Hermanaryk: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ort. |
|||
Linia 20: | Linia 20: | ||
[[Kategoria:Biografie]] |
[[Kategoria:Biografie]] |
||
[[ang:Eormanrīc]] |
|||
[[cs:Ermanarich]] |
|||
[[de:Ermanarich]] |
|||
[[en:Ermanaric]] |
|||
[[es:Hermanarico]] |
|||
[[et:Ermanarich]] |
|||
[[eu:Ermanariko]] |
|||
[[fr:Ermanaric]] |
|||
[[gl:Hermanarico]] |
|||
[[got:𐌰𐌹𐍂𐌼𐌰𐌽𐌰𐍂𐌴𐌹𐌺𐍃]] |
|||
[[it:Ermanarico]] |
|||
[[ja:エルマナリク]] |
|||
[[nl:Ermanarik]] |
|||
[[no:Ermanarik]] |
|||
[[pt:Hermenerico]] |
|||
[[ru:Германарих]] |
|||
[[sv:Ermanarik]] |
|||
[[uk:Германаріх]] |
Wersja z 18:21, 6 maj 2009
Hermanaryk (Ermenryk) - król Ostrogotów nad Morzem Czarnym, którego panowaniu miały podlegać ludy żyjące aż nad Bałtykiem, zaś on był porównywany przez Jordanesa do Aleksandra Wielkiego[1].
Wg Ammiana Marcellinusa popełnił samobójstwo widząc, że nie jest w stanie ochronic swego ludu przed Hunami Balambera. Z kolei wg Jordanesa zmarł w wieku 110 lat na skutek rany, jaką zadali mu pochodzący z tajemniczego plemienia Rosomonów ("Czerwoni") Sarus i Ammius za to, że kazał zabić ich siostrę Sunildę. Po nim jeszcze przez krótki czas stawiał opór Hunom Withimir, ale poniósł klęskę.
Hermanaryk przeszedł do legendy stał się pierwowzorem Jörmunreka z Eddy poetyckiej. Występuje też pod swym własnym imieniem w poemacie Beowulf.
Bibliografia
- Ammianus Marcellinus, Dzieje rzymskie t. I-II, przeł., wstępem i przypisami opatrzył Ignacy Lewandowski, z serii: „Biblioteka Antyczna”, Prószyński i S-ka, Warszawa 2001-2002.
- Beowulf. Anglo-saksoński poemat epicki ułożony około roku 750 po Chrystusie, zachowany w jednym tylko rękopisie z roku około 1000, przeł. Mirosław Kropidłowski, przedmowa, drzewa genealogiczne oraz indeks imion i nazw geograficznych Maciej Kazula, Wydawnictwo „Armoryka”, Sandomierz 2006.
- Edda poetycka, ze staroislandzkiego przeł. i oprac. Apolonia Załuska-Strömberg, Ossolineum 1986.
- Bogusław Bednarek, Epos europejski, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2001.
- Andrzej M. Kempiński, Ilustrowany leksykon mitologii wikingów, Wydawnictwo KURPISZ, Poznań 2003.
- Jerzy Strzelczyk, Goci – rzeczywistość a legenda, PIW, Warszawa 1984.
- Jordanes, O pochodzeniu i czynach Gotów, [w:] Edward Zwolski, Kasjodor i Jordanes. Historia gocka czyli Scytyjska Europa, Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 1984.
- Herwig Wolfram, Historia Gotów, przeł. Renata Darda-Staab, Irena Dębek, Krystyna Berger, z serii: „Narody i Cywilizacje”, Dom Wydawniczy Bellona, Wydawnictwo MARABUT, Warszawa-Gdańsk 2003.
- ↑ Hasło Hermanaryk w serwisie PWN. [dostęp 2009-05-06].