Zygfryd (opera): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 08:40, 27 kwi 2012

Zygfryd (Siegfried) – trzecia część dramatu scenicznego Pierścień Nibelunga napisanego przez Ryszarda Wagnera. Zygfryd został napisany w 1871 roku, składa się z trzech aktów.

Osoby

Siegfried - tenor
Mime - tenor
Wędrowiec (Der Wanderer) - bas-baryton
Alberich - bas-baryton
Fafner - bas
Erda - alt
Brünnhilde - sopran
Głos leśnego ptaszka (Stimme des Waldvogels) - sopran

Treść

Akcja rozgrywa się w pradawnej Germanii. Po ucieczce przed gniewem władcy bogów – Wotana, Zyglinda (Sieglinde) urodziła syna Zygfryda, umierając przy porodzie. Od wydarzeń opisanych w "Walkirii" minęło dwadzieścia lat.

Akt I

Pod opieką karła Mimego Zygfryd wyrósł na pięknego młodzieńca. Przebrany za wędrowca Wotan mówi Mimemu, że ze szczątków Notunga, miecza ojca Zygfryda – Zygmunta (Siegmund) – można wykuć niezwyciężoną broń. Może to zrobić jedynie ktoś, kto nie zna lęku, a kto wkrótce ma zabić Mimego. Zatrwożony karzeł domyśla się, że chodzi o Zygfryda i... pragnie napędzić mu strachu. Poleca młodzieńcowi zmierzyć się z olbrzymem Fafnerem, który pod postacią smoka pilnuje złota Renu. Tymczasem Zygfryd wykuwa nowy miecz ze szczątków Notunga.

Akt II

Przed jaskinią Fafnera czuwa karzeł Alberyk, brat Mimego. Na polanie pojawia się Zygfryd i po krótkiej walce zabija smoka. Kropla smoczej krwi spada na rękę młodzieńca – od tej chwili zna on mowę ptaków i potrafi odgadywać ludzkie myśli. Zabiera z jaskini pierścień i czapkę-niewidkę oraz zabija Mimego, który chciał go otruć. Kiedy słyszy opowieść ptaszka o Brunhildzie, śpiącej na górze otoczonej płomieniami, postanawia ją obudzić.

Akt III

Matka bogów, Erda, przepowiada Wotanowi szybki koniec jego państwa. Wotan ma jednak nadzieję, że ocali je Zygfryd. Kiedy ten nadchodzi, Wotan zagradza mu drogę włócznią. Pod ciosem miecza Zygfryda włócznia pęka i młodzieniec przechodzi przez morze ognia. Budzi Brunhildę, z którą od tej pory połączy go miłość.

Szablon:Pierścień Nibelunga

Szablon:Link GA

@@ Linia 14: / Linia 14: @@
 Akcja rozgrywa się w pradawnej [[Germania|Germanii]]. Po ucieczce przed gniewem władcy bogów – [[Odyn|Wotana]], Zyglinda (''Sieglinde'') urodziła syna Zygfryda, umierając przy porodzie. Od wydarzeń opisanych w "[[Walkirie|Walkirii]]" minęło dwadzieścia lat.
 === Akt I ===
-Pod opieką karła Mimego Zygfryd wyrósł na pięknego młodzieńca. Przebrany za wędrowca Wotan mówi Mimemu, że ze szczątków miecza ojca Zygfryda – Zygmunta (''Siegmund'') – można wykuć niezwyciężoną broń. Może to zrobić jedynie ktoś, kto nie zna lęku, a kto wkrótce ma zabić Mimego. Zatrwożony karzeł domyśla się, że chodzi o Zygfryda i... pragnie napędzić mu strachu. Poleca młodzieńcowi zmierzyć się z olbrzymem Fafnerem, który pod postacią smoka pilnuje złota Renu. Tymczasem Zygfryd wykuwa nowy [[Notung|miecz]] ze szczątków miecza ojca.
+Pod opieką karła [[Mime]]go Zygfryd wyrósł na pięknego młodzieńca. Przebrany za wędrowca Wotan mówi Mimemu, że ze szczątków [[Notung]]a, miecza ojca Zygfryda – Zygmunta (''Siegmund'') – można wykuć niezwyciężoną broń. Może to zrobić jedynie ktoś, kto nie zna lęku, a kto wkrótce ma zabić Mimego. Zatrwożony karzeł domyśla się, że chodzi o Zygfryda i... pragnie napędzić mu strachu. Poleca młodzieńcowi zmierzyć się z olbrzymem Fafnerem, który pod postacią smoka pilnuje złota Renu. Tymczasem Zygfryd wykuwa nowy miecz ze szczątków Notunga.
 === Akt II ===
-Przed jaskinią Fafnera czuwa karzeł Alberyk, brat Mimego. Na polanie pojawia się Zygfryd i po krótkiej walce zabija smoka. Kropla smoczej krwi spada na rękę młodzieńca – od tej chwili zna on mowę ptaków i potrafi odgadywać ludzkie myśli. Zabiera z jaskini pierścień i czapkę-niewidkę oraz zabija Mimego, który chciał go otruć. Kiedy słyszy opowieść ptaszka o Brunhildzie, śpiącej na górze otoczonej płomieniami, postanawia ją obudzić.
+Przed jaskinią Fafnera czuwa karzeł [[Alberyk (Pierścień Nibelunga)|Alberyk]], brat Mimego. Na polanie pojawia się Zygfryd i po krótkiej walce zabija smoka. Kropla smoczej krwi spada na rękę młodzieńca – od tej chwili zna on mowę ptaków i potrafi odgadywać ludzkie myśli. Zabiera z jaskini pierścień i czapkę-niewidkę oraz zabija Mimego, który chciał go otruć. Kiedy słyszy opowieść ptaszka o Brunhildzie, śpiącej na górze otoczonej płomieniami, postanawia ją obudzić.
 === Akt III ===
 Matka bogów, Erda, przepowiada Wotanowi szybki koniec jego państwa. Wotan ma jednak nadzieję, że ocali je Zygfryd. Kiedy ten nadchodzi, Wotan zagradza mu drogę włócznią. Pod ciosem miecza Zygfryda włócznia pęka i młodzieniec przechodzi przez morze ognia. Budzi Brunhildę, z którą od tej pory połączy go miłość.