Ascension (album): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
mniej próżnych wyrażeń
Linia 54: Linia 54:


==Bibliografia==
==Bibliografia==
* Ekkehart Jost, ''Free Jazz (The Roots Of Jazz)'', [[1994]] [[1st Da Capo Press]].
* Ekkehart Jost, ''Free Jazz (The Roots Of Jazz)'', [[1994]], [[1st Da Capo Press]], ISBN 0306805561.


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 23:32, 12 lis 2010

Szablon:Próżne wyrażenia

Płyta Ascension Johna Coltrane’a nagrana 28 czerwca 1965 roku należy do najwybitniejszych albumów free jazzowych. Była ona odpowiedzią Coltrane’a na wcześniejszą o pięć lat płytę Free Jazz Ornette’a Colemana. Obie te płyty zostały ulokowane przez serwis http://allmusic.com na liście Free Jazz (Top Albums) i mieszczą się w liczącej dwadzieścia parę pozycji „pierwszej próbie”[1].

Obie są też trudne w odbiorze, choć Ascension w ocenie części krytyków jest bardziej przystępna. Ekkehart Jost pisze o obu płytach: W kolektywnych improwizacjach [albumu] Free Jazz wkłady wszystkich i każdego improwizatora mają pewne melodyczne życie samo w sobie; połączenia motywów i wstawki z różnych partii tworzą polifoniczną sieć interakcji. Z drugiej strony w Ascension części współpracują ponad całością, aby utworzyć zmieniające się struktury dźwiękowe, w których jednostka ma zazwyczaj jedynie wtórne znaczenie. Całkiem wyraźnie centralna idea nie polega na produkowaniu sieci przeplatających się niezależnych linii melodycznych, lecz gęstych dźwiękowych kompleksów.[2]

Skład

Na płycie zagrał znakomity skład:

Dwie wersje

Zespół nagrał dwie wersje kompozycji oznaczone jako Edition I oraz Edition II. Na płytę winylową Coltrane wybrał wersję pierwszą. Krótko potem stwierdził jednak, że bardziej podoba mu się wersja druga, bo w pierwszej następują po sobie dwa saksofony altowe, co jest monotonne. W efekcie na kolejnych wydaniach płyty winylowej tłoczona była wersja druga, choć na oko płyta z nowszą wersją nie różniła się od tej ze starszą. Na płycie kompaktowej zmieściły się obie wersje.

Soliści

Obie wersje różnią się nieznacznie kolejnością wchodzenia solistów:

Ascension – Edition I

  1. Wstęp
  2. John Coltrane – saksofon tenorowy
  3. Dewey Johnson – trąbka
  4. Pharoah Sanders – saksofon tenorowy
  5. Freddie Hubbard – trąbka
  6. Archie Shepp – saksofon tenorowy
  7. John Tchicai – saksofon altowy
  8. Marion Brown – saksofon altowy
  9. McCoy Tyner – fortepian
  10. Art Davis i Jimmy Garrison – kontrabasy
  11. Elvin Jones – perkusja
  12. Zakończenie

Ascension – Edition II

  1. Wstęp
  2. John Coltrane – saksofon tenorowy
  3. Dewey Johnson – trąbka
  4. Pharoah Sanders – saksofon tenorowy
  5. Freddie Hubbard – trąbka
  6. John Tchicai – saksofon altowy
  7. Archie Shepp – saksofon tenorowy
  8. Marion Brown – saksofon altowy
  9. McCoy Tyner – fortepian
  10. Art Davis i Jimmy Garrison – kontrabasy
  11. Zakończenie

Bibliografia

  1. Free Jazz (Top Albums)
  2. Ekkehart Jost, Free Jazz, s. 89.