Heinz Jost: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Tworzę Szablon:Cytuj
Szoltys-bot (dyskusja | edycje)
m bot poprawia: tą → tę
Linia 18: Linia 18:
Jost był członkiem [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]] od 1928 oraz członkiem SS (nr 36243). Studiował prawo. W 1933 był dyrektorem policji w [[Gießen]], w 1934 został powołany do [[Sicherheitsdienst|SD]] w stopniu [[sturmbannführer|SS-sturmbannführera]] jako konfident w Niemieckim Froncie Pracy w SS-owskim Urzędzie Wyższych Uczelni w Gießen (''SS-Hochschulamt''). W 1936 został kierownikiem Urzędu Kontrwywiadu w Głównym Urzędzie SD i referatu [[Wehrmacht]]u oraz Obrony [[III Rzesza|Rzeszy]] w Głównym Urzędzie Policji Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Rzeszy. Kierował nimi do 1939. Podczas [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] był członkiem tzw. Sztabu Heydricha, kierującego poczynaniami policji bezpieczeństwa i SD w zajmowanej Polsce. Od 28 września 1939 do 22 czerwca 1941 był szefem Urzędu VI (zagraniczna służba wywiadowcza) w [[Reichssicherheitshauptamt|Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy]].
Jost był członkiem [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]] od 1928 oraz członkiem SS (nr 36243). Studiował prawo. W 1933 był dyrektorem policji w [[Gießen]], w 1934 został powołany do [[Sicherheitsdienst|SD]] w stopniu [[sturmbannführer|SS-sturmbannführera]] jako konfident w Niemieckim Froncie Pracy w SS-owskim Urzędzie Wyższych Uczelni w Gießen (''SS-Hochschulamt''). W 1936 został kierownikiem Urzędu Kontrwywiadu w Głównym Urzędzie SD i referatu [[Wehrmacht]]u oraz Obrony [[III Rzesza|Rzeszy]] w Głównym Urzędzie Policji Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Rzeszy. Kierował nimi do 1939. Podczas [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] był członkiem tzw. Sztabu Heydricha, kierującego poczynaniami policji bezpieczeństwa i SD w zajmowanej Polsce. Od 28 września 1939 do 22 czerwca 1941 był szefem Urzędu VI (zagraniczna służba wywiadowcza) w [[Reichssicherheitshauptamt|Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy]].


W 1942 był szefem grupy operacyjnej A (''[[Einsatzgruppen|Einsatzgruppe A]]'') policji bezpieczeństwa i SD, działającej na terytorium [[Litwa|Litwy]], [[Łotwa|Łotwy]] i [[Estonia|Estonii]] oraz na okupowanych ziemiach [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckiego]] z nimi sąsiadującymi. Tym samym był odpowiedzialny za masowe morderstwa popełnione przez formację w tym okresie na zajętych terenach. Następnie był dowódcą Sipo i SD obszaru ''Ostland'' z siedzibą w [[Ryga|Rydze]].
W 1942 był szefem grupy operacyjnej A (''[[Einsatzgruppen|Einsatzgruppe A]]'') policji bezpieczeństwa i SD, działającej na terytorium [[Litwa|Litwy]], [[Łotwa|Łotwy]] i [[Estonia|Estonii]] oraz na okupowanych ziemiach [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckiego]] z nimi sąsiadującymi. Tym samym był odpowiedzialny za masowe morderstwa popełnione przez formację w tym okresie na zajętych terenach. Następnie był dowódcą Sipo i SD obszaru ''Ostland'' z siedzibą w [[Ryga|Rydze]].


W 1948 r. został skazany w procesie grup operacyjnych przez amerykański trybunał wojskowy na karę dożywotniego więzienia, zmniejszoną następnie do 10 lat. Jednak już w 1951 został zwolniony z więzienia na mocy ogólnej amnestii, ogłoszonej przez amerykańskiego Wysokiego Komisarza, McCloya. Później pracował jako radca prawny - specjalista prawa ekonomicznego w [[Republika Federalna Niemiec (1949–1990)|zachodnioniemieckich]] koncernach i wielkich przedsiębiorstwach.
W 1948 r. został skazany w procesie grup operacyjnych przez amerykański trybunał wojskowy na karę dożywotniego więzienia, zmniejszoną następnie do 10 lat. Jednak już w 1951 został zwolniony z więzienia na mocy ogólnej amnestii, ogłoszonej przez amerykańskiego Wysokiego Komisarza, McCloya. Później pracował jako radca prawny - specjalista prawa ekonomicznego w [[Republika Federalna Niemiec (1949–1990)|zachodnioniemieckich]] koncernach i wielkich przedsiębiorstwach.

Wersja z 07:34, 15 cze 2018

Heinz Jost
{{{alt grafiki}}}
Heinz Jost podczas procesów norymberskich
Data i miejsce urodzenia

9 lipca 1904
Holzhausen

Data i miejsce śmierci

12 listopada 1964
Bensheim

Zawód, zajęcie

oficer SS i policji

Otto Ohlendorf i Heinz Jost (z prawej) 9 lutego 1948 w Norymberdze podczas procesu

Heinz Jost (9 lipca 1904 w Holzhausen w Hesji, 12 listopada 1964 w Bensheim w Hesji) – zbrodniarz wojenny, wysoki oficer SS i policji (ostatni znany stopień: SS-brigadeführer i generał-major policji).

Jost był członkiem NSDAP od 1928 oraz członkiem SS (nr 36243). Studiował prawo. W 1933 był dyrektorem policji w Gießen, w 1934 został powołany do SD w stopniu SS-sturmbannführera jako konfident w Niemieckim Froncie Pracy w SS-owskim Urzędzie Wyższych Uczelni w Gießen (SS-Hochschulamt). W 1936 został kierownikiem Urzędu Kontrwywiadu w Głównym Urzędzie SD i referatu Wehrmachtu oraz Obrony Rzeszy w Głównym Urzędzie Policji Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Rzeszy. Kierował nimi do 1939. Podczas kampanii wrześniowej był członkiem tzw. Sztabu Heydricha, kierującego poczynaniami policji bezpieczeństwa i SD w zajmowanej Polsce. Od 28 września 1939 do 22 czerwca 1941 był szefem Urzędu VI (zagraniczna służba wywiadowcza) w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy.

W 1942 był szefem grupy operacyjnej A (Einsatzgruppe A) policji bezpieczeństwa i SD, działającej na terytorium Litwy, Łotwy i Estonii oraz na okupowanych ziemiach Związku Radzieckiego z nimi sąsiadującymi. Tym samym był odpowiedzialny za masowe morderstwa popełnione przez tę formację w tym okresie na zajętych terenach. Następnie był dowódcą Sipo i SD obszaru Ostland z siedzibą w Rydze.

W 1948 r. został skazany w procesie grup operacyjnych przez amerykański trybunał wojskowy na karę dożywotniego więzienia, zmniejszoną następnie do 10 lat. Jednak już w 1951 został zwolniony z więzienia na mocy ogólnej amnestii, ogłoszonej przez amerykańskiego Wysokiego Komisarza, McCloya. Później pracował jako radca prawny - specjalista prawa ekonomicznego w zachodnioniemieckich koncernach i wielkich przedsiębiorstwach.

Bibliografia

  • Grünberg K., SS-czarna gwardia Hitlera, Książka i Wiedza 1985, s. 170-171, 319, ISBN 83-05-11298-5.
  • Alwin Ramme, Służba Bezpieczeństwa SS, Brygida Jodkowska (tłum.), Eugeniusz Stanczykiewicz, Warszawa: MON, 1984, s. 57, 118, 269, 278-279, ISBN 83-11-07070-9, OCLC 830233885.
  • Biografia na niemieckojęzycznej Wikipedii[potrzebny przypis].