Wawrzyn Akademicki

Wygląd odznaczenia według załącznika do zarządzenia

Wawrzyn Akademicki – polskie odznaczenie ustanowione w 1934 r., przyznawane corocznie osobom zasłużonym dla literatury na wniosek Polskiej Akademii Literatury w okresie II Rzeczypospolitej.

Ustanowienie odznaczenia

Odznaczenie zostało ustanowione Zarządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z dnia 21 lutego 1934 r.

Zasady nadawania

Wawrzyn był nadawany osobom, które zasłużyły się dla polskiej literatury przez:

1. wybitną twórczość literacką,
2. wybitną działalność w dziedzinie opieki nad piśmiennictwem polskim,
3. wybitną pracę wydawniczą, organizacyjną itp. w dziedzinie literatury pięknej,
4. szerzenie zamiłowania do literatury polskiej,
5. krzewienie czytelnictwa,
6. przyczynianie się do wzrostu zainteresowania polską twórczością literacką.

Odznaczenie nadawał Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego na wniosek Polskiej Akademii Literatury.

Osoby odznaczone Wawrzynem otrzymywały – oprócz odznaki – dyplom stwierdzający nadanie odznaczenia z wyszczególnieniem nagrodzonych zasług.

Osoby odznaczone Wawrzynem pokrywały rzeczywiste koszty wykonania odznaczenia.

Opis odznaczenia

Istniały 2 stopnie odznaczenia:

• Złoty Wawrzyn Akademicki i
• Srebrny Wawrzyn Akademicki.

Odznaka złotego Wawrzynu, o średnicy 38 mm, składała się z sześciu złotych ramion złączonych ażurowymi polami; w środku na skrzyżowaniu ramion eliptyczne pole pokryte czerwoną emalią, na emalii znajdował się srebrny monogram "AL", odwrotna strona była złota i gładka.

Odznaka srebrnego Wawrzynu, o średnicy 38 mm, składała się z sześciu srebrnych ramion złączonych ażurowymi polami; w środku na skrzyżowaniu ramion eliptyczne pole pokryte żółtą emalią, na emalii znajdował się srebrny monogram "AL", odwrotna strona była srebrna i gładka.

Wstążka obu stopni Wawrzynów była zielona z białymi paskami. Miała szerokość 37 mm. Wawrzyn był przymocowany do wstążki za pomocą złotego lub srebrnego kółka.

Baretka miała analogiczny kolor.