Sigebert III: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Źródła|data=2009-05}}{{linki}} |
{{Źródła|data=2009-05}}{{linki}} |
||
'''Sigebert III''' (ok. 630-656/660) – król Austrazji od 634 do śmierci(prawdopodobnie 1 lutego 656, a może dopiero w 660). Jego ojcem był Dagobert I. |
'''Sigebert III''' (ok. [[630]]-[[656]]/ [[660]]) – [[król]] Austrazji od [[634]] do śmierci(prawdopodobnie [[1]] lutego [[656]], a może dopiero w [[660]]). Jego ojcem był [[Dagobert I]]. |
||
W chwili śmierci Dagoberta Austrazja przypadła Siegbertowi. Arystokracja Austrazji posiadała pewną autonomię więc obejmując tron po ojcu Sigebert musiał obiecać że spełni jej żądania. Pod opieką |
W chwili śmierci Dagoberta [[Austrazja]] przypadła Siegbertowi. [[Arystokracja]] Austrazji posiadała pewną autonomię więc obejmując [[tron]] po ojcu Sigebert musiał obiecać że spełni jej żądania. Pod opieką [[Pepin z Landen]] młody [[król]] wzrastał do dorosłości w bardzo pobożnej atmosferze jego wychowawcami było kilku późniejszych świętych . |
||
Na próżno |
Na próżno próbował włączyć Turyngię do swego królestwa , został pokonany przez księcia[[ Radulf]]a w [[640]]. Choć miał tylko dziesięć lat już dowodził wojskiem. [[Kronika Fredegara]] mówi że król płakał gdy spadł z konia . Z tego możemy przypuszczać że część odpowiedzialności za upadek dynastii Merowingów ponosi młody wiek królów w chwili wstąpienia na tron i co za tym idie konieczność regencji lub rządów majordoma , zarówno Sigebert i jak i jego młodszy brat [[Chlodwig II]] który rządził w Neustrii, byli małymi dziećmi które nie mogły walczyć na polu bitwy i których regenci mieli własne ambitne plany . |
||
To za jego panowania majordom pałacu królewskiego w Austrazjii stał się najważniejszą osobą w państwie Franków. Rządcy Grimoaldowi synowi Pepina I udało się przekonać króla aby ten adoptował jego syna Childebert. Kiedy wreszcie Sigebertowi urodził się syn (przyszły Dagobert II )Grimoald poczuł się zagrożony więc w chwili śmierci siegberta Sigebert (w wieku 25 lat ) zesłał młodego Dagoberta do Irlandii. Zwłoki Siegberta zostały zbeszczeszczone w czasie Rewolucji Francuskiej ale jego grobowiec w katedrze w Nancy nadal jest miejscem czci. |
To za jego panowania [[majordom]] pałacu królewskiego w Austrazjii stał się najważniejszą osobą w państwie Franków. Rządcy Grimoaldowi synowi Pepina I udało się przekonać króla aby ten adoptował jego syna [[Childebert]]. Kiedy wreszcie Sigebertowi urodził się syn (przyszły [[Dagobert II]] )[[Grimoald]] poczuł się zagrożony więc w chwili śmierci siegberta Sigebert (w wieku 25 lat ) zesłał młodego Dagoberta do Irlandii. Zwłoki Siegberta zostały zbeszczeszczone w czasie Rewolucji Francuskiej ale jego grobowiec w katedrze w [[Nancy]] nadal jest miejscem czci. |
||
Choć nie miał sukcesów jako król ,ufundował wiele klasztorów, szpitali i kościołów i dobrze zapisał się w pamięci Nancy. Jest uważany za świętego przez Kościół rzymskokatolicki i ogłoszono go patronem Nancy. |
Choć nie miał sukcesów jako [[król]] ,ufundował wiele klasztorów, szpitali i kościołów i dobrze zapisał się w pamięci [[Nancy]]. Jest uważany za świętego przez [[ Kościół rzymskokatolicki]] i ogłoszono go patronem [[Nancy]]. |
||
Siegbert III został opisany jako pierwszy z tzw. gnuśnych królów. |
Siegbert III został opisany jako pierwszy z tzw. gnuśnych królów. |
Wersja z 16:25, 8 maj 2009
Szablon:ŹródłaSzablon:Linki Sigebert III (ok. 630-656/ 660) – król Austrazji od 634 do śmierci(prawdopodobnie 1 lutego 656, a może dopiero w 660). Jego ojcem był Dagobert I.
W chwili śmierci Dagoberta Austrazja przypadła Siegbertowi. Arystokracja Austrazji posiadała pewną autonomię więc obejmując tron po ojcu Sigebert musiał obiecać że spełni jej żądania. Pod opieką Pepin z Landen młody król wzrastał do dorosłości w bardzo pobożnej atmosferze jego wychowawcami było kilku późniejszych świętych .
Na próżno próbował włączyć Turyngię do swego królestwa , został pokonany przez księciaRadulfa w 640. Choć miał tylko dziesięć lat już dowodził wojskiem. Kronika Fredegara mówi że król płakał gdy spadł z konia . Z tego możemy przypuszczać że część odpowiedzialności za upadek dynastii Merowingów ponosi młody wiek królów w chwili wstąpienia na tron i co za tym idie konieczność regencji lub rządów majordoma , zarówno Sigebert i jak i jego młodszy brat Chlodwig II który rządził w Neustrii, byli małymi dziećmi które nie mogły walczyć na polu bitwy i których regenci mieli własne ambitne plany .
To za jego panowania majordom pałacu królewskiego w Austrazjii stał się najważniejszą osobą w państwie Franków. Rządcy Grimoaldowi synowi Pepina I udało się przekonać króla aby ten adoptował jego syna Childebert. Kiedy wreszcie Sigebertowi urodził się syn (przyszły Dagobert II )Grimoald poczuł się zagrożony więc w chwili śmierci siegberta Sigebert (w wieku 25 lat ) zesłał młodego Dagoberta do Irlandii. Zwłoki Siegberta zostały zbeszczeszczone w czasie Rewolucji Francuskiej ale jego grobowiec w katedrze w Nancy nadal jest miejscem czci.
Choć nie miał sukcesów jako król ,ufundował wiele klasztorów, szpitali i kościołów i dobrze zapisał się w pamięci Nancy. Jest uważany za świętego przez Kościół rzymskokatolicki i ogłoszono go patronem Nancy.
Siegbert III został opisany jako pierwszy z tzw. gnuśnych królów.
Bibliografia
Szablon:Bibliografia start Voragine Jakub de Złota legenda (w serii Arcydzieła literatury światowej) ISBN: 83-7389-251-6 Szablon:Bibliografia stop