Orzeł cesarski

Orzeł cesarski

{{{nazwa łacińska}}}
Savigny, 1809
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	jastrzębiowe
Rodzina	jastrzębiowate
Podrodzina	orły
Rodzaj	Aquila
Gatunek	orzeł cesarski
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
narażony na wyginięcie

{{Zwierzę infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | nazwa łacińska = Nieznane pola: "mapa" oraz "łacińska".

Orzeł cesarski (ilustracja)

Orzeł cesarski (Aquila heliaca) - duży ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych, zamieszkujący południowo-wschodnią Europę, Bliski Wschód i Azję Środkową. Zimuje w Afryce, Indiach i Chinach. Do Polski zalatuje sporadycznie (obserwowany kilkanaście razy).

Dawniej do tego gatunku zaliczano też orły występujące na Półwyspie Iberyjskim, obecnie wydzielane w osobny gatunek - orła iberyjskiego (Aquila adalberti).

Cechy gatunku

Podobny do orła przedniego, ale ma szersze skrzydła i krótszy ogon. Samice znacznie większe od samców, jednak między płciami nie ma różnic w ubarwieniu. Wierzch ciała ciemnobrunatny, spód nieco jaśniejszy. Na potylicy i karku płowa plama, białe nieregularne plamy na barkach. Ogon szary, na jego końcu szeroki ciemny pas. Dziób ciemny, szpony żółte. U młodych brak białych plam na barkach. Gdy szybuje, długie skrzydła trzyma wyprostowane, natomiast w locie ślizgowym są one lekko uniesione.

Wymiary średnie

dł. ciała ok. 72-84 cm
rozpiętość skrzydeł 180-215 cm
waga ok. 2,5-4,5 kg

Biotop

Step, lasostep, tereny otwarte z drzewami. Nie występuje w górach ani gęstych lasach.

Gniazdo

Na samotnym drzewie, może być widoczne z dużej odległości.

Jaja

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 2 do 3 jaj w kwietniu.

Wysiadywanie

Jaja wysiadywane są przez okres około 40 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po ponad 2 miesiącach.

Pożywienie

Średniej wielkości ssaki, padlina.

Ochrona

Objęty ochroną gatunkową. W Europie jest zagrożony wyginięciem, jego zasięg skurczył się.

Zobacz też

ptaki Polski