Kamień do zapalniczki

Kamień do zapalniczki

Kamień do zapalniczki rodzaj krzesiwa wykonany, przeważnie w formie krótkiego walca, ze spieku metalicznego posiadającego cechy piroforyczne. Pierwowzorami kamieni do zapalniczki były tworzywa metaliczne wynalezione przez Welsbacha zawierające drobno sproszkowane żelazo i pierwiastek z grupy lantanowców - cer. Potarcie kamienia twardym materiałem np. kawałkiem hartowanej stali powoduje wyrwanie drobnych cząstek materiału kamienia, które w wyniku tego procesu rozgrzewają się i samorzutnie zapalają w tlenie zawartym w powietrzu, dając obserwowalny snop iskier - źródło ciepła wystarczające do zapłonu innej substancji palnej. Proces generowania iskier kamieniem do zapalniczki jest analogiczny do tego, który ma miejsce przy mechanicznym szlifowaniu, z tą różnicą, że doprowadzenie mniejszej ilości energii (np. drobny ruch kciukiem przy zapaleniu zapalniczki) powoduje zapłon. Właściwości piroforyczne ceru objawiają sie już w temperaturach rzędu 150-180°C, który spalając się dostarcza także energii do zapłonu drobin żelaza i generacji iskier. Współczesne kamienie do zapalniczek zawierają oprócz żelaza i ceru także inne pierwiastki ziem rzadkich.

Dawniej przemyt i pokątny handel kamieniami do zapalniczki stanowił, obecnie już anegdotyczne, źródło dochodów co bardziej przedsiębiorczych obywateli.

http://portalwiedzy.onet.pl/74558,,,,kamienie_do_zapalniczek,haslo.html http://wildwoodsurvival.com/survival/fire/flintandsteel/RBclarifications.html