Marcin Bornus-Szczyciński: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Dod. inf. o medalu Per Artem Ad Deum |
dr. tech., dr. red., int., dodanie przypisu |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Marcin Bornus-Szczyciński''' |
'''Marcin Bornus-Szczyciński''' (ur. [[1951]]) – jeden z pionierów wykonawstwa wokalnej muzyki barokowej w Polsce, założyciel zespołu ''[[Bornus Consort]]''. |
||
Ukończył studia na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. Przez cztery lata pracował jako asystent na Wydziale Zarządzania UW, następnie wybrał wolny zawód artysty muzyka. W 1986 w ramach stypendium rządu francuskiego odbył kurs mistrzowski w Konserwatorium w Paryżu. |
Ukończył studia na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. Przez cztery lata pracował jako asystent na Wydziale Zarządzania UW, następnie wybrał wolny zawód artysty muzyka. W 1986 w ramach stypendium rządu francuskiego odbył kurs mistrzowski w Konserwatorium w Paryżu. |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
Założyciel zespołu ''Bornus Consort'' (1981), który powstał w odpowiedzi na zamówienie redakcji muzyki dawnej Polskiego Radia i jako pierwszy w Polsce podjął próbę rekonstrukcji brzmienia małego męskiego zespołu wokalnego, w którym wymagana jest specyficzna technika wokalna. |
Założyciel zespołu ''Bornus Consort'' (1981), który powstał w odpowiedzi na zamówienie redakcji muzyki dawnej Polskiego Radia i jako pierwszy w Polsce podjął próbę rekonstrukcji brzmienia małego męskiego zespołu wokalnego, w którym wymagana jest specyficzna technika wokalna. |
||
Zespół specjalizuje się w [[polifonia|polifonii]] polskiej z przełomu |
Zespół specjalizuje się w [[polifonia|polifonii]] polskiej z przełomu XVI i XVII w. Dokonał wielu nagrań dla Polskiego Radia, a także płyt z utworami Bartłomieja Pękiela, Piotra z Grudziądza, Mikołaja Zieleńskiego, Marcina Mielczewskiego, dzieła wszystkie Wacława z Szamotuł, polskie pieśni wielkopostne, śpiewy o św. Wojciechu, Chansons et Motets, Media vita i in. Koncertował w większości krajów europejskich. |
||
Na zamówienie Teatru Wielkiego w Warszawie przygotował średniowieczny dramat liturgiczny |
Na zamówienie Teatru Wielkiego w Warszawie przygotował średniowieczny dramat liturgiczny „Ludus Danielis” oraz operę wczesnobarokową autorstwa [[Marco da Gagliano]] – „Dafne” (1608). |
||
Współpracował m.in. z następującymi zespołami i orkiestrami: |
Współpracował m.in. z następującymi zespołami i orkiestrami: |
||
Linia 16: | Linia 16: | ||
** Sinfonia Varsovia (Warszawa), |
** Sinfonia Varsovia (Warszawa), |
||
** Concerto Palacco (Warszawa), |
** Concerto Palacco (Warszawa), |
||
**Schola Teatru Węgajty, |
** Schola Teatru Węgajty, |
||
* za granicą |
* za granicą |
||
**Ars Cameralis (Praga), |
** Ars Cameralis (Praga), |
||
**Capella Regia Musicalis (Praga), |
** Capella Regia Musicalis (Praga), |
||
**Musica Florea (Praga), |
** Musica Florea (Praga), |
||
**Haendelsverenigung (Amsterdam), |
** Haendelsverenigung (Amsterdam), |
||
**Les Arts Florissants (Paryż), |
** Les Arts Florissants (Paryż), |
||
**Codex Calixtinus (Paryż) |
** Codex Calixtinus (Paryż) |
||
**Hortus Musicus (Tallinn), |
** Hortus Musicus (Tallinn), |
||
**Linnamuusikud (Tallinn), |
** Linnamuusikud (Tallinn), |
||
**Akadiemia Starinnoj Muzyki (Moskwa), |
** Akadiemia Starinnoj Muzyki (Moskwa), |
||
**Musicalische Compagney (Berlin), |
** Musicalische Compagney (Berlin), |
||
**La Petite Bande (Bruksela), |
** La Petite Bande (Bruksela), |
||
**Cantio antiqua (Praga). |
** Cantio antiqua (Praga). |
||
Ostatnio poświęcił się niemal wyłącznie [[monodia|monodii]], szczególnie [[Muzyka liturgiczna|liturgicznej]]. Sam siebie chętniej niż muzykiem nazywa |
Ostatnio poświęcił się niemal wyłącznie [[monodia|monodii]], szczególnie [[Muzyka liturgiczna|liturgicznej]]. Sam siebie chętniej niż muzykiem nazywa „tradycjonarzem”, zajmującym się rozpoznawaniem, utrwalaniem i upowszechnianiem rozmaitych tradycji lokalnych. |
||
Od 1991 wykłada liturgiczny śpiew tradycyjny w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym oo. Dominikanów w Krakowie i Warszawie. Zainteresowanie dominikańską tradycją liturgiczną od XIII wieku do lat dwudziestych minionego stulecia zaowocowało badaniami we współpracy z francuskim muzykologiem i śpiewakiem, Marcelem Peresem oraz z Dominikiem Vellardem. |
Od 1991 wykłada liturgiczny śpiew tradycyjny w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym oo. Dominikanów w Krakowie i Warszawie. Zainteresowanie dominikańską tradycją liturgiczną od XIII wieku do lat dwudziestych minionego stulecia zaowocowało badaniami we współpracy z francuskim muzykologiem i śpiewakiem, Marcelem Peresem oraz z Dominikiem Vellardem. |
||
Był także inicjatorem i twórcą Festiwalu Muzyki Dawnej w Starym Sączu oraz projektu |
Był także inicjatorem i twórcą Festiwalu Muzyki Dawnej w Starym Sączu oraz projektu „Siedem Tradycji” w ramach Festiwalu Kraków 2000. Prowadzi międzynarodowy festiwal „Pieśń Naszych Korzeni” w Jarosławiu. Do XIV edycji był też dyrektorem artystycznym [[Festiwal Muzyki Dawnej w Jarosławiu|Festiwalu Muzyki Dawnej ''Pieśń Naszych Korzeni'' w Jarosławiu]]<ref> |
||
{{Cytuj stronę | url=http://www.festiwal.jaroslaw.pl/info/szczycinski_pl.html | tytuł=Notka o Marcinie Bornus-Szczycińskim | data dostępu=2009-10-31}}</ref> |
{{Cytuj stronę | url=http://www.festiwal.jaroslaw.pl/info/szczycinski_pl.html | tytuł=Notka o Marcinie Bornus-Szczycińskim | data dostępu=2009-10-31}}</ref>. |
||
Obecnie pełni rolę doradcy festiwalu. |
Obecnie pełni rolę doradcy festiwalu. |
||
W 2019 roku został laureatem medalu [[Medal Per Artem ad Deum|Per Artem ad Deum]] (''Przez sztukę do Boga''), który odebrał 10 czerwca 2019 podczas wystawy [[SACROEXPO - Międzynarodowa Wystawa Budownictwa i Wyposażenia Kościołów, Sztuki Sakralnej i Dewocjonaliów|Sacroexpo]] w [[Kielce|Kielcach]]. |
W 2019 roku został laureatem medalu [[Medal Per Artem ad Deum|Per Artem ad Deum]] (''Przez sztukę do Boga''), który odebrał 10 czerwca 2019 podczas wystawy [[SACROEXPO - Międzynarodowa Wystawa Budownictwa i Wyposażenia Kościołów, Sztuki Sakralnej i Dewocjonaliów|Sacroexpo]] w [[Kielce|Kielcach]]<ref>[http://perartemaddeum.com/?page_id=330&lang=pl Medale Papieskiej Rady ds. Kultury przyznane]. perartemaddeum.com [dostęp 2019-08-18]</ref>. |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
Wersja z 13:31, 18 sie 2019
Marcin Bornus-Szczyciński (ur. 1951) – jeden z pionierów wykonawstwa wokalnej muzyki barokowej w Polsce, założyciel zespołu Bornus Consort.
Ukończył studia na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. Przez cztery lata pracował jako asystent na Wydziale Zarządzania UW, następnie wybrał wolny zawód artysty muzyka. W 1986 w ramach stypendium rządu francuskiego odbył kurs mistrzowski w Konserwatorium w Paryżu.
Założyciel zespołu Bornus Consort (1981), który powstał w odpowiedzi na zamówienie redakcji muzyki dawnej Polskiego Radia i jako pierwszy w Polsce podjął próbę rekonstrukcji brzmienia małego męskiego zespołu wokalnego, w którym wymagana jest specyficzna technika wokalna.
Zespół specjalizuje się w polifonii polskiej z przełomu XVI i XVII w. Dokonał wielu nagrań dla Polskiego Radia, a także płyt z utworami Bartłomieja Pękiela, Piotra z Grudziądza, Mikołaja Zieleńskiego, Marcina Mielczewskiego, dzieła wszystkie Wacława z Szamotuł, polskie pieśni wielkopostne, śpiewy o św. Wojciechu, Chansons et Motets, Media vita i in. Koncertował w większości krajów europejskich.
Na zamówienie Teatru Wielkiego w Warszawie przygotował średniowieczny dramat liturgiczny „Ludus Danielis” oraz operę wczesnobarokową autorstwa Marco da Gagliano – „Dafne” (1608).
Współpracował m.in. z następującymi zespołami i orkiestrami:
- w Polsce
- Fistulatores et Tubicinatores Varsovienses (Warszawa),
- Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Narodowej (Warszawa),
- Sinfonia Varsovia (Warszawa),
- Concerto Palacco (Warszawa),
- Schola Teatru Węgajty,
- za granicą
- Ars Cameralis (Praga),
- Capella Regia Musicalis (Praga),
- Musica Florea (Praga),
- Haendelsverenigung (Amsterdam),
- Les Arts Florissants (Paryż),
- Codex Calixtinus (Paryż)
- Hortus Musicus (Tallinn),
- Linnamuusikud (Tallinn),
- Akadiemia Starinnoj Muzyki (Moskwa),
- Musicalische Compagney (Berlin),
- La Petite Bande (Bruksela),
- Cantio antiqua (Praga).
Ostatnio poświęcił się niemal wyłącznie monodii, szczególnie liturgicznej. Sam siebie chętniej niż muzykiem nazywa „tradycjonarzem”, zajmującym się rozpoznawaniem, utrwalaniem i upowszechnianiem rozmaitych tradycji lokalnych.
Od 1991 wykłada liturgiczny śpiew tradycyjny w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym oo. Dominikanów w Krakowie i Warszawie. Zainteresowanie dominikańską tradycją liturgiczną od XIII wieku do lat dwudziestych minionego stulecia zaowocowało badaniami we współpracy z francuskim muzykologiem i śpiewakiem, Marcelem Peresem oraz z Dominikiem Vellardem.
Był także inicjatorem i twórcą Festiwalu Muzyki Dawnej w Starym Sączu oraz projektu „Siedem Tradycji” w ramach Festiwalu Kraków 2000. Prowadzi międzynarodowy festiwal „Pieśń Naszych Korzeni” w Jarosławiu. Do XIV edycji był też dyrektorem artystycznym Festiwalu Muzyki Dawnej Pieśń Naszych Korzeni w Jarosławiu[1]. Obecnie pełni rolę doradcy festiwalu.
W 2019 roku został laureatem medalu Per Artem ad Deum (Przez sztukę do Boga), który odebrał 10 czerwca 2019 podczas wystawy Sacroexpo w Kielcach[2].
Przypisy
- ↑ Notka o Marcinie Bornus-Szczycińskim. [dostęp 2009-10-31].
- ↑ Medale Papieskiej Rady ds. Kultury przyznane. perartemaddeum.com [dostęp 2019-08-18]