Sporofit: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
ilustracja |
ilustracja |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Gametofit sporofit a.svg|thumb|200px|[[Gametofit]] [[paprocie|paproci]] z młodym sporofitem]] |
[[Plik:Gametofit sporofit a.svg|thumb|200px|[[Gametofit]] [[paprocie|paproci]] z młodym sporofitem]] |
||
[[Plik: |
[[Plik:Polytrichum juniperinum kz2.jpg|thumb|300px|Sporofity [[płonnik jałowcowaty|płonnika jałowcowatego]]]] |
||
'''Sporofit''' – [[diploid]]alne stadium w [[przemiana pokoleń|przemianie pokoleń roślin]] i [[glony|glonów]]. W stadium sporofitu zachodzi proces [[mejoza|mejozy]], w wyniku której powstają [[zarodnik]]i ([[mikrospora|mikrospory]]). |
'''Sporofit''' – [[diploid]]alne stadium w [[przemiana pokoleń|przemianie pokoleń roślin]] i [[glony|glonów]]. W stadium sporofitu zachodzi proces [[mejoza|mejozy]], w wyniku której powstają [[zarodnik]]i ([[mikrospora|mikrospory]]). |
||
Wersja z 21:59, 3 kwi 2011
Sporofit – diploidalne stadium w przemianie pokoleń roślin i glonów. W stadium sporofitu zachodzi proces mejozy, w wyniku której powstają zarodniki (mikrospory).
U roślin naczyniowych sporofit jest znacznie większy niż gametofit, jest też stadium zdolnym do samodzielnego istnienia.
Sporofit mszaków nazywany jest sporogonem, rozwija się na gametoficie z zapłodnionej komórki jajowej. Jest pokoleniem krótkotrwałym, zamiera po wytworzeniu zarodników. Jest on niewielki i zależny od gametofitu, wrasta w niego tzw. stopą, przez którą pobiera wodę i związki organiczne. Ma postać pojedynczego, nierozgałęzionego trzonka – sety (szczecinki), zakończonej na szczycie zarodnią (puszką), w której powstają zarodniki (mejospory)[1]. Sporofity większości mszaków mają aparaty szparkowe, a niektóre nawet chloroplasty, dzięki którym mogą same wytwarzać związki organiczne. Mimo to muszą one pobierać od gametofitu wodę i sole mineralne.
W dawnych ujęciach pojęcie sporofitu stosowano również do grzybów (zaliczanych wówczas do roślin)[2].
- ↑ Barbara Sudnik-Wójcikowska, Adam Stebel: Aneks 1. Słownik ważniejszych terminów botanicznych. w: Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000– podręcznik metodyczny. Tom 9 Gatunki roślin. Ministerstwo Środowiska, Warszawa 2004 r. ISBN 83-86564-43-1
- ↑ Richard Harder: Systematyka. W: Botanika: podręcznik dla szkół wyższych. Eduard Strasburger (red.). Wyd. 2 pol. wg 28 oryg. Warszawa: PWRiL, 1967.