Wędrówka kontynentów: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Etapy wędrówki: link |
drobne redakcyjne, merytoryczne, poprawa linków |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[ |
[[Plik:Plyty tektoniczne.svg|thumb|350px|Współczesna mozaika płyt tektonicznych]] |
||
'''Wędrówka kontynentów''', '''epejroforeza''' (od {{greka|ἤπειρος}} ''ēpeiros'' - "ląd, kontynent" oraz {{grc|φόρησις}} ''phórēsis'' - "noszenie") – ruch kontynentów, powodujący zmianę ich położenia względem siebie nawzajem oraz względem [[biegun geograficzny|biegunów]] [[Ziemia|Ziemi]]. |
'''Wędrówka kontynentów''', '''epejroforeza''' (od {{greka|ἤπειρος}} ''ēpeiros'' - "ląd, kontynent" oraz {{grc|φόρησις}} ''phórēsis'' - "noszenie") – ruch kontynentów, powodujący zmianę ich położenia względem siebie nawzajem oraz względem [[biegun geograficzny|biegunów geograficznych]] i [[ziemskie pole magnetyczne|magnetycznych]] [[Ziemia|Ziemi]]. |
||
== |
== Historia powstania teorii == |
||
W [[XIX wiek]]u, kiedy mapy stały się dokładniejsze, wielu uczonych zwróciło uwagę na fakt, że [[kontynent]]y "pasują" do siebie jak elementy układanki. Co więcej, na odpowiadających sobie wybrzeżach znaleziono te same formacje [[skała|skalne]], mimo że lądy te były oddalone od siebie o tysiące kilometrów. Do tego takie same [[skamielina|skamieniałości]] znajdowano w miejscach zupełnie odmiennych i oddalonych, np. na Antarktydzie i w Indiach. |
W [[XIX wiek]]u, kiedy mapy stały się dokładniejsze, wielu uczonych zwróciło uwagę na fakt, że [[kontynent]]y "pasują" do siebie jak elementy układanki. Co więcej, na odpowiadających sobie wybrzeżach znaleziono te same formacje [[skała|skalne]], mimo że lądy te były oddalone od siebie o tysiące kilometrów. Do tego takie same [[skamielina|skamieniałości]] znajdowano w miejscach zupełnie odmiennych i oddalonych, np. na Antarktydzie i w Indiach. |
||
To skłoniło uczonych do spekulacji na temat "ewolucji" [[litosfera|litosfery]] ziemskiej. Jedną z teorii wysunął w 1912 roku [[Alfred Wegener]] (tzw. [[teoria Wegenera]]), nie zyskała ona jednak więlu zwolenników, być może dlatego, że nie wyjaśniała, w jaki sposób kontynenty mogą się przemieszczać. W latach 30. [[XX wiek]]u hipoteza Wegenera została zarzucona, a na początku lat 60. wykrystalizowała się nowa teoria [[tektonika płyt|tektoniki płyt]], w znacznym stopniu oparta o wywody Wegenera, ale wyjaśniająca mechanizm wędrówki kontynentów. |
To skłoniło uczonych do spekulacji na temat "ewolucji" [[litosfera|litosfery]] ziemskiej. Jedną z teorii wysunął w 1912 roku [[Alfred Wegener]] (tzw. [[teoria Wegenera]]), nie zyskała ona jednak więlu zwolenników, być może dlatego, że nie wyjaśniała, w jaki sposób kontynenty mogą się przemieszczać. W latach 30. [[XX wiek]]u hipoteza Wegenera została zarzucona, a na początku lat 60. wykrystalizowała się nowa teoria [[tektonika płyt|tektoniki płyt]], w znacznym stopniu oparta o wywody Wegenera, ale wyjaśniająca mechanizm wędrówki kontynentów. |
||
[[ |
[[Plik:Alfred Wegener Die Entstehung der Kontinente und Ozeane 1929.jpg|thumb|Na tym diagramie Wegener przedstawił swoją teorię wędrówki [[Kontynent|kontynentów]]]] |
||
== |
== Etapy wędrówki == |
||
Na podstawie teorii tektoniki płyt można dziś z dużym prawdopodobieństwem zamodelować zmiany, jakim ulegała [[skorupa ziemska]] w ciągu ostatnich |
Na podstawie teorii tektoniki płyt można dziś z dużym prawdopodobieństwem zamodelować zmiany, jakim ulegała [[skorupa ziemska]] w ciągu ostatnich 600 mln lat. Według teorii tektoniki płyt '''wędrówka (dryf) kontynentów''' odbywa się już od co najmniej 2,5 mld lat. Mogą o tym świadczyć najstarsze, pofałdowane skały w Kanadzie, oceniane przez geologów na co najmniej 2 mld lat. Oto zasadnicze etapy wędrówki kontynentów w okresie od 1100 mln lat temu do dziś: |
||
⚫ | |||
Według teorii tektoniki płyt '''wędrówka (dryf) kontynentów''' odbywa się już od co najmniej 2,5 mld lat. Mogą o tym świadczyć najstarsze, pofałdowane skały w Kanadzie, oceniane przez geologów na co najmniej 2 mld lat. Oto zasadnicze etapy wędrówki kontynentów w okresie od 1100 mln lat temu do dziś: |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
* |
* 600 mln lat temu - fragmenty Rodinii na krótko ponownie się stykają, tworząc nowy superkontynent - [[Pannocja|Pannocję]]. |
||
* |
* 550 mln lat temu - Pannocja zaczyna się rozpadać, tworzą się kontynenty i oceany Paleozoiku. |
||
* 250 mln lat temu - na Ziemi ponownie istnieje jeden superkontynent - [[Pangea]]. Jest on otoczony olbrzymim oceanem [[Panthalassa]], masy lądowe częściowo odgradzają od niego mniejszy ocean [[Tetyda (ocean)|Tetydy]]. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
*600 mln lat temu - fragmenty Rodinii na krótko ponownie się stykają, tworząc nowy superkontynent - Pannocję. |
|||
* |
* 135 mln lat temu - początek rozpadu Laurazji i Gondwany - pojawiają się zarysy dzisiejszych kontynentów: |
||
*250 mln lat temu - na Ziemi występuje jeden wielki kontynent ([[superkontynent]]) [[Pangea]] . Powstał najprawdopodobniej z trzech mniejszych kontynentów. Jest on otoczony olbrzymim oceanem Panthalassa i mniejszym oceanem Tetydy. |
|||
⚫ | |||
*135 mln lat temu - początek rozpadu Laurazji i Gondwany - pojawiają się zarysy dzisiejszych kontynentów: |
|||
** Laurazja daje początek Ameryce Północnej i [[Eurazja|Eurazji]] |
** Laurazja daje początek Ameryce Północnej i [[Eurazja|Eurazji]] |
||
**Gondwana rozpada się na: Amerykę Południową, Afrykę, Antarktydę, Australię i Indie. |
** Gondwana rozpada się na: Amerykę Południową, Afrykę, Antarktydę, Australię i Indie. |
||
*100 mln lat temu - Indie odrywają się od Afryki i dryfują w stronę Azji. |
* 100 mln lat temu - Indie odrywają się od Afryki i dryfują w stronę Azji. |
||
W liczącej 4,5 mld lat historii Ziemi, z pewnością miały miejsce jeszcze inne znaczące wydarzenia tektoniczne. Obecnie naukowcy sądzą, że kontynenty kilkakrotnie łączyły się w większe masy lądowe, jeszcze przed uformowaniem Rodinii - m. in. 3,3 mld lat temu najprawdopodobniej powstał superkontynent [[Walbara]], a 2,7 mld lat temu ponowne zderzenie kontynentów utworzyło superkontynent [[Kenorland]]. Brak jednak wystarczających danych na określenie rozmiarów, położenia, konfiguracji - i ilości owych superkontynentów. |
|||
== |
== Zobacz też == |
||
* [[Tabela stratygraficzna]] |
* [[Tabela stratygraficzna]] |
||
* [[Teoria Wegenera]], [[Tektonika płyt|Teoria wędrówki płyt tektonicznych]], [[Teoria ekspandującej Ziemi]] |
* [[Teoria Wegenera]], [[Tektonika płyt|Teoria wędrówki płyt tektonicznych]], [[Teoria ekspandującej Ziemi]] |
||
* [[Płyta tektoniczna]] |
* [[Płyta tektoniczna]] |
||
===Linki zewnętrzne=== |
=== Linki zewnętrzne === |
||
* [http://www.youtube.com/watch?v= |
* [http://www.youtube.com/watch?v=Maw6OROpsao Wędrówka kontynentów - film] |
||
[[ |
[[Kategoria:Tektonika]] |
||
[[ar:نظرية الانجراف القاري]] |
[[ar:نظرية الانجراف القاري]] |
Wersja z 20:08, 3 lut 2009
Wędrówka kontynentów, epejroforeza (od stgr. ἤπειρος ēpeiros - "ląd, kontynent" oraz φόρησις phórēsis - "noszenie") – ruch kontynentów, powodujący zmianę ich położenia względem siebie nawzajem oraz względem biegunów geograficznych i magnetycznych Ziemi.
Historia powstania teorii
W XIX wieku, kiedy mapy stały się dokładniejsze, wielu uczonych zwróciło uwagę na fakt, że kontynenty "pasują" do siebie jak elementy układanki. Co więcej, na odpowiadających sobie wybrzeżach znaleziono te same formacje skalne, mimo że lądy te były oddalone od siebie o tysiące kilometrów. Do tego takie same skamieniałości znajdowano w miejscach zupełnie odmiennych i oddalonych, np. na Antarktydzie i w Indiach.
To skłoniło uczonych do spekulacji na temat "ewolucji" litosfery ziemskiej. Jedną z teorii wysunął w 1912 roku Alfred Wegener (tzw. teoria Wegenera), nie zyskała ona jednak więlu zwolenników, być może dlatego, że nie wyjaśniała, w jaki sposób kontynenty mogą się przemieszczać. W latach 30. XX wieku hipoteza Wegenera została zarzucona, a na początku lat 60. wykrystalizowała się nowa teoria tektoniki płyt, w znacznym stopniu oparta o wywody Wegenera, ale wyjaśniająca mechanizm wędrówki kontynentów.
Etapy wędrówki
Na podstawie teorii tektoniki płyt można dziś z dużym prawdopodobieństwem zamodelować zmiany, jakim ulegała skorupa ziemska w ciągu ostatnich 600 mln lat. Według teorii tektoniki płyt wędrówka (dryf) kontynentów odbywa się już od co najmniej 2,5 mld lat. Mogą o tym świadczyć najstarsze, pofałdowane skały w Kanadzie, oceniane przez geologów na co najmniej 2 mld lat. Oto zasadnicze etapy wędrówki kontynentów w okresie od 1100 mln lat temu do dziś:
- 1100 mln lat temu - formuje się superkontynent Rodinia.
- 750 mln lat temu - Rodinia rozpada się na trzy części - Laurencję, kraton Konga i Proto-Gondwanę.
- 600 mln lat temu - fragmenty Rodinii na krótko ponownie się stykają, tworząc nowy superkontynent - Pannocję.
- 550 mln lat temu - Pannocja zaczyna się rozpadać, tworzą się kontynenty i oceany Paleozoiku.
- 250 mln lat temu - na Ziemi ponownie istnieje jeden superkontynent - Pangea. Jest on otoczony olbrzymim oceanem Panthalassa, masy lądowe częściowo odgradzają od niego mniejszy ocean Tetydy.
- 180 mln lat temu - superkontynent Pangea zaczyna pękać na dwie części, które oddalają się od siebie tworząc: Laurazję na półkuli północnej i Gondwanę na półkuli południowej.
- 135 mln lat temu - początek rozpadu Laurazji i Gondwany - pojawiają się zarysy dzisiejszych kontynentów:
- Laurazja daje początek Ameryce Północnej i Eurazji
- Gondwana rozpada się na: Amerykę Południową, Afrykę, Antarktydę, Australię i Indie.
- 100 mln lat temu - Indie odrywają się od Afryki i dryfują w stronę Azji.
W liczącej 4,5 mld lat historii Ziemi, z pewnością miały miejsce jeszcze inne znaczące wydarzenia tektoniczne. Obecnie naukowcy sądzą, że kontynenty kilkakrotnie łączyły się w większe masy lądowe, jeszcze przed uformowaniem Rodinii - m. in. 3,3 mld lat temu najprawdopodobniej powstał superkontynent Walbara, a 2,7 mld lat temu ponowne zderzenie kontynentów utworzyło superkontynent Kenorland. Brak jednak wystarczających danych na określenie rozmiarów, położenia, konfiguracji - i ilości owych superkontynentów.
Zobacz też
- Tabela stratygraficzna
- Teoria Wegenera, Teoria wędrówki płyt tektonicznych, Teoria ekspandującej Ziemi
- Płyta tektoniczna