Okno optyczne: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
linki wew., lit., drobne redakcyjne
m jęz.
Linia 2: Linia 2:


Okno optyczne obejmuje fale o długościach od 300 do 1100 [[nanometr|nm]], a więc [[ultrafiolet]] (zatrzymywany częściowo przez [[ozonosfera|warstwę ozonową]]), [[światło]] widzialne (jego zakres wynosi 380 – 770 nm), oraz bliską [[podczerwień]] (fale o długości powyżej 770 nm). Okno optyczne wraz z oknem radiowym, obejmującym zakres długości fal od ok. 1 cm do kilkunastu metrów, są jedynymi zakresami widma fal elektromagnetycznych, w których można efektywnie prowadzić obserwacje [[astronomia|astronomiczne]] z powierzchni Ziemi.
Okno optyczne obejmuje fale o długościach od 300 do 1100 [[nanometr|nm]], a więc [[ultrafiolet]] (zatrzymywany częściowo przez [[ozonosfera|warstwę ozonową]]), [[światło]] widzialne (jego zakres wynosi 380 – 770 nm), oraz bliską [[podczerwień]] (fale o długości powyżej 770 nm). Okno optyczne wraz z oknem radiowym, obejmującym zakres długości fal od ok. 1 cm do kilkunastu metrów, są jedynymi zakresami widma fal elektromagnetycznych, w których można efektywnie prowadzić obserwacje [[astronomia|astronomiczne]] z powierzchni Ziemi.
Fale o długościach nie mieszczących się w tych zakresach są przez atmosferę w większości pochłaniane lub (w wypadku długich fal radiowych) odbijają się od [[jonosfera|jonosfery]].
Fale o długościach niemieszczących się w tych zakresach są przez atmosferę w większości pochłaniane lub (w wypadku długich fal radiowych) odbijają się od [[jonosfera|jonosfery]].


Nazwa ''okno optyczne'' wynika z tego, że w jego zakresie długości fal funkcjonują używane w astronomii przyrządy [[optyka|optyczne]] ([[teleskop optyczny|teleskopy]]).
Nazwa ''okno optyczne'' wynika z tego, że w jego zakresie długości fal funkcjonują używane w astronomii przyrządy [[optyka|optyczne]] ([[teleskop optyczny|teleskopy]]).

Wersja z 12:48, 21 sty 2017

Okno optyczne – przedział widma fal elektromagnetycznych, które są przepuszczane przez atmosferę ziemską.

Okno optyczne obejmuje fale o długościach od 300 do 1100 nm, a więc ultrafiolet (zatrzymywany częściowo przez warstwę ozonową), światło widzialne (jego zakres wynosi 380 – 770 nm), oraz bliską podczerwień (fale o długości powyżej 770 nm). Okno optyczne wraz z oknem radiowym, obejmującym zakres długości fal od ok. 1 cm do kilkunastu metrów, są jedynymi zakresami widma fal elektromagnetycznych, w których można efektywnie prowadzić obserwacje astronomiczne z powierzchni Ziemi. Fale o długościach niemieszczących się w tych zakresach są przez atmosferę w większości pochłaniane lub (w wypadku długich fal radiowych) odbijają się od jonosfery.

Nazwa okno optyczne wynika z tego, że w jego zakresie długości fal funkcjonują używane w astronomii przyrządy optyczne (teleskopy).

Zobacz też