Siekiera, motyka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
EmptyBot (dyskusja | edycje)
Boty
613 564 edycje
zbędne powtórzenie
Eses580 (dyskusja | edycje)
94 edycje
dodano tekst
Znaczniki: Wycofane Z urządzenia mobilnego Z aplikacji mobilnej Z aplikacji Android
Linia 7: Linia 7:


W pierwszej zwrotce „w nocy nalot, w dzień łapanka”, piosenka mówi o [[Sowieckie naloty na Warszawę w czasie II wojny światowej|sowieckich nocnych nalotach bombowych]] na miasto oraz o niemieckich [[łapanka|łapankach]] na ulicach. Wspomniana jest w niej również [[Ulica Skaryszewska w Warszawie|ulica Skaryszewska]], przy której znajdował się [[Obóz przejściowy przy ul. Skaryszewskiej 8 w Warszawie|obóz przejściowy]] dla osób zatrzymanych w łapankach<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Dunin-Wąsowicz | imię = Paweł | tytuł = Praski przewodnik literacki | wydawca = Fundacja Hereditas | miejsce = Warszawa | data = 2018 | strony = 68 | isbn = 978-83-951050-2-9}}</ref>.
W pierwszej zwrotce „w nocy nalot, w dzień łapanka”, piosenka mówi o [[Sowieckie naloty na Warszawę w czasie II wojny światowej|sowieckich nocnych nalotach bombowych]] na miasto oraz o niemieckich [[łapanka|łapankach]] na ulicach. Wspomniana jest w niej również [[Ulica Skaryszewska w Warszawie|ulica Skaryszewska]], przy której znajdował się [[Obóz przejściowy przy ul. Skaryszewskiej 8 w Warszawie|obóz przejściowy]] dla osób zatrzymanych w łapankach<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Dunin-Wąsowicz | imię = Paweł | tytuł = Praski przewodnik literacki | wydawca = Fundacja Hereditas | miejsce = Warszawa | data = 2018 | strony = 68 | isbn = 978-83-951050-2-9}}</ref>.
==Tekst==
{center|'''Siekiera, motyka'''<br>'''Axe, hoe'''}}
{| cellpadding=2 style="background:transparent;"
! width="240" |
! width="250" |
|-
| Siekiera, motyka, bimber, szklanka,
|-
| w nocy nalot, w dzień łapanka,
|-
| siekiera, motyka, światło, prąd,
|-
| kiedyż oni pójdą stąd.
|-
|
|
|
|-
|
|
|-
| Już nie mamy gdzie się skryć,
|-
| hycle nam nie dają żyć,
|-
| Po ulicach gonią wciąż,
|-
| patrzą, kogo jeszcze wziąć.
|-
|
|
|-
|
|
|-
| Siekiera, motyka, piłka, linka,
|-
| tutaj Prusy, tam Treblinka
|-
| siekiera, motyka, światło, prąd,
|-
| drałuj, draniu, wreszcie stąd.
|-
|
|
|-
|
|
|-
| Siekiera, motyka, styczeń, luty,
|-
| Hitler z Ducem gubią buty,
|-
| siekiera, motyka, linka, drut,
|-
| już pan malarz jest kaput.
|-
|
|
|-
|
|
|-
| Siekiera, motyka, piłka, alasz
|-
| przegrał wojnę głupi malarz,
|-
| siekiera, motyka, piłka, nóż,
|-
| przegrał wojnę już, już, już.
|}


</div>
{{clear}}
Od pierwszych taktów melodii tej piosenki, granej na flecie, rozpoczynały się audycje [[Radio „Solidarność”|Radia Solidarność]] w Regionie Mazowsze.
Od pierwszych taktów melodii tej piosenki, granej na flecie, rozpoczynały się audycje [[Radio „Solidarność”|Radia Solidarność]] w Regionie Mazowsze.


Wersja z 21:00, 12 kwi 2024

Tablica upamiętniająca napisanie piosenki przy ul. Francuskiej 15 na warszawskiej Saskiej Kępie

Siekiera, motyka – piosenka popularna na ulicach Warszawy w czasie okupacji niemieckiej podczas II wojny światowej. W lekki sposób opowiada ona o życiu w stolicy.

Opis

Piosenka powstała w 1942 w mieszkaniu przy ulicy Francuskiej na Saskiej Kępie[1], śpiewana była w wielu wariantach z różnymi zwrotkami. W 1943 została opublikowana po raz pierwszy w wydawnictwie podziemnym (w zbiorku Posłuchajcie, ludzie..., wydanym w lutym 1943 r. przez KOPR). Autorką słów piosenki była Anna Jachnina. Utwór szybko zdobył uznanie ludności miasta i był wykonywany przez kapele uliczne, co było przez Niemców zabronione od 1942.

W pierwszej zwrotce „w nocy nalot, w dzień łapanka”, piosenka mówi o sowieckich nocnych nalotach bombowych na miasto oraz o niemieckich łapankach na ulicach. Wspomniana jest w niej również ulica Skaryszewska, przy której znajdował się obóz przejściowy dla osób zatrzymanych w łapankach[2].

Tekst

{center|Siekiera, motyka
Axe, hoe}}

Siekiera, motyka, bimber, szklanka,
w nocy nalot, w dzień łapanka,
siekiera, motyka, światło, prąd,
kiedyż oni pójdą stąd.
Już nie mamy gdzie się skryć,
hycle nam nie dają żyć,
Po ulicach gonią wciąż,
patrzą, kogo jeszcze wziąć.
Siekiera, motyka, piłka, linka,
tutaj Prusy, tam Treblinka
siekiera, motyka, światło, prąd,
drałuj, draniu, wreszcie stąd.
Siekiera, motyka, styczeń, luty,
Hitler z Ducem gubią buty,
siekiera, motyka, linka, drut,
już pan malarz jest kaput.
Siekiera, motyka, piłka, alasz
przegrał wojnę głupi malarz,
siekiera, motyka, piłka, nóż,
przegrał wojnę już, już, już.


Od pierwszych taktów melodii tej piosenki, granej na flecie, rozpoczynały się audycje Radia Solidarność w Regionie Mazowsze.

Piosenka Siekiera, motyka pojawia się w filmie Zakazane piosenki (1946). Ponadto jej melodię można było usłyszeć w serialu Dylematu 5 (2006), na płycie Czuwaj Wiaro! (2004) i w filmie Kamienie na szaniec (2014).

Istnieje także biesiadna wersja tej piosenki.

Przypisy

  1. ↑ Wojciech Lada: Historia jednej piosenki. „Siekiera, motyka...” - tajna broń Armii Krajowej. gazetaprawna.pl, 2017-09-01. [dostęp 2017-09-07].
  2. ↑ Paweł Dunin-Wąsowicz: Praski przewodnik literacki. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2018, s. 68. ISBN 978-83-951050-2-9.

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Siekiera,_motyka&oldid=73495694”