Ludolf König von Wattzau: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Zamiana nazwy szablonu |
(szabl.) |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Najważniejszym wydarzeniem krótkich rządów Koniga było podpisanie tzw. [[Pokój w Kaliszu|pokoju kaliskiego]] z [[Polska|Polską]] [[8 lipca]] [[1343]]. Wzorem poprzedników wielki mistrz prowadził wojny z [[Litwa|Litwą]]. Odwetowa wyprawa litewska z [[1345]] dokonała ogromnych zniszczeń w [[Prusy|Prusach]] i stała się według kronikarzy krzyżackich przyczyną choroby psychicznej Ludolfa Koniga. Zrezygnował on z urzędu wielkiego mistrza dobrowolnie, po czym objął urząd komtura Pokrzywna. Tam ponoć wyzdrowiał i zmarł ok. [[1347]]/[[1348]] r. |
Najważniejszym wydarzeniem krótkich rządów Koniga było podpisanie tzw. [[Pokój w Kaliszu|pokoju kaliskiego]] z [[Polska|Polską]] [[8 lipca]] [[1343]]. Wzorem poprzedników wielki mistrz prowadził wojny z [[Litwa|Litwą]]. Odwetowa wyprawa litewska z [[1345]] dokonała ogromnych zniszczeń w [[Prusy|Prusach]] i stała się według kronikarzy krzyżackich przyczyną choroby psychicznej Ludolfa Koniga. Zrezygnował on z urzędu wielkiego mistrza dobrowolnie, po czym objął urząd komtura Pokrzywna. Tam ponoć wyzdrowiał i zmarł ok. [[1347]]/[[1348]] r. |
||
{{Władca-Teuton|poprzednik=[[Dietrich von Altenburg]]|następca=[[Heinrich IV Dusener von Arfberg]]}} |
{{Władca-Teuton|poprzednik=[[Dietrich von Altenburg]]|następca=[[Heinrich IV Dusener von Arfberg]]|lata=1342 - 1345}} |
||
[[Kategoria:Wielcy mistrzowie zakonu krzyżackiego|Wattzau]] |
[[Kategoria:Wielcy mistrzowie zakonu krzyżackiego|Wattzau]] |
||
Wersja z 03:07, 2 sty 2006
Ludolf Konig von Wattzau (Weizau) - wielki mistrz zakonu krzyżackiego.
Urodził się ok. 1280/1290. Ludolf Konig von Wattzau wstąpił do zakonu krzyżackiego, w hierarchii urzędników występuje od 1332 i to od razu jako wielki podskarbi, czyli jeden z ważniejszych urzędników. W 1338 został wielkim komturem i komturem stołecznego Malborka. W tym okresie prowadził ożywioną politykę kolonizacyjną w swoim okręgu. W 1342 kapituła zakonna wybrała go na urząd wielkiego mistrza.
Najważniejszym wydarzeniem krótkich rządów Koniga było podpisanie tzw. pokoju kaliskiego z Polską 8 lipca 1343. Wzorem poprzedników wielki mistrz prowadził wojny z Litwą. Odwetowa wyprawa litewska z 1345 dokonała ogromnych zniszczeń w Prusach i stała się według kronikarzy krzyżackich przyczyną choroby psychicznej Ludolfa Koniga. Zrezygnował on z urzędu wielkiego mistrza dobrowolnie, po czym objął urząd komtura Pokrzywna. Tam ponoć wyzdrowiał i zmarł ok. 1347/1348 r.