Overruling: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
korekta linku |
m drobne techniczne |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
{{cytuj książkę |nazwisko =Koszowski | imię =Maciej | autor link = | tytuł =Anglosaska doktryna precedensu: Porównanie z polską praktyką orzeczniczą | wydawca =Warszawska Firma Wydawnicza | miejsce =Warszawa | rok =2009 | isbn =978-83-61748-04-5}} |
* {{cytuj książkę |nazwisko =Koszowski | imię =Maciej | autor link = | tytuł =Anglosaska doktryna precedensu: Porównanie z polską praktyką orzeczniczą | wydawca =Warszawska Firma Wydawnicza | miejsce =Warszawa | rok =2009 | isbn =978-83-61748-04-5}} |
||
Wersja z 21:45, 8 kwi 2016
Overruling (overriding) – unieważnienie precedensu. Zgodnie z zasadą stare decisis Sąd Najwyższy ma prawo do unieważniania precedensów ustanowionych przez sąd apelacyjny oraz swoich własnych wcześniejszych wyroków sądowych. W pewnych wyjątkowych okolicznościach również sąd apelacyjny może unieważnić swój poprzedni precedens. Kwestia ta wygląda nieco odmiennie w Stanach Zjednoczonych. Na skutek unieważnienia, dawny precedens przestaje istnieć, a dokładnie jego ratio decidendi i nie może odtąd stanowić podstawy prawnej dla rozstrzygania późniejszych spraw sądowych. Unieważnienie może być zarówno wyraźne jak i dorozumiane, wyróżnia się jeszcze antycypacyjną postać overruling.[1]
- ↑ Maciej Koszowski, Anglosaska doktryna precedensu. Porównanie z polską praktyką orzeczniczą, Warszawa 2009, s. 77-93.
Bibliografia
- Maciej Koszowski: Anglosaska doktryna precedensu: Porównanie z polską praktyką orzeczniczą. Warszawa: Warszawska Firma Wydawnicza, 2009. ISBN 978-83-61748-04-5.
