Marek Emiliusz Skaurus (pretor 56 p.n.e.): Różnice pomiędzy wersjami

W czasie trzeciej [[Wojny Rzymu z Mitrydatesem|wojny]] z [[Mitrydates VI Eupator|Mitrydatesem]] służył pod Pompejuszem jako [[kwestor]]. W tym czasie w [[Judea|Judei]] wybuchła wojna między braćmi, królem [[Arystobul II|Arystobulem]] i [[arcykapłan]]em [[Jan Hirkan II|Hirkanem]]. Arystobulos został oblężony w [[Jerozolima|Jerozolimie]] przez króla [[Nabatejczycy|Nabatejczyków]] Aretasa III. Proszony o interwencję Pompejusz wysłał tam Skaura z zadaniem mediacji. Emiliusz opowiedział się za Arystobulem i zmusił w 64 p.n.e. Aretasa do wycofania się. Został później oskarżony przed Pompejuszem o wzięcie od Arystobula ogromnej łapówki w wysokości 1000 [[talent (miara)|talentów]]. Chociaż Pompejusz po przybyciu do Jerozolimy zmienił decyzję Skaura i osadził na tronie ponownie Hirkana, nie pozbawił szwagra dowództwa i ten pozostał w Syrii do 59 p.n.e. mając pod sobą dwa [[legion|legiony]]y. Już po wyjeździe Pompejusza do Rzymu w 62 p.n.e. Skaurus wywołał wojnę z Królestwem Nabatejczyków i obległ jego stolicę [[Petra (Jordania)|Petrę]]. Oblężenie zostało zwinięte, gdy otrzymał łapówkę w wysokości 300 talentów. W 58 p.n.e. Emiliusz sprawował wraz z Publiuszem Plautiuszem Hypseuszem [[edyl|edylat]]at. Zorganizowane przez nich wówczas igrzyska zostały na długo zapamiętane z powodu ekstrawagancji. Skaurus został [[pretor|pretorem]]em w 56 p.n.e. i namiestnikiem Sardynii w roku następnym w randze propretora. Zyskał poparcie [[I triumwirat|I Triumwiratu]] jako kandydat na [[konsul rzymski|konsula]] w roku 54 p.n.e. ale został oskarżony o nadużycia w prowincji. Obrony podjęli się najsławniejsi mówcy tego czasu [[Cyceron]] i [[Hortensjusz Hortalus]]. Był to jeden z najsłynniejszych procesów okresu republiki. Mimo oczywistej winy Skaurus został oczyszczony z zarzutów. W roku 53 p.n.e. został ponownie oskarżony, tym razem o przekupstwo i uznany za winnego musiał pójść na wygnanie.

* [[Drzewo genealogiczne Emiliuszów Skaurusów]]