Jadźńa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: bg:Яджна |
grafika |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Image:Hindu wedding ceremony fire.jpg|thumb|right|170px|Jadźńa odprawiana podczas ślubu hinduskiego]] |
[[Image:Hindu wedding ceremony fire.jpg|thumb|right|170px|Jadźńa odprawiana podczas ślubu hinduskiego]] |
||
[[Plik:Yagya at Old Durga Mandir of Banaras 2.jpg|thumb|right|170px|Jadźńa w świątyni w Waranasi]] |
|||
'''Jadźńa''' ([[dewanagari]] यज्ञ, [[transliteracja]] yajńa, [[ang.]] Yajna) - dosłownie "ofiara"; rytuał ofiarny w tradycji [[wedy]]jskiej [[hinduizm]]u. Wedle nauk hinduistycznych, Jaźń czy Dusza ([[Purusza]], [[Atman]]) ma naturę ofiarnika i ofiary, stąd pogląd, że ktoś kto urzeczywistnia Duszę, Jaźń jest zawsze skłonnym i do wypełniania ofiarnych rytuałów czy ceremonii i do wewnętrznej ofiary z własnego życia dla wyższych duchowych czy religijnych celów. Dodatkowo uważa się, że owa Dusza, Jaźń ma naturę ogniową, stąd towarzystwo rzeczywistego ognia w czasie rytów, nabożeństw ofiarnych. Wszelkie ofiary w hinduizmie składane są bóstwom, bogom i boginiom, czyli [[Dewa|Dewom]], [[Brahman]]owi, przodkom, ubogim i bezdomnym oraz zwierzętom. |
'''Jadźńa''' ([[dewanagari]] यज्ञ, [[transliteracja]] yajńa, [[ang.]] Yajna) - dosłownie "ofiara"; rytuał ofiarny w tradycji [[wedy]]jskiej [[hinduizm]]u. Wedle nauk hinduistycznych, Jaźń czy Dusza ([[Purusza]], [[Atman]]) ma naturę ofiarnika i ofiary, stąd pogląd, że ktoś kto urzeczywistnia Duszę, Jaźń jest zawsze skłonnym i do wypełniania ofiarnych rytuałów czy ceremonii i do wewnętrznej ofiary z własnego życia dla wyższych duchowych czy religijnych celów. Dodatkowo uważa się, że owa Dusza, Jaźń ma naturę ogniową, stąd towarzystwo rzeczywistego ognia w czasie rytów, nabożeństw ofiarnych. Wszelkie ofiary w hinduizmie składane są bóstwom, bogom i boginiom, czyli [[Dewa|Dewom]], [[Brahman]]owi, przodkom, ubogim i bezdomnym oraz zwierzętom. |
Wersja z 22:53, 10 mar 2009
Jadźńa (dewanagari यज्ञ, transliteracja yajńa, ang. Yajna) - dosłownie "ofiara"; rytuał ofiarny w tradycji wedyjskiej hinduizmu. Wedle nauk hinduistycznych, Jaźń czy Dusza (Purusza, Atman) ma naturę ofiarnika i ofiary, stąd pogląd, że ktoś kto urzeczywistnia Duszę, Jaźń jest zawsze skłonnym i do wypełniania ofiarnych rytuałów czy ceremonii i do wewnętrznej ofiary z własnego życia dla wyższych duchowych czy religijnych celów. Dodatkowo uważa się, że owa Dusza, Jaźń ma naturę ogniową, stąd towarzystwo rzeczywistego ognia w czasie rytów, nabożeństw ofiarnych. Wszelkie ofiary w hinduizmie składane są bóstwom, bogom i boginiom, czyli Dewom, Brahmanowi, przodkom, ubogim i bezdomnym oraz zwierzętom.
Do najbardziej rozpowszechnionych rytów wedyjskiej ofiary w Europie należy agnihotra i stowarzyszone ceremonie. Jednakże, tradycja wedyjska hinduizmu zaleca Panćamahajadźńa (pięć rytów ofiarnych) .
Istnieje wiele rozmaitych okazjonalnych ceremonii ogniowej ofiary jak daśapurnamasja z okazji nowiu oraz pełni księżyca czy ćaturmasja zwana ofiarą czterech miesięcy, od składania jej co cztery miesiące. Wyrzeczenie się czegoś dla bóstwa nazywane jest jaga, a ofiarowanie tegoż w ogień zwane jest homa. Kapłan ofiarnik, który wkłada czy wlewa ofiarę do ognia zwie się ardhwarju. Ryt popularnej agnihotry kwalifikuje się do dewajadźńa jako składany wprost dla Agnidewy, boga Ognia.