko, bo już w 1788, władze zdecydowały się na zamknięcie wyższych studiów medycznych z powodu konfliktów na wydziale i słabej frekwencji studentów. Placówce pozostawiono nauczanie niższych stopni chirurgii i położnictwa. Krausne kerowi, pełniącemu funkcję prosektora (zastępcy profesora), powierzono wykłady z anatomii i opiekę nad muzeum anatomicznym. W 1791 przywrócono działalność Wydziału Lekarskiego. W 1805 cesarz Franciszek I rozwiązał uczelnię, łącząc ją z Uniwersytetem Jagiellońskim. Do 1817 działało we Lwowie Studium Medyko-Chirurgiczne, w którym kształcono lekarzy niższego stopnia. Po reaktywacji Uniwersytetu w 1817 zmieniono nazwę studium na Instytut Medyko-Chirurgiczny, ze względów oszczędnościowych nie utworzono Wydziału Lekarskiego na uczelni. Placówka nie miała prawa do nadawania tytułów magistra lub doktora. W tym trudnym czasie Krausneker z zaangażowanie budował muzeum anatomiczne założone w 1803 i sporządzał preparaty, przyczyniając się do poszerzenia bazy dydaktycznej studium, a tym samym podniesienia poziomu kształcenia. W 1802 dużą zasługą Krausnekera dla społeczności miasta Lwowa było założenie (wraz z lwowskimi profesorami: chirurgiem Franciszkiem Masochem, fizjologiem Tomaszem Sedeyem bezpłatnego zakładu szczepienia przeciwko ospie. W 1822 za wkład w rozwój uczelni (w tym przekazanie uniwersytetowi prywatnej kolekcji preparatów anatomicznych) oraz działalność dla miasta jego portret zawieszono w sali rozpraw akademickich uniwersyteckiego senatu, rok później został wybrany rektorem. W styczniu 1842 Krausneker ufundował stypendium dla studentów medycyny, którzy zamierzali uczyć się na uniwersytecie w Wiedniu. Na mocy testamentu 456 ksiąg lekarskich w 939 tomach Peter Krausneker przekazał Bibliotece Ossolineum we Lwowie. W 1946 księgozbiór Krausnekera rozdzielono między Lwowską Narodową Naukową Bibliotekę Ukrainy im. Wasyla Stefanyka i Bibliotekę Ossolineum, przeniesioną w tym czasie ze Lwowa do Wrocławia. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie w kwaterze 7. Nagrobek Krausnekera w stylu klasycystycznym, nadając mu formę prostego sarkofagu, wykonał Paweł Eutele.

Bibliografia