Panna Rivière: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Zmiana kategorii i poprawa linkowań
bład daty
Linia 22: Linia 22:
Caroline Rivière w momencie malowania obrazu miała ok. 13-15 lat. Ingres przedstawił ją w pozycji stojącej, zwróconą twarzą do widza, w lekkim skręcie tułowia, na tle pejzażu Basenu Paryskiego. Panna Rivière jest drobna, malarz podkreśla z jednej strony jej niewinność i świeżość, z drugiej – sygnalizuje zmysłowość, jaka może się w niej rozwinąć. Młody wiek i dziewiczość przedstawionej postaci podkreśla biel jej sukienki i prostota uczesania, natomiast akcesoria typowo salonowe (boa, rękawiczki sięgające do łokci) sugerują rodzącą się kobiecość panny Rivière. Pozycja, w jakiej stoi dziewczyna, oraz krajobraz wykorzystany w tle stanowią nawiązanie do twórczości Rafaela. Całość utrzymana jest w jasnej tonacji kolorystycznej, z wyjątkiem ciemnych włosów modelki i jej rękawiczek. Ingres świadomie zaburzył na obrazie proporcje ciała portretowanej. Caroline Rivière ma wydłużoną szyję i zbyt długi w stosunku do pozostałych części twarzy nos.
Caroline Rivière w momencie malowania obrazu miała ok. 13-15 lat. Ingres przedstawił ją w pozycji stojącej, zwróconą twarzą do widza, w lekkim skręcie tułowia, na tle pejzażu Basenu Paryskiego. Panna Rivière jest drobna, malarz podkreśla z jednej strony jej niewinność i świeżość, z drugiej – sygnalizuje zmysłowość, jaka może się w niej rozwinąć. Młody wiek i dziewiczość przedstawionej postaci podkreśla biel jej sukienki i prostota uczesania, natomiast akcesoria typowo salonowe (boa, rękawiczki sięgające do łokci) sugerują rodzącą się kobiecość panny Rivière. Pozycja, w jakiej stoi dziewczyna, oraz krajobraz wykorzystany w tle stanowią nawiązanie do twórczości Rafaela. Całość utrzymana jest w jasnej tonacji kolorystycznej, z wyjątkiem ciemnych włosów modelki i jej rękawiczek. Ingres świadomie zaburzył na obrazie proporcje ciała portretowanej. Caroline Rivière ma wydłużoną szyję i zbyt długi w stosunku do pozostałych części twarzy nos.


Krytyk Jonathan Jones, komentując obraz w 2003, nazwał pannę Rivière „ubraną odaliską”. podkreślając tym samym zmysłowy wydźwięk obrazu, przypominający późniejsze akty malowane przez Ingres’a<ref>{{cytuj pismo| url = http://www.guardian.co.uk/culture/2003/aug/02/art| tytuł = Mademoiselle Caroline Rivière, Ingres (1805)| czasopismo =The Guardian| data dostępu = 2009-08-28| autor = Jonathan Jones| data = 2 sierpnia 2003| język =en }}</ref>.
Krytyk Jonathan Jones, komentując obraz w 2004, nazwał pannę Rivière „ubraną odaliską”. podkreślając tym samym zmysłowy wydźwięk obrazu, przypominający późniejsze akty malowane przez Ingres’a<ref>{{cytuj pismo| url = http://www.guardian.co.uk/culture/2003/aug/02/art| tytuł = Mademoiselle Caroline Rivière, Ingres (1805)| czasopismo =The Guardian| data dostępu = 2009-08-28| autor = Jonathan Jones| data = 2 sierpnia 2003| język =en }}</ref>.


== Wystawienie i odbiór krytyki ==
== Wystawienie i odbiór krytyki ==
''Panna Rivière'' została – podobnie jak portrety jej rodziców – zaprezentowana na [[Salon (wystawa)|Salonie]] w 1806. Wszystkie trzy obrazy zostały zakwalifikowane jako „gotyckie” ze względu na precyzję linii zastosowanych w dziele i oparcie na nich całej kompozycji. Ingres’a uznano za naśladowcę [[Jan van Eyck|Jana van Eycka]] i współczesnych mu twórców flamandzkich, co nie zadowoliło młodego, wciąż rozwijającego indywidualny styl artysty.
''Panna Rivière'' została – podobnie jak portrety jej rodziców – zaprezentowana na [[Salon (wystawa)|Salonie]] w 1806. Wszystkie trzy obrazy zostały zakwalifikowane jako „gotyckie” ze względu na precyzję linii zastosowanych w dziele i oparcie na nich całej kompozycji. Ingres’a uznano za naśladowcę [[Jan van Eyck|Jana van Eycka]] i współczesnych mu twórców flamandzkich, co nie zadowoliło młodego, wciąż rozwijającego indywidualny styl artysty.


''Panna Rivière'' znajduje się w zbiorach Luwru od 1870. Została przekazana do kolekcji muzealnej przez szwagierkę portretowanej. Sama Caroline Rivière zmarła przed ukończeniem obrazu.
''Panna Rivière'' znajduje się w zbiorach Luwru od 1871
. Została przekazana do kolekcji muzealnej przez szwagierkę portretowanej. Sama Caroline Rivière zmarła przed ukończeniem obrazu.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 08:50, 19 kwi 2024

Panna Rivière
Mademoiselle Rivière
Ilustracja
Autor

Jean-Auguste-Dominique Ingres

Data powstania

1806

Medium

olej na płótnie

Wymiary

100 × 70 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Paryż

Lokalizacja

Luwr

Panna Rivière (oryg. fr. Mademoiselle Rivière) – obraz olejny Jeana-Auguste’a-Dominique’a Ingres’a z 1806, obecnie przechowywany w Luwrze.

Okoliczności powstania obrazu

Jest to trzeci wykonany przez Ingresa portret członka rodziny Rivière, wykonany na zamówienie Philberta Rivière'a, pragnącego w ten sposób uwiecznić siebie, swoją żonę i córkę. Ingres przyjął jego zamówienie z przyczyn finansowych – już w tym okresie swojej kariery preferował tematykę mitologiczną lub historyczną, zaś malarstwo portretowe uważał za formę zarobkowania. Malując portret panny Rivière, Ingres naśladował technikę Rafaela i współczesnych mu malarzy florenckich.

Opis obrazu

Caroline Rivière w momencie malowania obrazu miała ok. 13-15 lat. Ingres przedstawił ją w pozycji stojącej, zwróconą twarzą do widza, w lekkim skręcie tułowia, na tle pejzażu Basenu Paryskiego. Panna Rivière jest drobna, malarz podkreśla z jednej strony jej niewinność i świeżość, z drugiej – sygnalizuje zmysłowość, jaka może się w niej rozwinąć. Młody wiek i dziewiczość przedstawionej postaci podkreśla biel jej sukienki i prostota uczesania, natomiast akcesoria typowo salonowe (boa, rękawiczki sięgające do łokci) sugerują rodzącą się kobiecość panny Rivière. Pozycja, w jakiej stoi dziewczyna, oraz krajobraz wykorzystany w tle stanowią nawiązanie do twórczości Rafaela. Całość utrzymana jest w jasnej tonacji kolorystycznej, z wyjątkiem ciemnych włosów modelki i jej rękawiczek. Ingres świadomie zaburzył na obrazie proporcje ciała portretowanej. Caroline Rivière ma wydłużoną szyję i zbyt długi w stosunku do pozostałych części twarzy nos.

Krytyk Jonathan Jones, komentując obraz w 2004, nazwał pannę Rivière „ubraną odaliską”. podkreślając tym samym zmysłowy wydźwięk obrazu, przypominający późniejsze akty malowane przez Ingres’a[1].

Wystawienie i odbiór krytyki

Panna Rivière została – podobnie jak portrety jej rodziców – zaprezentowana na Salonie w 1806. Wszystkie trzy obrazy zostały zakwalifikowane jako „gotyckie” ze względu na precyzję linii zastosowanych w dziele i oparcie na nich całej kompozycji. Ingres’a uznano za naśladowcę Jana van Eycka i współczesnych mu twórców flamandzkich, co nie zadowoliło młodego, wciąż rozwijającego indywidualny styl artysty.

Panna Rivière znajduje się w zbiorach Luwru od 1871

. Została przekazana do kolekcji muzealnej przez szwagierkę portretowanej. Sama Caroline Rivière zmarła przed ukończeniem obrazu.

Przypisy

  1. Jonathan Jones. Mademoiselle Caroline Rivière, Ingres (1805). „The Guardian”, 2 sierpnia 2003. [dostęp 2009-08-28]. (ang.). 

Bibliografia