Strumienica: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
poprawa gramatyki, ort. |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Strumienica''' - jest |
'''Strumienica''' - jest [[urządzenie]]m do przenoszenia [[ciecz]]y, [[zawiesina|zawiesin]], ciał sypkich oraz [[gaz]]ów. Strumienica musi być zasilana przez [[pompa|pompę]], [[sprężarka|sprężarkę]], lub parą z [[kocioł parowy|kotła]]. Działanie strumienicy polega na wytworzeniu różnicy ciśnień pomiędzy ciśnieniem w zbiorniku ssawnym, a ciśnieniem w komorze ssawnej. |
||
[[Grafika:Strumienica.jpg|thumb|right|Schemat budowy strumienicy: 1 - dopływ cieczy roboczej, 2 - [[dysza]], 3 - komora ssawna]] |
|||
<div style="float: right;padding-left:30px">[[Grafika:Strumienica.jpg]]</div> |
|||
Ciecz robocza, podawana przez pompę zasilającą poprzez dopływ (1), dostaje się do dyszy (2), gdzie następuje przyrost prędkości cieczy kosztem spadku ciśnienia (zobacz [[Równanie Bernoulliego|prawo Bernoulliego]]). Spadek ciśnienia w komorze ssawnej jest wystarczający do podniesienia cieczy lub zawiesiny ze zbiornika ssawnego (3). Obie ciecze, zasilająca i pompowana, mieszają się w komorze wylotowej (4). |
Ciecz robocza, podawana przez pompę zasilającą poprzez dopływ (1), dostaje się do [[dysza|dyszy]] (2), gdzie następuje przyrost [[prędkość|prędkości]] cieczy kosztem spadku [[ciśnienie|ciśnienia]] (zobacz [[Równanie Bernoulliego|prawo Bernoulliego]]). Spadek ciśnienia w komorze ssawnej jest wystarczający do podniesienia cieczy lub zawiesiny ze zbiornika ssawnego (3). Obie ciecze, zasilająca i pompowana, mieszają się w komorze wylotowej (4). |
||
Zaletą strumienic jest brak ruchomych elementów, a co za tym idzie duża niezawodność. Wadą natomiast jest niska [[sprawność]] energetyczna (30 - 40%), jednak czasem pozwala wykorzystać energię odpadową co podnosi sprawność całego urządzenia. Np. zastąpienie pompy tłokowej strumienicą na [[para odlotowa|parę odlotową]] w [[parowóz|parowozach]] zmniejsza zużycie węgla. Do jej zasilania wykorzystuje się energię odpadową, a ponadto woda zasilająca [[Kocioł parowy|kocioł]] zostaje wstępnie podgrzana. |
Zaletą strumienic jest brak ruchomych elementów, a co za tym idzie duża niezawodność. Wadą natomiast jest niska [[sprawność]] energetyczna (30 - 40%), jednak czasem pozwala wykorzystać energię odpadową co podnosi sprawność całego urządzenia. Np. zastąpienie pompy tłokowej strumienicą na [[para odlotowa|parę odlotową]] w [[parowóz|parowozach]] zmniejsza zużycie węgla. Do jej zasilania wykorzystuje się energię odpadową, a ponadto woda zasilająca [[Kocioł parowy|kocioł]] zostaje wstępnie podgrzana. |
Wersja z 21:57, 7 sie 2008
Strumienica - jest urządzeniem do przenoszenia cieczy, zawiesin, ciał sypkich oraz gazów. Strumienica musi być zasilana przez pompę, sprężarkę, lub parą z kotła. Działanie strumienicy polega na wytworzeniu różnicy ciśnień pomiędzy ciśnieniem w zbiorniku ssawnym, a ciśnieniem w komorze ssawnej.
Ciecz robocza, podawana przez pompę zasilającą poprzez dopływ (1), dostaje się do dyszy (2), gdzie następuje przyrost prędkości cieczy kosztem spadku ciśnienia (zobacz prawo Bernoulliego). Spadek ciśnienia w komorze ssawnej jest wystarczający do podniesienia cieczy lub zawiesiny ze zbiornika ssawnego (3). Obie ciecze, zasilająca i pompowana, mieszają się w komorze wylotowej (4).
Zaletą strumienic jest brak ruchomych elementów, a co za tym idzie duża niezawodność. Wadą natomiast jest niska sprawność energetyczna (30 - 40%), jednak czasem pozwala wykorzystać energię odpadową co podnosi sprawność całego urządzenia. Np. zastąpienie pompy tłokowej strumienicą na parę odlotową w parowozach zmniejsza zużycie węgla. Do jej zasilania wykorzystuje się energię odpadową, a ponadto woda zasilająca kocioł zostaje wstępnie podgrzana.
Przykłady zastosowań
- laboratoryjna pompka wodna stosowana powszechnie w laboratoriach chemicznych.
- pompa zasilająca kocioł parowy
- Smoczek (pompa) wytwarzający próżnię w skraplaczu
- układ zasysania w motopompie
- pompa do odkażania zasilana spalinami
- podawanie piasku z piasecznicy w lokomotywie
- skraplacz strumienicowy
- dyfuzyjna pompa próżniowa
- urządzenie ciągowe
- dmuchawka (kocioł)
Historia
- 1570 - pomysł (Vitro Delarme i Philibert Delarme)
- 1818 - pierwsza konstrukcja (Manoury d'Ectot)
- 1872 - iniektor parowozowy (Ernest Kötring)
- 1882 - skraplacz strumienicowy (Ernest Kötring)