Maurycy Mędrzycki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 11:16, 17 cze 2014

Maurycy Mędrzycki - (franc. Maurice Mendjizky, ur. 1890 w Łodzi, zm. 1951 w Saint-Paul-de-Vence) - polski malarz pochodzenia żydowskiego, tworzący we Francji. Wchodził w krąg artystów École de Paris.

Biografia

Urodził się w rodzinie rzemieślników. Edukację artystyczną rozpoczął zapewne od Szkoły Rysunkowej Jakuba Katzenbogena w Łodzi. W 1906 wyjechał do Berlina, gdzie chciał uczyć się muzyki, aby zostać dyregentem. W 1908 roku wrócił do Łodzi, aby odbyć służbę wojskową. W 1909 osiadł w Paryżu, gdzie związał się ze środowiskiem artystycznym École de Paris. Swoją pierwszą wystawę miał w 1912 w galerii George'a Petita (przedmowę do katalogu napisał André Salmon). W 1913 poznał Renoira, który zaprosił go do spędzenia kilku dni w jego domu w Cagnes-sur-Mer. Mędrzycki, zauroczony tym regionem Francji, osiadł tam w 1921 na trzy lata. W 1924, po powrocie do Paryża, spotkał marszanda Leopolda Zborowskiego, który pomagał mu sprzedawać jego obrazy. W tym samym roku poznał Kiki de Montparnasse, która została jego partnerką na trzy lata. Według niektórych źródeł to Mędzycki wymyślił jej pseudonim artystyczny. W 1931 miał indywidualną wystawę w Galerii Kleinmanna w Paryżu.

W 1933, po dojściu Hitlera do władzy, Mędrzycki wraz z Paulem Signacem założył Ruch Intelektualiści za Pokój, w którym działało wielu pisarzy, naukowców i poetów.

W 1939 wspólnie ze swoją rodziną ukrył się w Alpach Nadmorskich, gdzie był członkiem francuskiego ruchu oporu. Jego żona została aresztowana w 1942, jego syn, Claude, został zamordowany przez Niemców 14 dni przed wyzwoleniem.

Artysta zmarł na raka w 1951 w Saint-Paul-de-Vence.

Twórczość

Malował głównie pejzaże, kwiaty, kompozycje figuralne. W swej twórczości inspirował się malarstwem Cézanne’a. W jego przestrzenne pejzaże często wpisane były kubiczne formy wiejskiej zabudowy. Mędrzycki zachował kontakty z Polską, wystawiał swoje dzieła na wystawach sztuki żydowskiej w Warszawie i w Łodzi. Ostatnim jego dziełem była seria grafik W hołdzie bohaterom warszawskiego getta, utrzymana w stylu ekspresjonistycznym. Zostały one wydane w 1955 z tekstami Paula Eluarda i Vercorsa.

Bibliografia

http://www.ecoledeparis.org/artists/view/maurice_mendjizki
Hommage au Ghetto de Varsovie, Album de 36 dessins, Réédition Boulingrins, Monaco 1955.
Serge Mendjisky, 3 000 semaines de création 1948-2006, Édition PARIS musées-Palmyre, avril 2006

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 === Biografia ===
-Urodził się w rodzinie rzemieślników. Edukację artystyczną rozpoczął zapewne od Szkoły Rysunkowej [[Jakub Katzenbogen|Jakuba Katzenbogena]] w Łodzi. W [[1906]] wyjechał do Berlina, gdzie chciał uczyć się muzykę, aby zostać dyregentem. W [[1908]] roku wrócił do Łodzi, aby wypełnić służbę wojskową. W [[1909]] osiadł w [[Paryż]]u, gdzie związał się ze środowiskiem artystycznym École de Paris. Swoją pierwszą wystawę miał w [[1912]] w galerii George'a Petita (przedmowę do katalogu napisał [[André Salmon]]). W [[1913]] spotkał [[Auguste Renoir|Renoira]], który zaprosił go do spędzenia kilku dni w jego domu w [[Cagnes-sur-Mer]]. Mędrzycki, zauroczony tym regionem Francji, osiadł tam w [[1921]] na trzy lata. W [[1924]], po powrocie do Paryża, spotkał marszanda [[Leopold Zborowski|Leopolda Zborowskiego]], który pomagał mu sprzedawać jego obrazy. W tym samym roku poznał [[Kiki de Montparnasse]], która została jego partnerką na trzy lata. Według niektórych źródeł to Mędzycki wymyślił jej pseudonim artystyczny. W [[1931]] miał indywidualną wystawę w Galerii Kleinmanna w Paryżu.
+Urodził się w rodzinie rzemieślników. Edukację artystyczną rozpoczął zapewne od Szkoły Rysunkowej [[Jakub Katzenbogen|Jakuba Katzenbogena]] w Łodzi. W [[1906]] wyjechał do Berlina, gdzie chciał uczyć się muzyki, aby zostać dyregentem. W [[1908]] roku wrócił do Łodzi, aby odbyć służbę wojskową. W [[1909]] osiadł w [[Paryż]]u, gdzie związał się ze środowiskiem artystycznym École de Paris. Swoją pierwszą wystawę miał w [[1912]] w galerii George'a Petita (przedmowę do katalogu napisał [[André Salmon]]). W [[1913]] poznał [[Auguste Renoir|Renoira]], który zaprosił go do spędzenia kilku dni w jego domu w [[Cagnes-sur-Mer]]. Mędrzycki, zauroczony tym regionem Francji, osiadł tam w [[1921]] na trzy lata. W [[1924]], po powrocie do Paryża, spotkał marszanda [[Leopold Zborowski|Leopolda Zborowskiego]], który pomagał mu sprzedawać jego obrazy. W tym samym roku poznał [[Kiki de Montparnasse]], która została jego partnerką na trzy lata. Według niektórych źródeł to Mędzycki wymyślił jej pseudonim artystyczny. W [[1931]] miał indywidualną wystawę w Galerii Kleinmanna w Paryżu.
-W [[1933]], po dojściu [[Adolf Hitler|Hitlera]] do władzy, Mędrzycki wraz z [[Paul Signac|Paulem Signacem]] założył Ruch Intelektualiści za Pokój, w którym działało wielu pisarz, naukowców i poetów.
+W [[1933]], po dojściu [[Adolf Hitler|Hitlera]] do władzy, Mędrzycki wraz z [[Paul Signac|Paulem Signacem]] założył Ruch Intelektualiści za Pokój, w którym działało wielu pisarzy, naukowców i poetów.
 W [[1939]] wspólnie ze swoją rodziną ukrył się w [[Alpy Nadmorskie (departament)|Alpach Nadmorskich]], gdzie był członkiem [[Francuski ruch oporu|francuskiego ruchu oporu]]. Jego żona została aresztowana w [[1942]], jego syn, Claude, został zamordowany przez Niemców 14 dni przed wyzwoleniem.
@@ Linia 12: / Linia 12: @@
 === Twórczość ===
-Malował głównie pejzaże, kwiaty, kompozycje figuralne. W swej twórczości inspirował się malarstwem [[Paul Cezanne|Cézanne’a]]. W jego przestrzenne pejzaże często wpisane były kubiczne formy wiejskiej zabudowy. Mędrzycki zachował kontakty z Polską, wystawiał swoje dzieła na wystawach sztuki żydowskiej w [[Warszawa|Warszawie]] i w Łodzi. Ostatnim jego dziełem była seria grafik ''W hołdzie bohaterom warszawskiego getta'', utrzymana w stylu ekspresjonistycznym. Zostały one wydane w [[1955]] z tekstami [[Paul Eluard|Paula Elurda]] i [[Vercors (pisarz)|Vercorsa]].
+Malował głównie pejzaże, kwiaty, kompozycje figuralne. W swej twórczości inspirował się malarstwem [[Paul Cezanne|Cézanne’a]]. W jego przestrzenne pejzaże często wpisane były kubiczne formy wiejskiej zabudowy. Mędrzycki zachował kontakty z Polską, wystawiał swoje dzieła na wystawach sztuki żydowskiej w [[Warszawa|Warszawie]] i w Łodzi. Ostatnim jego dziełem była seria grafik ''W hołdzie bohaterom warszawskiego getta'', utrzymana w stylu ekspresjonistycznym. Zostały one wydane w [[1955]] z tekstami [[Paul Eluard|Paula Eluarda]] i [[Vercors (pisarz)|Vercorsa]].
 === Bibliografia ===