Overruling: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
int. |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Overruling''' (overriding) – unieważnienie [[precedens]]u. Zgodnie z zasadą [[stare decisis]] Sąd Najwyższy ma prawo do unieważniania precedensów ustanowionych przez [[sąd apelacyjny]] oraz swoich własnych wcześniejszych wyroków sądowych. W pewnych wyjątkowych okolicznościach również sąd apelacyjny może unieważnić swój poprzedni precedens. Kwestia ta wygląda nieco odmiennie w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]]. Na skutek unieważnienia, dawny precedens przestaje istnieć, a dokładnie jego [[ratio decidendi]] i nie może odtąd stanowić podstawy prawnej dla rozstrzygania późniejszych spraw sądowych. Unieważnienie może być zarówno wyraźne jak i dorozumiane, wyróżnia się jeszcze antycypacyjną postać overruling<ref>Maciej Koszowski, Anglosaska doktryna precedensu. Porównanie z polską praktyką orzeczniczą, Warszawa 2009, s. |
'''Overruling''' (overriding) – unieważnienie [[precedens]]u. Zgodnie z zasadą [[stare decisis]] Sąd Najwyższy ma prawo do unieważniania precedensów ustanowionych przez [[sąd apelacyjny]] oraz swoich własnych wcześniejszych wyroków sądowych. W pewnych wyjątkowych okolicznościach również sąd apelacyjny może unieważnić swój poprzedni precedens. Kwestia ta wygląda nieco odmiennie w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]]. Na skutek unieważnienia, dawny precedens przestaje istnieć, a dokładnie jego [[ratio decidendi]] i nie może odtąd stanowić podstawy prawnej dla rozstrzygania późniejszych spraw sądowych. Unieważnienie może być zarówno wyraźne jak i dorozumiane, wyróżnia się jeszcze antycypacyjną postać overruling<ref>Maciej Koszowski, Anglosaska doktryna precedensu. Porównanie z polską praktyką orzeczniczą, Warszawa 2009, s. 77–93.</ref>. |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
Aktualna wersja na dzień 01:08, 29 sty 2018
Overruling (overriding) – unieważnienie precedensu. Zgodnie z zasadą stare decisis Sąd Najwyższy ma prawo do unieważniania precedensów ustanowionych przez sąd apelacyjny oraz swoich własnych wcześniejszych wyroków sądowych. W pewnych wyjątkowych okolicznościach również sąd apelacyjny może unieważnić swój poprzedni precedens. Kwestia ta wygląda nieco odmiennie w Stanach Zjednoczonych. Na skutek unieważnienia, dawny precedens przestaje istnieć, a dokładnie jego ratio decidendi i nie może odtąd stanowić podstawy prawnej dla rozstrzygania późniejszych spraw sądowych. Unieważnienie może być zarówno wyraźne jak i dorozumiane, wyróżnia się jeszcze antycypacyjną postać overruling[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Maciej Koszowski, Anglosaska doktryna precedensu. Porównanie z polską praktyką orzeczniczą, Warszawa 2009, s. 77–93.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Maciej Koszowski: Anglosaska doktryna precedensu: Porównanie z polską praktyką orzeczniczą. Warszawa: Warszawska Firma Wydawnicza, 2009. ISBN 978-83-61748-04-5.
