Ekwowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Wycofane Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
Anulowanie wersji 65813972 autorstwa 31.183.171.148 niegramatyczne Znacznik: Anulowanie edycji |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Ekwowie''' ([[język starogrecki|starogrecki]] ''Αἴκουοι'' lub ''Αἴκοι'', [[łacina|łac.]] ''Aequi'') – starożytny lud italski żyjący w górzystym środkowym regionie [[Półwysep Apeniński|Półwyspu Apenińskiego]], na północnym wschodzie od [[Lacjum]] i w [[Apeniny Środkowe|Środkowych Apeninach]], na południe od dzisiejszej miejscowości [[Rieti]] i na północ od jeziora [[Fucine]]. Istnieli już zanim powstał [[Rzym]]. Około 500 roku p.n.e. Ekwowie rozprzestrzenili się na zachód, stanowiąc zagrożenie dla Rzymu i Lacjum. Długo walczyli z Rzymianami o niepodległość. |
'''Ekwowie''' ([[język starogrecki|starogrecki]] ''Αἴκουοι'' lub ''Αἴκοι'', [[łacina|łac.]] ''Aequi'') – starożytny lud italski żyjący w górzystym środkowym regionie [[Półwysep Apeniński|Półwyspu Apenińskiego]], na północnym wschodzie od [[Lacjum]] i w [[Apeniny Środkowe|Środkowych Apeninach]], na południe od dzisiejszej miejscowości [[Rieti]] i na północ od jeziora [[Fucine]]. Istnieli już zanim powstał [[Rzym]]. Około 500 roku p.n.e. Ekwowie rozprzestrzenili się na zachód, stanowiąc zagrożenie dla Rzymu i Lacjum. Długo walczyli z Rzymianami o niepodległość. |
||
{{Osobny artykuł|Lucjusz Kwinkcjusz Cyncynat}} |
{{Osobny artykuł|Lucjusz Kwinkcjusz Cyncynat}} |
||
Ostatecznie zostali przez nich |
Ostatecznie zostali przez nich podbici (od około 430 r. p.n.e. do 300 r. p.n.e. odbywał się proces romanizacji). Ich tereny zwane [[Ekwium]] - stały się koloniami rzymskimi. |
||
Używali swojego języka - ekwińskiego, o którym niewiele wiadomo, najpewniej należał do rodziny [[Języki italskie|języków italskich]]. Zachowała się jedynie jedna inskrypcja, zapisana pismem łacińskim. Znajduje się na kamiennej płycie na dnie jednego ze źródeł blisko [[Collemaggiore]]. |
Używali swojego języka - ekwińskiego, o którym niewiele wiadomo, najpewniej należał do rodziny [[Języki italskie|języków italskich]]. Zachowała się jedynie jedna inskrypcja, zapisana pismem łacińskim. Znajduje się na kamiennej płycie na dnie jednego ze źródeł blisko [[Collemaggiore]]. |
Wersja z 10:28, 3 sty 2022
Ekwowie (starogrecki Αἴκουοι lub Αἴκοι, łac. Aequi) – starożytny lud italski żyjący w górzystym środkowym regionie Półwyspu Apenińskiego, na północnym wschodzie od Lacjum i w Środkowych Apeninach, na południe od dzisiejszej miejscowości Rieti i na północ od jeziora Fucine. Istnieli już zanim powstał Rzym. Około 500 roku p.n.e. Ekwowie rozprzestrzenili się na zachód, stanowiąc zagrożenie dla Rzymu i Lacjum. Długo walczyli z Rzymianami o niepodległość.
- Osobny artykuł:
Ostatecznie zostali przez nich podbici (od około 430 r. p.n.e. do 300 r. p.n.e. odbywał się proces romanizacji). Ich tereny zwane Ekwium - stały się koloniami rzymskimi.
Używali swojego języka - ekwińskiego, o którym niewiele wiadomo, najpewniej należał do rodziny języków italskich. Zachowała się jedynie jedna inskrypcja, zapisana pismem łacińskim. Znajduje się na kamiennej płycie na dnie jednego ze źródeł blisko Collemaggiore.
Bibliografia
- Allen Mason Ward, Fritz Moritz Heichelheim, Cedric A. Yeo, "A history of the Roman people", Prentice Hall, 2003
- Glanville Price, "Encyclopedia of the languages of Europe", Wiley-Blackwell, 2000
- H. H. Scullard, "A History of the Roman World, 753 to 146 BC", Routledge, 1980