Kammu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m — --? |
m Yamabe shinno |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
{{nihongo|'''Cesarz Kanmu'''|桓武天皇|Kanmu [[tennō]]|wym. Kammu, [[737]]-[[806]]}} — 50. cesarz [[Japonia|Japonii]]<ref name="kunaicho">Kunaichō: [http://www.kunaicho.go.jp/ryobo/guide/050/index.html 桓武天皇 (50)]</ref>, według tradycyjnego porządku dziedziczenia.<ref name="titsingh86-95">Titsingh, [http://books.google.com/books?id=18oNAAAAIAAJ&dq=nipon%20o%20dai%22itsi%20ran&pg=PA86#v=onepage&q&f=false ''Annales des empereurs du japon,'' pp. 86-95.]</ref> |
{{nihongo|'''Cesarz Kanmu'''|桓武天皇|Kanmu [[tennō]]|wym. Kammu, [[737]]-[[806]]}} — 50. cesarz [[Japonia|Japonii]]<ref name="kunaicho">Kunaichō: [http://www.kunaicho.go.jp/ryobo/guide/050/index.html 桓武天皇 (50)]</ref>, według tradycyjnego porządku dziedziczenia.<ref name="titsingh86-95">Titsingh, [http://books.google.com/books?id=18oNAAAAIAAJ&dq=nipon%20o%20dai%22itsi%20ran&pg=PA86#v=onepage&q&f=false ''Annales des empereurs du japon,'' pp. 86-95.]</ref> |
||
Przed wstąpieniem na tron nosił imię |
Przed wstąpieniem na tron nosił imię {{nihongo|książę Yamabe|山部親王|Yamabe-shinnō}}. Był najstarszym synem cesarza [[Kōnin]]a.<ref>Titsingh, p. 86.</ref> |
||
Syn [[Kōnin|cesarza Kōnin]]a i Takano no Mikasa (córki prowincjonalnego możnowładcy wywodzącego się z rodu [[Korea|koreańskich]] imigrantów). Jako książę nie miał szans na objęcie tronu, gdyż jego ojciec miał jeszcze syna z małżeństwa z cesarzową Inoue (córka [[Shōmu|cesarza Shōmu]], siostry [[Shōtoku|cesarzowej Shōtoku]]). Na skutek intrygi Fujiwara no Momokawa, który dążył do osadzenia na tronie księcia '''Yamabe''', jego przyrodni starszy brat został odsunięty od władzy i zmarł (rzekomo śmiercią naturalną w tym samym dniu, co jego matka). |
Syn [[Kōnin|cesarza Kōnin]]a i Takano no Mikasa (córki prowincjonalnego możnowładcy wywodzącego się z rodu [[Korea|koreańskich]] imigrantów). Jako książę nie miał szans na objęcie tronu, gdyż jego ojciec miał jeszcze syna z małżeństwa z cesarzową Inoue (córka [[Shōmu|cesarza Shōmu]], siostry [[Shōtoku|cesarzowej Shōtoku]]). Na skutek intrygi Fujiwara no Momokawa, który dążył do osadzenia na tronie księcia '''Yamabe''', jego przyrodni starszy brat został odsunięty od władzy i zmarł (rzekomo śmiercią naturalną w tym samym dniu, co jego matka). |
Wersja z 19:32, 29 kwi 2010
Cesarz Kanmu (jap. 桓武天皇 Kanmu tennō; wym. Kammu, 737-806) — 50. cesarz Japonii[1], według tradycyjnego porządku dziedziczenia.[2]
Przed wstąpieniem na tron nosił imię książę Yamabe (jap. 山部親王 Yamabe-shinnō). Był najstarszym synem cesarza Kōnina.[3]
Syn cesarza Kōnina i Takano no Mikasa (córki prowincjonalnego możnowładcy wywodzącego się z rodu koreańskich imigrantów). Jako książę nie miał szans na objęcie tronu, gdyż jego ojciec miał jeszcze syna z małżeństwa z cesarzową Inoue (córka cesarza Shōmu, siostry cesarzowej Shōtoku). Na skutek intrygi Fujiwara no Momokawa, który dążył do osadzenia na tronie księcia Yamabe, jego przyrodni starszy brat został odsunięty od władzy i zmarł (rzekomo śmiercią naturalną w tym samym dniu, co jego matka).
Kammu panował w latach 781-806.[4]
Po wstąpieniu na tron w 781 r. zdecydował o przenosinach z Nary do nowej stolicy Nagaoki. Jej budowa rozpoczęła się w 784 r. Intrygi pałacowe inspirowane przez Fujiwarów i pasmo nieszczęść, które spotkało cesarza i jego poddanych (śmierć dwóch żon i matki cesarza, epidemia czarnej ospy) przypisywane mściwemu duchowi niesłusznie oskarżonego o zamach stanu księcia Sawaro, który popełnił samobójstwo, sprawiły, że Kanmu zdecydował o ponownych przenosinach stolicy w 794 r. do Heian-kyō (dzisiejsze Kyōto).
Mauzoleum cesarza Kammu znajduje się w Kioto. Nazywa się ono Kashiwabara-no misasagi.[1]
Przypisy
- ↑ a b Kunaichō: 桓武天皇 (50)
- ↑ Titsingh, Annales des empereurs du japon, pp. 86-95.
- ↑ Titsingh, p. 86.
- ↑ Titsingh, p. 86; Alexandrowicz, Jerzy et al. (1902). "Japonia," Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vol. 31, p. 625.
Bibliografia
- Alexandrowicz, Jerzy and Jan Banzemer. (1902). Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vols. 31-32. Warszawa: Druk. Jezierski. OCLC 255159704
- Kanert, Maciej. (2006). Starożytna Japonia, WUJ, Kraków. ISBN 83-233-2152-3
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Tubielewicz, Jolanta. (1984). Historia Japonii, Ossolineum, Wrocław. ISBN 83-04-01486-6