Jadźńa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
drobne techniczne |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''Jadźńa''' ([[dewanagari]] यज्ञ, [[transliteracja]] yajńa, [[ang.]] Yajna) - dosłownie "ofiara"; rytuał ofiarny w tradycji [[wedy]]jskiej [[hinduizm]]u. Wedle nauk hinduistycznych, Jaźń czy Dusza ([[Purusza]], [[Atman]]) ma naturę ofiarnika i ofiary, stąd pogląd, że ktoś kto urzeczywistnia Duszę, Jaźń jest zawsze skłonnym i do wypełniania ofiarnych rytuałów czy ceremonii i do wewnętrznej ofiary z własnego życia dla wyższych duchowych czy religijnych celów. Dodatkowo uważa się, że owa Dusza, Jaźń ma naturę ogniową, stąd towarzystwo rzeczywistego ognia w czasie rytów, nabożeństw ofiarnych. Wszelkie ofiary w hinduizmie składane są bóstwom, bogom i boginiom, czyli [[Dewa|Dewom]], [[Brahman]]owi, przodkom, ubogim i bezdomnym oraz zwierzętom. |
'''Jadźńa''' ([[dewanagari]] यज्ञ, [[transliteracja]] yajńa, [[ang.]] Yajna) - dosłownie "ofiara"; rytuał ofiarny w tradycji [[wedy]]jskiej [[hinduizm]]u. Wedle nauk hinduistycznych, Jaźń czy Dusza ([[Purusza]], [[Atman]]) ma naturę ofiarnika i ofiary, stąd pogląd, że ktoś kto urzeczywistnia Duszę, Jaźń jest zawsze skłonnym i do wypełniania ofiarnych rytuałów czy ceremonii i do wewnętrznej ofiary z własnego życia dla wyższych duchowych czy religijnych celów. Dodatkowo uważa się, że owa Dusza, Jaźń ma naturę ogniową, stąd towarzystwo rzeczywistego ognia w czasie rytów, nabożeństw ofiarnych. Wszelkie ofiary w hinduizmie składane są bóstwom, bogom i boginiom, czyli [[Dewa|Dewom]], [[Brahman]]owi, przodkom, ubogim i bezdomnym oraz zwierzętom. |
||
== Pięć wielkich rytów ofiarnych == |
|||
| ⚫ | Do najbardziej rozpowszechnionych rytów wedyjskiej ofiary w Europie należy [[agnihotra]] i stowarzyszone ceremonie. Jednakże, tradycja wedyjska hinduizmu zaleca |
||
| ⚫ | |||
*'''1. Dewajadźńa''' to żertwa ogniowa składana wszystkim bóstwom, mieszkańcom niebios; składana jest rano i wieczorem z odrobiny pożywienia wegetariańskiego skropionego klarowanym (przetopionym) masłem, [[ghi]]. |
|||
*'''2. Bhutajadźńa''' to żertwa dla wszystkich stworzeń, tzw. bali wykładane dla zwierząt i duchów. |
|||
*'''3. Pitryjadźńa''' to ofiara dla przodków z placków ryżowych (pinda) w odpowiedni sposób. |
|||
*'''4. Brahmajadźńa''' to ofiara dla [[Brahman]]a, Boga Stwórcy, w postaci wieczornej recytacji fragmentów [[Wedy]]. |
|||
*'''5. Manuszjajadźńa''' to ofiara dla ludzi, czyli datki (dana) dla ubogich czy bezdomnych, najczęściej w formie darów rzeczowych czy dokarmiania głodnych. |
|||
Istnieje |
Istnieje wiele rozmaitych okazjonalnych ceremonii ogniowej ofiary jak [[daśapurnamasja]] z okazji nowiu oraz pełni [[księżyc]]a czy [[ćaturmasja]] zwana ofiarą czterech miesięcy, od składania jej co cztery miesiące. Wyrzeczenie się czegoś dla bóstwa nazywane jest "jaga", a ofiarowanie tegoż w ogień zwane jest [[homa]]. Kapłan ofiarnik, który wkłada czy wlewa ofiarę do ognia zwie się [[ardhwarju]]. Ryt popularnej agnihotry kwalifikuje się do dewajadźńa jako składany wprost dla [[Agni]]dewy, boga Ognia. |
||
Wersja z 09:09, 16 sie 2008
Jadźńa (dewanagari यज्ञ, transliteracja yajńa, ang. Yajna) - dosłownie "ofiara"; rytuał ofiarny w tradycji wedyjskiej hinduizmu. Wedle nauk hinduistycznych, Jaźń czy Dusza (Purusza, Atman) ma naturę ofiarnika i ofiary, stąd pogląd, że ktoś kto urzeczywistnia Duszę, Jaźń jest zawsze skłonnym i do wypełniania ofiarnych rytuałów czy ceremonii i do wewnętrznej ofiary z własnego życia dla wyższych duchowych czy religijnych celów. Dodatkowo uważa się, że owa Dusza, Jaźń ma naturę ogniową, stąd towarzystwo rzeczywistego ognia w czasie rytów, nabożeństw ofiarnych. Wszelkie ofiary w hinduizmie składane są bóstwom, bogom i boginiom, czyli Dewom, Brahmanowi, przodkom, ubogim i bezdomnym oraz zwierzętom.
Do najbardziej rozpowszechnionych rytów wedyjskiej ofiary w Europie należy agnihotra i stowarzyszone ceremonie. Jednakże, tradycja wedyjska hinduizmu zaleca Panća Mahajadźńas (pięć rytów ofiarnych) .
Istnieje wiele rozmaitych okazjonalnych ceremonii ogniowej ofiary jak daśapurnamasja z okazji nowiu oraz pełni księżyca czy ćaturmasja zwana ofiarą czterech miesięcy, od składania jej co cztery miesiące. Wyrzeczenie się czegoś dla bóstwa nazywane jest "jaga", a ofiarowanie tegoż w ogień zwane jest homa. Kapłan ofiarnik, który wkłada czy wlewa ofiarę do ognia zwie się ardhwarju. Ryt popularnej agnihotry kwalifikuje się do dewajadźńa jako składany wprost dla Agnidewy, boga Ognia.