Człowiek pogryzł psa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
TXiKiBoT (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Linia 1: Linia 1:
{{Film infobox |
{{Film infobox
tytuł_filmu = Człowiek pogryzł psa|
| tytuł_filmu = Człowiek pogryzł psa
image = |
| image =
filmweb_id = 31281 |
| filmweb_id = 31281
imdb_id = 0103905 |
| imdb_id = 0103905
oryginalny_tytuł = C'est arrivé près de chez vous |
| oryginalny_tytuł = C'est arrivé près de chez vous
gatunek_filmu = [[thriller]], [[czarna komedia]] |
| gatunek_filmu = [[thriller]], [[czarna komedia]]
kraj_produkcji = {{państwo|BEL}} |
| kraj_produkcji = {{państwo|BEL}}
czas_trwania = 95 min.|
| czas_trwania = 95 min.
data_premiery = {{flaga|FRA}} maj [[1992]],<br/>{{flaga|POL}} [[28 lutego]] [[1994]]|
| data_premiery = {{flaga|FRA}} maj [[1992]],<br />{{flaga|POL}} [[28 lutego]] [[1994]]
reżyseria = [[Rémy Belvaux]] |
| reżyseria = [[Rémy Belvaux]]
scenariusz = [[Rémy Belvaux]],<br /> [[Andre Bonzel]],<br />[[Vincent Tavier]] |
| scenariusz = [[Rémy Belvaux]],<br /> [[Andre Bonzel]],<br />[[Vincent Tavier]]
role = [[Benoît Poelvoorde]],<br /> [[Rémy Belvaux]],<br /> [[André Bonzel]],<br /> [[Jenny Drye]] |
| role = [[Benoît Poelvoorde]],<br /> [[Rémy Belvaux]],<br /> [[André Bonzel]],<br /> [[Jenny Drye]]
muzyka = [[Jean-Marc Chenut]] |
| muzyka = [[Jean-Marc Chenut]]
zdjęcia = [[Andre Bonzel]] |
| zdjęcia = [[Andre Bonzel]]
produkcja = [[Les Artistes Anonymes]] |
| produkcja = [[Les Artistes Anonymes]]
nagrody = |
| nagrody =
dystrybucja = {{flaga|POL}} Best Film|
| dystrybucja = {{flaga|POL}} Best Film
od_lat = 18 |
| od_lat = 18
scenografia = |
| scenografia =
montaż = [[Rémy Belvaux]],<br />[[Eric Dardill]] |
| montaż = [[Rémy Belvaux]],<br />[[Eric Dardill]]
budżet = |
| budżet =
język = [[język francuski|francuski]] |
| język = [[język francuski|francuski]]
kostiumy = |
| kostiumy =
}}
}}


'''Człowiek pogryzł psa''' – belgijski [[thriller]] (uważany również za [[czarna komedia|czarną komedię]]) wyprodukowany w [[1992]]. Zdobywca wielu nagród i nominacji. Premiera filmu odbyła się na [[Festiwal Filmowy w Cannes|Festiwalu w Cannes]]. Film charakteryzuje się niedbałym montażem, błędami dźwiękowymi i zdjęciowymi, filmowaniem "z ręki". Nagrany jest w technice czarno-białej. Zabiegi te miały stworzyć wrażenie filmu dokumentalnego i realności akcji.
'''Człowiek pogryzł psa''' – belgijski [[thriller]] (uważany również za [[czarna komedia|czarną komedię]]) wyprodukowany w [[1992]]. Zdobywca wielu nagród i nominacji. Premiera filmu odbyła się na [[Festiwal Filmowy w Cannes|Festiwalu w Cannes]]. Film charakteryzuje się niedbałym montażem, błędami dźwiękowymi i zdjęciowymi, filmowaniem "z ręki". Nagrany jest w technice czarno-białej. Zabiegi te miały stworzyć wrażenie filmu dokumentalnego i realności akcji.


Opowiada o zawodowym mordercy, Benie, zabijającym a następnie okradającym listonoszy, emerytów, ludzi średnio zamożnych ale nigdy znanych i bogatych. Pełny jest pseudo-filozoficznych monologów głównego bohatera. Jeden z najbardziej okrutnych filmów. Polska wersja filmu (VHS) jest reklamowana sloganem: ''Przerażenie i okrucieństwo – do dziś nie wiedziałeś co to znaczy''.
Opowiada o zawodowym mordercy, Benie, zabijającym a następnie okradającym listonoszy, emerytów, ludzi średnio zamożnych, ale nigdy znanych i bogatych. Pełny jest pseudo-filozoficznych monologów głównego bohatera. Uważany za jeden z najbardziej okrutnych filmów w historii kinematografii – polska wersja filmu (VHS) była reklamowana sloganem: ''Przerażenie i okrucieństwo – do dziś nie wiedziałeś co to znaczy''.


==Nominacje i nagrody==
== Nominacje i nagrody ==
* [[1992]] – nagroda SACD za najlepszy film pełnometrażowy na [[Festiwal Filmowy w Cannes|Festiwalu Filmowym w Cannes]]
* [[1992]] – nagroda SACD za najlepszy film pełnometrażowy na [[Festiwal Filmowy w Cannes|Festiwalu Filmowym w Cannes]]
* [[1992]] – nagroda Metro Media na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto (TIFF)
* [[1992]] – nagroda Metro Media na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto (TIFF)
Linia 38: Linia 38:
* [[1999]] – nominacja do nagrody Josepha Plateau
* [[1999]] – nominacja do nagrody Josepha Plateau


==Obsada==
== Obsada ==
*[[Benoît Poelvoorde]] – Ben
* [[Benoît Poelvoorde]] – Ben
*[[Rémy Belvaux]] – Remy (reporter)
* [[Rémy Belvaux]] – Remy (reporter)
*[[André Bonzel]] – Andre (kamerzysta)
* [[André Bonzel]] – Andre (kamerzysta)
*Jean-Marc Chenut – Patrick (dźwiękowiec 1)
* Jean-Marc Chenut – Patrick (dźwiękowiec 1)
*Alain Oppezzi – Franco (dźwiękowiec 2)
* Alain Oppezzi – Franco (dźwiękowiec 2)
*Vincent Tavier – Vincent (dźwiękowiec 3)
* Vincent Tavier – Vincent (dźwiękowiec 3)
*Jacqueline Poelvoorde-Pappaert – matka Bena
* Jacqueline Poelvoorde-Pappaert – matka Bena
*Nelly Pappaert – babcia Bena
* Nelly Pappaert – babcia Bena
*Hector Pappaert – dziadek Bena
* Hector Pappaert – dziadek Bena
*Jenny Drye – Jenny
* Jenny Drye – Jenny
*Malou Madou – Malou
* Malou Madou – Malou
*Willy Vandenbroeck – Boby
* Willy Vandenbroeck – Boby
*Rachel Deman – Tromblon
* Rachel Deman – Tromblon
*Valérie Parent – Valérie
* Valérie Parent – Valérie
*Alexandra Fandango – Kalifa
* Alexandra Fandango – Kalifa
*Olivier Cotica – Benichou
* Olivier Cotica – Benichou
*André Laime – starszy mężczyzna w szpitalu
* André Laime – starszy mężczyzna w szpitalu
*Édith Le Merdy – pielęgniarka
* Édith Le Merdy – pielęgniarka
*Gina Cotica – matka (ofiara)
* Gina Cotica – matka (ofiara)
*Ricardo Cotica – dziecko (ofiara)
* Ricardo Cotica – dziecko (ofiara)
*Pierre Vanbraekel – ojciec (ofiara)
* Pierre Vanbraekel – ojciec (ofiara)
*Sylviane Godé – ofiara gwałtu, Martine
* Sylviane Godé – ofiara gwałtu, Martine
*Zoltan Tobolik – mąż ofiary gwałtu
* Zoltan Tobolik – mąż ofiary gwałtu
*Marcel Engels – kamerzysta
* Marcel Engels – kamerzysta
*Franco Piscopo – inżynier dźwięku
* Franco Piscopo – inżynier dźwięku
*Venelin Poikov – listonosz 1
* Venelin Poikov – listonosz 1
*Fernaud Dubois – listonosz 2
* Fernaud Dubois – listonosz 2
*Alain François – wideoreporter
* Alain François – wideoreporter
*Antoine Chapelot – kelner 1
* Antoine Chapelot – kelner 1
*Hughes Tavier – kelner 2
* Hughes Tavier – kelner 2
*Pol Vanderwarren – adwokat Bena
* Pol Vanderwarren – adwokat Bena
*Anne LaGrange – dziennikarz
* Anne LaGrange – dziennikarz
*Paul Bottemanne – taksówkarz
* Paul Bottemanne – taksówkarz
*Vincent Merveille – bokser
* Vincent Merveille – bokser
*Irene Gilissen – kobieta w pociągu
* Irene Gilissen – kobieta w pociągu
*Sabine Tavier – pani Pipi
* Sabine Tavier – pani Pipi
*Annamaria Szomolanyiova – skrzypaczka
* Annamaria Szomolanyiova – skrzypaczka
*Carlos Campo Miranda – stróż nocny
* Carlos Campo Miranda – stróż nocny
*Laurence D'Hondt – dziennikarz
* Laurence D'Hondt – dziennikarz
*Daniel Tursh – dziennikarz
* Daniel Tursh – dziennikarz
*Benoît Mariage – dziennikarz
* Benoît Mariage – dziennikarz
*Emmanuelle Bada – dziennikarz
* Emmanuelle Bada – dziennikarz
*Stéphane Aubier – dziennikarz
* Stéphane Aubier – dziennikarz
*Jean-Paul Geets – klient Malou
* Jean-Paul Geets – klient Malou
*Pascal Lebrun – ofiara drugoplanowa
* Pascal Lebrun – ofiara drugoplanowa
*Stephanie Aubier – ofiara drugoplanowa
* Stephanie Aubier – ofiara drugoplanowa
*Alain Hologne – ofiara drugoplanowa
* Alain Hologne – ofiara drugoplanowa
*Micheline Hologne – ofiara drugoplanowa
* Micheline Hologne – ofiara drugoplanowa
*Philippe Blasband – ofiara drugoplanowa
* Philippe Blasband – ofiara drugoplanowa
*Aldo Fostier – ofiara drugoplanowa
* Aldo Fostier – ofiara drugoplanowa
*Jean-Pol Cavillot – ofiara drugoplanowa
* Jean-Pol Cavillot – ofiara drugoplanowa
*Anny Nologne – ofiara drugoplanowa
* Anny Nologne – ofiara drugoplanowa
*Elaine Leonard – ofiara drugoplanowa
* Elaine Leonard – ofiara drugoplanowa
*Marie Travier – ofiara drugoplanowa
* Marie Travier – ofiara drugoplanowa
*Bruno Belvaux – ofiara drugoplanowa
* Bruno Belvaux – ofiara drugoplanowa
*Lucien Belvaux – ofiara drugoplanowa
* Lucien Belvaux – ofiara drugoplanowa
*Jean-Claude Maschetti – ofiara drugoplanowa
* Jean-Claude Maschetti – ofiara drugoplanowa


==Wersja polska==
== Wersja polska ==
Polska wersja filmu została wydana przez Best Film na kasecie [[VHS]] w [[1994]]. Tekst polski opracowała Monika Kulesza, a czytał [[Tomasz Knapik]].
Polska wersja filmu została wydana przez Best Film na kasecie [[VHS]] w [[1994]]. Tekst polski opracowała Monika Kulesza, a czytał [[Tomasz Knapik]].


==Linki zewnętrzne==
== Linki zewnętrzne ==
*[http://www.film.join.pl/prace/czlowiek_pogryzl_psa.html Obszerna recenzja filmu]
* [http://www.film.join.pl/prace/czlowiek_pogryzl_psa.html Obszerna recenzja filmu]


[[kategoria:Belgijskie filmy]]
[[Kategoria:Belgijskie filmy]]
[[Kategoria:Czarne komedie]]
[[kategoria:Thrillery]]
[[Kategoria:Filmy czarno-białe]]
[[kategoria:Czarne komedie]]
[[kategoria:Filmy czarno-białe]]
[[Kategoria:Filmy z 1992 roku]]
[[Kategoria:Filmy z 1992 roku]]
[[Kategoria:Thrillery]]


[[de:Mann beißt Hund]]
[[de:Mann beißt Hund]]

Wersja z 21:45, 23 gru 2008

{{{tytuł}}}
Język

francuski

Reżyseria

Rémy Belvaux

Scenariusz

Rémy Belvaux,
Andre Bonzel,
Vincent Tavier

Muzyka

Jean-Marc Chenut

Zdjęcia

Andre Bonzel

Montaż

Rémy Belvaux,
Eric Dardill

Produkcja

Les Artistes Anonymes

Dystrybucja

Polska Best Film

Człowiek pogryzł psa – belgijski thriller (uważany również za czarną komedię) wyprodukowany w 1992. Zdobywca wielu nagród i nominacji. Premiera filmu odbyła się na Festiwalu w Cannes. Film charakteryzuje się niedbałym montażem, błędami dźwiękowymi i zdjęciowymi, filmowaniem "z ręki". Nagrany jest w technice czarno-białej. Zabiegi te miały stworzyć wrażenie filmu dokumentalnego i realności akcji.

Opowiada o zawodowym mordercy, Benie, zabijającym a następnie okradającym listonoszy, emerytów, ludzi średnio zamożnych, ale nigdy znanych i bogatych. Pełny jest pseudo-filozoficznych monologów głównego bohatera. Uważany za jeden z najbardziej okrutnych filmów w historii kinematografii – polska wersja filmu (VHS) była reklamowana sloganem: Przerażenie i okrucieństwo – do dziś nie wiedziałeś co to znaczy.

Nominacje i nagrody

  • 1992 – nagroda SACD za najlepszy film pełnometrażowy na Festiwalu Filmowym w Cannes
  • 1992 – nagroda Metro Media na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto (TIFF)
  • 1992 – nagrody na Katalońskim Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w kategoriach najlepszy aktor (Benoît Poelvoorde) i najlepszy film
  • 1993 – nominacja do Europejskiej Nagrody Filmowej
  • 1993 – nagroda Francuskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych w kategorii najlepszy film zagraniczny
  • 1994 – nominacja do Saturna
  • 1999 – nominacja do nagrody Josepha Plateau

Obsada

  • Benoît Poelvoorde – Ben
  • Rémy Belvaux – Remy (reporter)
  • André Bonzel – Andre (kamerzysta)
  • Jean-Marc Chenut – Patrick (dźwiękowiec 1)
  • Alain Oppezzi – Franco (dźwiękowiec 2)
  • Vincent Tavier – Vincent (dźwiękowiec 3)
  • Jacqueline Poelvoorde-Pappaert – matka Bena
  • Nelly Pappaert – babcia Bena
  • Hector Pappaert – dziadek Bena
  • Jenny Drye – Jenny
  • Malou Madou – Malou
  • Willy Vandenbroeck – Boby
  • Rachel Deman – Tromblon
  • Valérie Parent – Valérie
  • Alexandra Fandango – Kalifa
  • Olivier Cotica – Benichou
  • André Laime – starszy mężczyzna w szpitalu
  • Édith Le Merdy – pielęgniarka
  • Gina Cotica – matka (ofiara)
  • Ricardo Cotica – dziecko (ofiara)
  • Pierre Vanbraekel – ojciec (ofiara)
  • Sylviane Godé – ofiara gwałtu, Martine
  • Zoltan Tobolik – mąż ofiary gwałtu
  • Marcel Engels – kamerzysta
  • Franco Piscopo – inżynier dźwięku
  • Venelin Poikov – listonosz 1
  • Fernaud Dubois – listonosz 2
  • Alain François – wideoreporter
  • Antoine Chapelot – kelner 1
  • Hughes Tavier – kelner 2
  • Pol Vanderwarren – adwokat Bena
  • Anne LaGrange – dziennikarz
  • Paul Bottemanne – taksówkarz
  • Vincent Merveille – bokser
  • Irene Gilissen – kobieta w pociągu
  • Sabine Tavier – pani Pipi
  • Annamaria Szomolanyiova – skrzypaczka
  • Carlos Campo Miranda – stróż nocny
  • Laurence D'Hondt – dziennikarz
  • Daniel Tursh – dziennikarz
  • Benoît Mariage – dziennikarz
  • Emmanuelle Bada – dziennikarz
  • Stéphane Aubier – dziennikarz
  • Jean-Paul Geets – klient Malou
  • Pascal Lebrun – ofiara drugoplanowa
  • Stephanie Aubier – ofiara drugoplanowa
  • Alain Hologne – ofiara drugoplanowa
  • Micheline Hologne – ofiara drugoplanowa
  • Philippe Blasband – ofiara drugoplanowa
  • Aldo Fostier – ofiara drugoplanowa
  • Jean-Pol Cavillot – ofiara drugoplanowa
  • Anny Nologne – ofiara drugoplanowa
  • Elaine Leonard – ofiara drugoplanowa
  • Marie Travier – ofiara drugoplanowa
  • Bruno Belvaux – ofiara drugoplanowa
  • Lucien Belvaux – ofiara drugoplanowa
  • Jean-Claude Maschetti – ofiara drugoplanowa

Wersja polska

Polska wersja filmu została wydana przez Best Film na kasecie VHS w 1994. Tekst polski opracowała Monika Kulesza, a czytał Tomasz Knapik.

Linki zewnętrzne