Postacie eucharystyczne: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
zmiana nazwy szablonu (integruj => integrowanie, test |
m zamiana szablonu "źródła" na "dopracować" |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
__NOTOC__ |
__NOTOC__ |
||
{{ |
{{Dopracować|źródła=2010-03}} |
||
{{Integracja|Eucharystia (sakrament)}} |
{{Integracja|Eucharystia (sakrament)}} |
||
Wersja z 10:15, 18 gru 2013
 |
Ten artykuł od 2010-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 |
Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Eucharystia (sakrament) (dyskusja). Nie opisano powodu propozycji integracji. |
Postacie eucharystyczne, Eucharystia – według doktryny Kościołów chrześcijańskich, Ciało i Krew Chrystusa, ukryte pod przymiotami chleba i wina. W zależności od konfesji, w danym Kościele może panować przekonanie o transsubstancjacji, konsubstancjacji, lub też sposób dokonania tej przemiany nie jest zdogmatyzowany.
Kościół rzymskokatolicki
Kościół rzymskokatolicki uznaje dogmat o transsubstancjacji, a także wierzy w obecność Chrystusa w Eucharystii również po zakończeniu Mszy świętej, dopóki trwają postacie Chleba i Wina. Stąd ogromna troska o przechowywanie Postaci Eucharystycznych w bezpiecznym i godnym miejscu (osobne kaplice Najświętszego Sakramentu, tabernakula). Naczynia liturgiczne (kielich, patena) po rozdzieleniu wiernym komunii muszą zostać oczyszczone (wypuryfikowane) przez duchownego lub ustanowionego akolitę. Profanacja Eucharystii jest w nauczaniu tego Kościoła ciężkim przestępstwem, za które grozi katolikowi kara ekskomuniki[1].
Kościoły prawosławne
W prawosławiu Święte Dary także darzone są niezwykłą czcią i obowiązuje wiara w trwałą obecność Chrystusa w Postaciach eucharystycznych. Przechowuje się je w tabernakulum na ołtarzu.
Protestantyzm
Kościoły protestanckie na ogół (z wyjątkiem części luteran, na ogół zbliżonych do staroluteranizmu) wierzą w obecność Chrystusa w postaciach eucharystycznych tylko podczas sprawowania Eucharystii, zatem w większości Kościołów protestanckich nie przechowuje się ich w szczególny sposób; w niektórych Kościołach luterańskich istniał lub istnieje zwyczaj wylewania poświęconego a niespożytego wina do ziemi (stosowane są specjalnie skonstruowane zlewy w zakrystiach z ujściem do ziemi) i palenia niespożytych komunikantów. To, w jaki sposób pojmowana jest ta obecność zależne jest od wyznania: w przypadku tradycji luterańskiej jest to konsubstancjacja/unia sakramentalna, natomiast w tradycji reformowanej obecność duchowa lub symboliczna.