Dwoisty Staw Gąsienicowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
uzupełnienie, linki, lit. |
grafika |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[grafika:Stawy Gąsienicowwe a2.jpg|250px|right|thumb|U góry, po prawej Dwoisty Staw, poniżej [[Kurtkowiec]] i [[Czerwone Stawki Gąsienicowe]]. Po lewej stronie [[Zielony Staw Gąsienicowy]]]] |
|||
'''Dwoisty Staw Gąsienicowy''' - [[jezioro oligotroficzne|oligotroficzne]] jezioro [[Tatry|tatrzańskie]], położone w zachodniej części [[Dolina Gąsienicowa|Doliny Gąsienicowej]] ([[Zielona Dolina Gąsienicowa|Zielonej Dolinie Gąsienicowej]]) w [[Roztoka Stawiańska|Roztoce Stawiańskiej]], na wysokości nieco ponad 1657 [[N.p.m.|m n.p.m.]] Składa się z dwóch sąsiadujących ze sobą niewielkich zbiorników: Dwoisty Staw Wschodni – o powierzchni 1,41 [[ha]] (szerokość 115 m, długość 195 m) i głębokości 7,9 m oraz Dwoisty Staw Zachodni o powierzchni 0,9 ha (szerokość 120 m, długość 140 m) i głębokości 7,9 m. W zimie obydwa stawy tracą wodę i zamarzają do dna. Ich dno nie jest pokryte mułem i piaskiem, lecz głazami. Osobliwością stawu jest odkrycie w nim w [[1882]] r. bardzo rzadkiego [[skorupiaki|skorupiaka]] – [[skrzelopływka bagienna|skrzelopływki bagiennej]] (''Branchinecta paludosa''). Ten arktyczny [[skrzelonogi|skrzelonóg]] występuje tylko w strefie podbiegunowej (w płytkich, zamarzających do dna jeziorach) i w dwóch jeziorach [[Tatry|tatrzańskich]] (Dwoistym Stawie i jednym z Małych Stawów Furkotnych, w [[dolina Furkotna|Dolinie Furkotnej]], [[Język słowacki|słow.]] ''Furkotská dolina''). Niestety, ostatnie badania pracowników [[Tatrzański Park Narodowy|TPN]] (1995-1996 r.) wykazały, że skorupiak ten w Dwoistych Stawkach wyginął. Prawopodobną przyczyną było niezbyt przemyślane zarybianie Stawów Gąsienicowych, przeprowadzane w latach 50. i 60-tych. Wpuszczone do Dwoistego Stawu [[pstrąg]]i wyjadły całą [[populacja|populację]] tego skorupiaka, a następnie w zimie same wyginęły, gdy staw zamarzł do dna. Populacja skrzelopływki bagiennej już nie odrodziła się, na szczęście skorupiak ten licznie jeszcze występuje w Malym Stawku Furkotnym. |
'''Dwoisty Staw Gąsienicowy''' - [[jezioro oligotroficzne|oligotroficzne]] jezioro [[Tatry|tatrzańskie]], położone w zachodniej części [[Dolina Gąsienicowa|Doliny Gąsienicowej]] ([[Zielona Dolina Gąsienicowa|Zielonej Dolinie Gąsienicowej]]) w [[Roztoka Stawiańska|Roztoce Stawiańskiej]], na wysokości nieco ponad 1657 [[N.p.m.|m n.p.m.]] Składa się z dwóch sąsiadujących ze sobą niewielkich zbiorników: Dwoisty Staw Wschodni – o powierzchni 1,41 [[ha]] (szerokość 115 m, długość 195 m) i głębokości 7,9 m oraz Dwoisty Staw Zachodni o powierzchni 0,9 ha (szerokość 120 m, długość 140 m) i głębokości 7,9 m. W zimie obydwa stawy tracą wodę i zamarzają do dna. Ich dno nie jest pokryte mułem i piaskiem, lecz głazami. Osobliwością stawu jest odkrycie w nim w [[1882]] r. bardzo rzadkiego [[skorupiaki|skorupiaka]] – [[skrzelopływka bagienna|skrzelopływki bagiennej]] (''Branchinecta paludosa''). Ten arktyczny [[skrzelonogi|skrzelonóg]] występuje tylko w strefie podbiegunowej (w płytkich, zamarzających do dna jeziorach) i w dwóch jeziorach [[Tatry|tatrzańskich]] (Dwoistym Stawie i jednym z Małych Stawów Furkotnych, w [[dolina Furkotna|Dolinie Furkotnej]], [[Język słowacki|słow.]] ''Furkotská dolina''). Niestety, ostatnie badania pracowników [[Tatrzański Park Narodowy|TPN]] (1995-1996 r.) wykazały, że skorupiak ten w Dwoistych Stawkach wyginął. Prawopodobną przyczyną było niezbyt przemyślane zarybianie Stawów Gąsienicowych, przeprowadzane w latach 50. i 60-tych. Wpuszczone do Dwoistego Stawu [[pstrąg]]i wyjadły całą [[populacja|populację]] tego skorupiaka, a następnie w zimie same wyginęły, gdy staw zamarzł do dna. Populacja skrzelopływki bagiennej już nie odrodziła się, na szczęście skorupiak ten licznie jeszcze występuje w Malym Stawku Furkotnym. |
||
Wersja z 12:49, 1 sie 2006
Dwoisty Staw Gąsienicowy - oligotroficzne jezioro tatrzańskie, położone w zachodniej części Doliny Gąsienicowej (Zielonej Dolinie Gąsienicowej) w Roztoce Stawiańskiej, na wysokości nieco ponad 1657 m n.p.m. Składa się z dwóch sąsiadujących ze sobą niewielkich zbiorników: Dwoisty Staw Wschodni – o powierzchni 1,41 ha (szerokość 115 m, długość 195 m) i głębokości 7,9 m oraz Dwoisty Staw Zachodni o powierzchni 0,9 ha (szerokość 120 m, długość 140 m) i głębokości 7,9 m. W zimie obydwa stawy tracą wodę i zamarzają do dna. Ich dno nie jest pokryte mułem i piaskiem, lecz głazami. Osobliwością stawu jest odkrycie w nim w 1882 r. bardzo rzadkiego skorupiaka – skrzelopływki bagiennej (Branchinecta paludosa). Ten arktyczny skrzelonóg występuje tylko w strefie podbiegunowej (w płytkich, zamarzających do dna jeziorach) i w dwóch jeziorach tatrzańskich (Dwoistym Stawie i jednym z Małych Stawów Furkotnych, w Dolinie Furkotnej, słow. Furkotská dolina). Niestety, ostatnie badania pracowników TPN (1995-1996 r.) wykazały, że skorupiak ten w Dwoistych Stawkach wyginął. Prawopodobną przyczyną było niezbyt przemyślane zarybianie Stawów Gąsienicowych, przeprowadzane w latach 50. i 60-tych. Wpuszczone do Dwoistego Stawu pstrągi wyjadły całą populację tego skorupiaka, a następnie w zimie same wyginęły, gdy staw zamarzł do dna. Populacja skrzelopływki bagiennej już nie odrodziła się, na szczęście skorupiak ten licznie jeszcze występuje w Malym Stawku Furkotnym.
Bezpośrednio przy Dwoistym Stawie nie przebiega żaden znakowany szlak turystyczny. Teren ten jest ścisłym rezerwatem przyrody. Stawy są widoczne poniżej zachodnich zboczy Małego Kościelca podczas podchodzenia na Kościelec albo na Świnicę przez Świnicką Przełęcz.