Elektrofiltr: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Bot: Przenoszę linki interwiki (11) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q1326895 |
dodanie opisu |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
== Zastosowanie == |
== Zastosowanie == |
||
W energetyce zawodowej elektrofiltr jest powszechnie stosowanym urządzeniem pomocniczym [[kocioł parowy|kotła]] opalanego pyłem [[Węgle kopalne|węglowym]]. W [[metalurgia|metalurgii]] odpyla np. gazy odlotowe ze spiekania surowców, a przy otrzymywaniu [[miedź|miedzi]] z [[kruszce|kruszców]] [[siarczki|siarczkowych]] odpyla gaz z konwertorowania [[kamień miedziowy|kamienia miedziowego]], zawierający [[Tlenek siarki(IV)|dwutlenek siarki]], kierowany do produkcji [[kwas siarkowy|kwasu siarkowego]]. W [[koksownia]]ch znalazł zastosowanie do odpylania i odsmalania surowego [[gaz koksowniczy|gazu koksowniczego]]. Bywa też stosowany do odpylania gazów odlotowych z pieców obrotowych w [[cementownia]]ch. |
W energetyce zawodowej elektrofiltr jest powszechnie stosowanym urządzeniem pomocniczym [[kocioł parowy|kotła]] opalanego pyłem [[Węgle kopalne|węglowym]]. W [[metalurgia|metalurgii]] odpyla np. gazy odlotowe ze spiekania surowców, a przy otrzymywaniu [[miedź|miedzi]] z [[kruszce|kruszców]] [[siarczki|siarczkowych]] odpyla gaz z konwertorowania [[kamień miedziowy|kamienia miedziowego]], zawierający [[Tlenek siarki(IV)|dwutlenek siarki]], kierowany do produkcji [[kwas siarkowy|kwasu siarkowego]]. W [[koksownia]]ch znalazł zastosowanie do odpylania i odsmalania surowego [[gaz koksowniczy|gazu koksowniczego]]. Bywa też stosowany do odpylania gazów odlotowych z pieców obrotowych w [[cementownia]]ch. |
||
== Wady i zalety elektrofiltrów == |
|||
Do zalet elektrofiltrów należą: |
|||
* możliwość odpylania w sposób ciągły bardzo znacznych ilości [[spaliny|spalin]], |
|||
* możliwość uzyskania bardzo dużej [[sprawność|sprawności]] dochodzącej do 99,9%, |
|||
* minimalna liczba części ruchomych, |
|||
* najmniejsze opory przepływu w porównaniu z innymi [[odpylacz|odpylaczami]]. |
|||
Natomiast wadami elektrofiltrów są: |
|||
* duży koszt wytwarzania, zwłaszcza zespołów zasilających, |
|||
* duża czułość na zmiany natężenia przepływu odpylanych [[spaliny|spalin]], |
|||
* znaczna czułość na zmiany [[temperatura|temperatury]] i [[wilgotność|wilgotności]] spalin, |
|||
* znaczna czułość na zmiany charakterystyki pyłu, zwłaszcza jego [[rezystywność|rezystywności]](oporu właściwego). |
|||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
Wersja z 12:50, 20 maj 2013
Elektrofiltr, odpylacz elektrostatyczny (skrótowo EF lub ang. ESP czyli electrostatic precipitator) — rodzaj odpylacza, w którym usuwanie pyłu z gazu (gazu technologicznego, spalin lub innych gazów odlotowych, powietrza) następuje poprzez wykorzystanie siły elektrostatycznej (prawo Coulomba), działającej na cząstki tego pyłu.
Zasada działania
Ponieważ cząstki pyłu niesione przez gaz są z natury elektrycznie obojętne, muszą zostać naelektryzowane, tak aby proces oczyszczania mógł zachodzić.
Ładunek elektryczny jest nadawany ziarnom pyłu poprzez wykorzystanie ulotu, tj. opuszczania elektrody przez ładunki elektryczne wskutek wyładowania koronowego – rodzaju wyładowania elektrycznego w niejednorodnym silnym polu elektrycznym, z zastosowaniem napięć rzędu dziesiątek kV. Zwykle stosuje się ujemne ładowanie elektrody ulotowej. Ziarna pyłu uzyskują ładunek elektryczny od zjonizowanych przez ulot cząsteczek gazu. Obdarzone ładunkiem elektrycznym wędrują (migrują) do elektrody o ładunku przeciwnym (zjawisko elektroforezy), na której się osadzają (jest to elektroda osadcza bądź zbiorcza). Na elektrodzie cząstki rozładowują się elektrycznie. Następnie są cyklicznie z niej usuwane (strącone lub spłukane). Siła elektrostatyczna zależy od ładunku ziarna pyłu, zaś ładunek możliwy do zgromadzenia na ziarnie zależy m.in. od rozmiaru tegoż ziarna. Dlatego elektrofiltry bardzo skutecznie (zwykle w ponad 99%) wychwytują ziarna pyłu o średnicach większych od 10 µm (PM10), natomiast z reguły przepuszczają ziarna mniejsze.
- Osobny artykuł:
Historia
Powszechnie uznaje się, że wynalazcą elektrofiltru był Amerykanin Frederick Gardner Cottrell (1877-1948) stąd inna nazwa – odpylacz Cottrella.
Zastosowanie
W energetyce zawodowej elektrofiltr jest powszechnie stosowanym urządzeniem pomocniczym kotła opalanego pyłem węglowym. W metalurgii odpyla np. gazy odlotowe ze spiekania surowców, a przy otrzymywaniu miedzi z kruszców siarczkowych odpyla gaz z konwertorowania kamienia miedziowego, zawierający dwutlenek siarki, kierowany do produkcji kwasu siarkowego. W koksowniach znalazł zastosowanie do odpylania i odsmalania surowego gazu koksowniczego. Bywa też stosowany do odpylania gazów odlotowych z pieców obrotowych w cementowniach.
Wady i zalety elektrofiltrów
Do zalet elektrofiltrów należą:
- możliwość odpylania w sposób ciągły bardzo znacznych ilości spalin,
- możliwość uzyskania bardzo dużej sprawności dochodzącej do 99,9%,
- minimalna liczba części ruchomych,
- najmniejsze opory przepływu w porównaniu z innymi odpylaczami.
Natomiast wadami elektrofiltrów są:
- duży koszt wytwarzania, zwłaszcza zespołów zasilających,
- duża czułość na zmiany natężenia przepływu odpylanych spalin,
- znaczna czułość na zmiany temperatury i wilgotności spalin,
- znaczna czułość na zmiany charakterystyki pyłu, zwłaszcza jego rezystywności(oporu właściwego).
Bibliografia
- VI Konferencja Naukowo-Techniczna "Elektrofiltry 2002". Kraków: Akademia Górniczo-Hutnicza im. St. Staszica. Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, 2002. ISBN 83-916516-2-2.
- Warych J: Oczyszczanie gazów; procesy i aparatura. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1998. ISBN 83-204-2305-8.