Kōkaku: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m x |
m →Bibliografia: + Nihon Ōdai Ichiran |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
* Alexandrowicz, Jerzy and Jan Banzemer. (1902). [http://books.google.com/books?id=UNcDAAAAYAAJ&dq=reizei&lr=lang_pl&as_drrb_is=q&as_minm_is=0&as_miny_is=&as_maxm_is=0&as_maxy_is=&as_brr=0&source=gbs_navlinks_s ''Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana,''] Vols. 31-32. Warszawa: Druk. Jezierski. [http://www.worldcat.org/title/instygator-do-joel-manuel/oclc/255159704&referer=brief_results OCLC 255159704] |
* Alexandrowicz, Jerzy and Jan Banzemer. (1902). [http://books.google.com/books?id=UNcDAAAAYAAJ&dq=reizei&lr=lang_pl&as_drrb_is=q&as_minm_is=0&as_miny_is=&as_maxm_is=0&as_maxy_is=&as_brr=0&source=gbs_navlinks_s ''Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana,''] Vols. 31-32. Warszawa: Druk. Jezierski. [http://www.worldcat.org/title/instygator-do-joel-manuel/oclc/255159704&referer=brief_results OCLC 255159704] |
||
* Rous La Mazelière, Antoine. (1907). [http://books.google.com/books?id=cUYeAAAAMAAJ&dq=kokaku+tomohito&source=gbs_navlinks_s ''Le Japon, histoire et civilisation.''] Paris: Plon-Nourrit et cie. [http://www.worldcat.org/title/japon-histoire-et-civilisation/oclc/3459691 OCLC 3459691] |
* Rous La Mazelière, Antoine. (1907). [http://books.google.com/books?id=cUYeAAAAMAAJ&dq=kokaku+tomohito&source=gbs_navlinks_s ''Le Japon, histoire et civilisation.''] Paris: Plon-Nourrit et cie. [http://www.worldcat.org/title/japon-histoire-et-civilisation/oclc/3459691 OCLC 3459691] |
||
* [[Isaac Titsingh|Titsingh, Isaac]]. (1834). ''Nihon Ōdai Ichiran''; ou, [http://books.google.com/books?id=18oNAAAAIAAJ&dq=nipon+o+dai+itsi+ran ''Annales des empereurs du Japon.''] Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. [http://www.worldcat.org/title/nipon-o-dai-itsi-ran-ou-annales-des-empereurs-du-japon/oclc/5850691 OCLC 5850691] |
* [[Isaac Titsingh|Titsingh, Isaac]]. (1834). ''[[Nihon Ōdai Ichiran]]''; ou, [http://books.google.com/books?id=18oNAAAAIAAJ&dq=nipon+o+dai+itsi+ran ''Annales des empereurs du Japon.''] Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. [http://www.worldcat.org/title/nipon-o-dai-itsi-ran-ou-annales-des-empereurs-du-japon/oclc/5850691 OCLC 5850691] |
||
{{Władca-Japonia|urząd=Cesarz Japonii|lata=[[1779]] – [[1817]]|poprzednik=[[Go-Momozono]]|następca=[[Ninko]]}} |
{{Władca-Japonia|urząd=Cesarz Japonii|lata=[[1779]] – [[1817]]|poprzednik=[[Go-Momozono]]|następca=[[Ninko]]}} |
||
Wersja z 19:51, 5 maj 2010
Cesarz Kōkaku (jap. 光格天皇 Kōkaku tennō; ur. 23 września 1771, zm. 11 grudnia 1840) — 119. cesarz Japonii[1], według tradycyjnego porządku dziedziczenia[2].
Przed wstąpieniem na tron nosił imię książę Tomohito (jap. 兼仁親王 Tomohito-shinnō)[3].
Kōkaku panował w latach 1779-1817[4].
Biografia
Kōkaku nie pochodził z właściwej linii japońskiego rodu cesarskiego, lecz z odgałęzienia Kanin, jednej z pięciu gałęzi japońskiego rodu cesarskiego. Był synem Sukehito, dalekiego kuzyna cesarza. W dzieciństwie żył blisko cesarza, jednak nikt nie spodziewał się, że zostanie jego następcą. Cesarz Go-Momozono, który nie doczekał się syna, umierając w 1779, na łożu śmierci adoptował ośmioletniego Morohito i wyznaczył go na swego następcę. 16 grudnia 1779 odbyła się intronizacja.
Podczas rządów Kōkaku dwór cesarski odzyskał autorytet wśród ludu. Cesarz złożył propozycję pomocy szogunatowi Tokugawa i rozpoczął negocjacje z Rosją na temat sporu rosyjsko-japońskiego o tereny Japonii północnej. Dzięki temu zyskał uznanie rodu Tokugawa.
Kōkaku był nadzwyczaj utalentowany i posiadał wielką chęć do nauki. Zbudował w Japonii wiele świątyń. Organizował świąteczne ceremonie na dworze cesarskim i obrzędy świąteczne.
Na tronie cesarskim panował 31 lat. 7 maja 1817 abdykował na rzecz swojego czwartego syna, cesarza Ninkō. Po jego abdykacji, były cesarz był znany jako Sentō-gosho (jap. 仙洞御所)[5].
Kōkaku żył w czasie, gdy cesarze żyli bardzo krótko i najczęściej ginęli. Był pierwszym monarchą Japonii od czasów cesarza Ogimachi, który przeżył więcej niż 40 lat, będąc na tronie. Miał łącznie siedem żon i osiemnaścioro dzieci (w tym ośmiu synów). Zmarł 11 grudnia 1840, w wieku 69 lat.
Mauzoleum Kōkaku znajduje się w Kioto. Nazywa się Nochi no Taukinowa no misasagi.[1]
- ↑ a b Kunaichō: 光格天皇 (119)
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). "Sentō-gosho (仙洞御所)", Annales des empereurs du japon, pp. 420-421.
- ↑ Rous La Mazelière, Antoine. (1907). Le Japon, p. 546.
- ↑ Titsingh, p. 420; Alexandrowicz, Jerzy et al. (1902). "Japonia," Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vol. 31, p. 625.
- ↑ Titsingh, p. 420; zobacz cesarskiego pałacu (Sentō-gosho)
Bibliografia
- Alexandrowicz, Jerzy and Jan Banzemer. (1902). Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vols. 31-32. Warszawa: Druk. Jezierski. OCLC 255159704
- Rous La Mazelière, Antoine. (1907). Le Japon, histoire et civilisation. Paris: Plon-Nourrit et cie. OCLC 3459691
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691