Bastarnowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
kat. |
|||
Linia 7: | Linia 7: | ||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Plemiona celtyckie]] |
||
[[Kategoria:Germanie]] |
[[Kategoria:Germanie]] |
Wersja z 11:00, 26 mar 2013
Bastarnowie (łac. Bastarnae, Peucini) zwani też Peucynami – prawdopodobnie lud celtycki według informacji zawartych w dziełach Diodora, Polibiusza i Tytusa Liwiusza, lub germański, jak pisał o nich Tacyt. O Bastarnach autorzy antyczni wspominają już w III wieku p.n.e.
Według najnowszych badań ich pierwotne siedziby znajdowały się na Jutlandii, skąd migrowali w kierunku południowo-wschodnim przez Kujawy[1], Mazowsze, Podlasie i ok. 230 p.n.e. osiedlili się na terenach dzisiejszej Mołdawii między Prutem a Dniestrem. W I i II w. n.e. walczyli z Cesarstwem Rzymskim (m.in. w bitwie nad Cibricą). W III w. zostali przesiedleni do Tracji.
Pod koniec IV w. prowadził z nimi zwycięskie walki wódz rzymski Flavius Stilicho[2].
- ↑ Wandalowie: strażnicy bursztynowego szlaku, pod red. Jacka Andrzejowskiego, Andrzeja Kokowskiego i Christiana Leibera, Lublin, 2004, s. 42
- ↑ Jerzy Strzelczyk: Wandalowie i ich afrykańskie państwo, Warszawa, 2005, ISBN 83-06-02964-X, s. 81.