Jadźńa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.1) (Robot poprawił en:Yajna |
m r2.7.2+) (Robot dodał si:යාග |
||
Linia 28: | Linia 28: | ||
[[ml:യാഗം]] |
[[ml:യാഗം]] |
||
[[ru:Яджна]] |
[[ru:Яджна]] |
||
[[si:යාග]] |
|||
[[ta:வேள்வி]] |
[[ta:வேள்வி]] |
||
[[te:యజ్ఞం]] |
[[te:యజ్ఞం]] |
Wersja z 08:48, 23 sty 2012
Jadźńa (dewanagari यज्ञ, trl. yajńa, ang. Yajna ) – dosłownie "ofiara"; rytuał ofiarny w tradycji wedyjskiej hinduizmu. Wedle nauk hinduistycznych, Jaźń czy Dusza (Purusza, Atman) ma naturę ofiarnika i ofiary, stąd pogląd, że ktoś kto urzeczywistnia duszę, Jaźń jest zawsze skłonnym i do wypełniania ofiarnych rytuałów czy ceremonii i do wewnętrznej ofiary z własnego życia dla wyższych duchowych czy religijnych celów. Dodatkowo uważa się, że owa dusza, Jaźń ma naturę ogniową, stąd towarzystwo rzeczywistego ognia w czasie rytów, nabożeństw ofiarnych. Wszelkie ofiary w hinduizmie składane są bóstwom, bogom i boginiom, czyli dewom, brahmanowi, przodkom, ubogim i bezdomnym oraz zwierzętom.
Wyrzeczenie się czegoś dla bóstwa nazywane jest jaga, a ofiarowanie tegoż w ogień zwane jest homa. Kapłan ofiarnik, który wkłada czy wlewa ofiarę do ognia zwie się ardhwarju.
Do najbardziej rozpowszechnionych rytów wedyjskiej ofiary w Europie należy agnihotra i stowarzyszone ceremonie.
Ryt popularnej agnihotry kwalifikuje się do typu dewajadźńa, jako składany wprost dla Agnidewy, boga Ognia.
Jednakże, tradycja wedyjska hinduizmu zaleca pańćamahajadźńa (pięć rytów ofiarnych) .
Istnieje wiele rozmaitych okazjonalnych ceremonii ogniowych ofiar jak :
- daśapurnamasja z okazji nowiu oraz pełni księżyca czy
- ćaturmasja zwana ofiarą czterech miesięcy, od składania jej co cztery miesiące.