Obojczyk (zbroja)

Obojczyk – część płytowej zbroi rycerskiej, ochraniająca górną części ramion, szyi oraz piersi. Miewał różną budowę – od pojedynczej płyty po folgowe konstrukcje z zawiasami. Początkowo był częścią hełmu – "wielkiego basinetu" oraz armeta. Używany jako samodzielna część zbroi od połowy XV wieku, najczęściej jako uzupełnienie łebki lub kapalinu w formie podbródka osłaniającego również dolną część twarzy. W miarę zaniku zbroi przekształcił się w ryngraf.

W Polsce był używany w klasycznej formie u schyłku średniowiecza. W wieku XVII był uzbrojeniem ochronnym lekkiej jazdy, w XVII i XVIII częścią zbroi husarskiej.