Jan Konopka (wojskowy): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 12:27, 3 lis 2007

Jan Konopka (ur. 1777 w Skołodyczach koło Słonimia, zm. 20 XII 1814^[1]) - generał brygady armii Księstwa Warszawskiego.

Był synem Franciszka, majora wojsk litewskich i jego żony Anny. Od 1792 podporucznik w 2 Ukraińskiej Brygadzie Kawalerii Narodowej, uczestnik wojny polsko-rosyjskiej 1792, odznaczył sie pod Zieleńcami. W powstaniu kościuszkowskim walczył juz jako porucznik, odznaczył się, ranny pod Maciejowicami. Po powstaniu pojechał do Francji i służył w jej armii. Od 1797 w Legionach Polskich we Włoszech w stopniu kapitana. Brał udział we wszystkich ich kampaniach. Po rozwiązaniu formacji powrócił do służby francuskiej. Major z 1807, wkrótce doódca pułku w Legii Polsko-Włoskiej. Walczył w kampanii pruskiej i za bitwę pod Fryndlandem uzyskał Legię Honorową. Uczestnik interwencji francuskiej w Hiszpanii, gdzie odniósł kolejne sukcesy ale i porażki. W 1811 generał francuski z tytułem barona cesarstwa. W kampanii napoleońskiej 1812 dowódca 3 pułku gwardii litewskiej. W skutek lekkomyślności dał sie zaskoczyć gen. J. Czaplicowi pod Słonimem, rozbity, ranny dostał sie do niewoli. Intrnowany w Chersoniu. W 1814 po uwolnieniu z niewoli mianowany dowódcą 1 Brygady Jazdy w armii Królestwa Polskiego, ale funkcji tej nie podjął. Wyniszczony ranami i niewolą, zmarł w Warszawie.

Bibliografia

H. P Kosk Generalicja polska t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998

↑ Istnieją pewne rozbieżności odnośnie daty rocznej. Miłosz Korczyk podaje rok 1814, z kolei Encyklopedia popularna PWN, Warszawa 1997, s. 393, rok 1815.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Biogram Jana Konopki

Szablon:Biografia stub

[1] Istnieją pewne rozbieżności odnośnie daty rocznej. Miłosz Korczyk podaje rok 1814, z kolei Encyklopedia popularna PWN, Warszawa 1997, s. 393, rok 1815.

[1]

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 Był synem Franciszka, majora wojsk litewskich i jego żony Anny.
-Od [[1792]] podporucznik w 2 Ukraińskiej Brygadzie Kawalerii Narodowej, uczestnik [[wojna polsko-rosyjska 1792|wojny polsko-rosyjskiej 1792]], odznaczył sie pod [[zieleńce|Zieleńcami]]. W [[Powstanie kościuszkowskie|powstaniu kościuszkowskim]] walczył juz jako porucznik, odznaczył się, ranny  pod [[Maciejowice|Maciejowicami]]. Po powstaniu pojechał do [[Francja|Francji]] i służył w jej armii. Od [[1797]] w [[Legiony Polskie|Legionach Polskich we Włoszech]] w stopniu kapitana. Brał udział we wszystkich ich kampaniach. Po rozwiązaniu formacji powrócił do służby francuskiej. Major z [[1807]], wkrótce doódca pułku w [[Legia olsko-Włoska|Legii Polsko-Włoskiej]]. Walczył w kampanii pruskiej i za bitwę pod [[Fryndland]]em uzyskał [[Legia Honorowa|Legię Honorową]]. Uczestnik interwencji francuskiej w [[Hiszpania|Hiszpanii]], gdzie odniósł kolejne sukcesy ale i porażki. W [[1811]] generał francuski z tytułem barona cesarstwa.
+Od [[1792]] podporucznik w 2 Ukraińskiej Brygadzie Kawalerii Narodowej, uczestnik [[wojna polsko-rosyjska 1792|wojny polsko-rosyjskiej 1792]], odznaczył sie pod [[zieleńce|Zieleńcami]]. W [[Powstanie kościuszkowskie|powstaniu kościuszkowskim]] walczył juz jako porucznik, odznaczył się, ranny  pod [[Maciejowice|Maciejowicami]]. Po powstaniu pojechał do [[Francja|Francji]] i służył w jej armii. Od [[1797]] w [[Legiony Polskie|Legionach Polskich we Włoszech]] w stopniu kapitana. Brał udział we wszystkich ich kampaniach. Po rozwiązaniu formacji powrócił do służby francuskiej. Major z [[1807]], wkrótce doódca pułku w [[Legia olsko-Włoska|Legii Polsko-Włoskiej]]. Walczył w kampanii pruskiej i za [[Bitwa pod Frydlandem|bitwę pod Fryndlandem]] uzyskał [[Legia Honorowa|Legię Honorową]]. Uczestnik interwencji francuskiej w [[Hiszpania|Hiszpanii]], gdzie odniósł kolejne sukcesy ale i porażki. W [[1811]] generał francuski z tytułem barona cesarstwa.
-W kampanii napoleońskiej [[1812]] dowódca 3 pułku gwardii litewskiej. W skutek lekkomyślności dał sie zaskoczyć gen. [[Joachim-Eufemij Czaplic| J. Czaplicowi]] pod Słonimem, rozbity, ranny dostał sie do niewoli. Intrnowany w [[Cherson]]iu. W [[1814]] po uwolnieniu z niewoli mianowany dowódcą 1 Brygady Jazdy w armii Królestwa Polskiego, ale funkci tej nie podjął. Wyniszczony ranami i niewolą, zmarł w Warszawie.
+W kampanii napoleońskiej [[1812]] dowódca 3 pułku gwardii litewskiej. W skutek lekkomyślności dał sie zaskoczyć gen. [[Joachim-Eufemij Czaplic| J. Czaplicowi]] pod Słonimem, rozbity, ranny dostał sie do niewoli. Intrnowany w [[Cherson]]iu. W [[1814]] po uwolnieniu z niewoli mianowany dowódcą 1 Brygady Jazdy w armii Królestwa Polskiego, ale funkcji tej nie podjął. Wyniszczony ranami i niewolą, zmarł w Warszawie.
 ==Bibliografia==
@@ Linia 24: / Linia 24: @@
 [[Kategoria:Powstańcy kościuszkowscy|Konopka, Jan]]
 [[Kategoria:Polscy uczestnicy wojen napoleońskich|Konopka, Jan]]
+[[Kategoria:Polscy kawalerwie Legii Honorowej|Konopka, Jan]]
 [[Kategoria:Urodzeni w 1777|Konopka, Jan]]
 [[Kategoria:Zmarli w 1814|Konopka, Jan]]