Kolam: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
kolam to rysunki labiryntowe |
polskie znaki |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Zgodnie ze starym zwyczajem, po porannym sprzątaniu domu, kobiety usypują na zewnątrz budynku, przed drzwiami za pomocą grubo zmielonej mąki ryżowej tradycyjne wzory, mające chronić domowników i przynosić pomyślność. [[Mąka]] jest również swoistą ofiarą dla drobnych stworzeń (mrówek, ptaków). Wzory te w ciągu dnia powoli znikają, zadeptywane, rozwiewane przez wiatr, ale następnego ranka są skrupulatnie odnawiane. |
Zgodnie ze starym zwyczajem, po porannym sprzątaniu domu, kobiety usypują na zewnątrz budynku, przed drzwiami za pomocą grubo zmielonej mąki ryżowej tradycyjne wzory, mające chronić domowników i przynosić pomyślność. [[Mąka]] jest również swoistą ofiarą dla drobnych stworzeń (mrówek, ptaków). Wzory te w ciągu dnia powoli znikają, zadeptywane, rozwiewane przez wiatr, ale następnego ranka są skrupulatnie odnawiane. |
||
Podawana jest interpretacja, że kolam to rysunki labiryntowe. Wierzy się, że chronią domostwa przed odwiedzinami złych duchów. Istoty takie |
Podawana jest interpretacja, że kolam to rysunki labiryntowe. Wierzy się, że chronią domostwa przed odwiedzinami złych duchów. Istoty takie zostają w labiryncie uwięzione - kolam zawsze występują jako formy graficzne o połączonym początku i końcu <ref>{{cytuj książkę |
||
|inni= Marzenna Jakubczak (red.)|tytuł= Boginie, prządki, wiedźmy i tancerki. Wizerunki kobiety w kulturze Indii |
|inni= Marzenna Jakubczak (red.)|tytuł= Boginie, prządki, wiedźmy i tancerki. Wizerunki kobiety w kulturze Indii |
||
|url= |wydanie= 1|wydawca= Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS|miejsce= Kraków |rok= 2005 |
|url= |wydanie= 1|wydawca= Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS|miejsce= Kraków |rok= 2005 |
||
Wersja z 19:15, 14 sie 2011
Kolam ( tam.: கோலம் , telugu muggu) - symetryczny wzór, tworzony co ranka przez kobiety w południowych Indiach przed wejściem do domu.
Zgodnie ze starym zwyczajem, po porannym sprzątaniu domu, kobiety usypują na zewnątrz budynku, przed drzwiami za pomocą grubo zmielonej mąki ryżowej tradycyjne wzory, mające chronić domowników i przynosić pomyślność. Mąka jest również swoistą ofiarą dla drobnych stworzeń (mrówek, ptaków). Wzory te w ciągu dnia powoli znikają, zadeptywane, rozwiewane przez wiatr, ale następnego ranka są skrupulatnie odnawiane.
Podawana jest interpretacja, że kolam to rysunki labiryntowe. Wierzy się, że chronią domostwa przed odwiedzinami złych duchów. Istoty takie zostają w labiryncie uwięzione - kolam zawsze występują jako formy graficzne o połączonym początku i końcu [1].
- ↑ Mateusz Wierciński: Religijne funkcje kobiet w społecznościach plemiennych Indii i w hinduizmie popularnym. W: Boginie, prządki, wiedźmy i tancerki. Wizerunki kobiety w kulturze Indii. Marzenna Jakubczak (red.). Wyd. 1. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS, 2005, s. 77. ISBN 83-242-0485-7.