Wspornik

Przykład użycia wspornika w architekturze, Fallingwater, projekt Franka Lloyda Wrighta

Wspornik – element architektoniczny pełniący funkcję podpierającą. Jego zadaniem jest podtrzymanie elementu wystającego przed lico ściany (np. żebra sklepienia, posąg itp.) wewnątrz lub na zewnątrz budynku (balkon, wykusz, pomost).

Wsporniki wykonywano z cegły lub kamienia, rzadziej z drewna, były bogato dekorowane i profilowane. Ze względu na duże możliwości architektoniczno-plastyczne najbardziej charakterystyczne są wsporniki romańskie i gotyckie (konsola, kroksztyn, modylion).

Wsporniki stosuje się także poza architekturą, w konstrukcjach mechanicznych – w maszynach, pojazdach itp. Wszędzie tam mają podobne zadanie i podobny wygląd, jak w zastosowaniach architektonicznych.

Zobacz też

• przegląd zagadnień z zakresu architektury
• wspornik kierownicy

Źródła

• Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 178. ISBN 83-85001-89-1.