Iwan Kłymyszyn: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m kat. |
infobox |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Żołnierz infobox |
|||
{{Dopracować|źródła=2012-01}} |
|||
|imię i nazwisko = Iwan Kłymyszyn |
|||
| ⚫ | |||
|imię i nazwisko org = Іван Климишин |
|||
|pseudonim = ''Kruk'' |
|||
|rodzaj wojsk = lądowe |
|||
|zwycięstwa = |
|||
|grafika = |
|||
|opis grafiki = |
|||
|stopień grafika = |
|||
|stopień = porucznik (pośmiertnie) |
|||
|data urodzenia = [[1918]] |
|||
|miejsce urodzenia = Wereszczaki |
|||
|data śmierci = [[7 maja]] [[1944]] |
|||
|miejsce śmierci = |
|||
|lata służby = |
|||
|siły zbrojne = [[Ukraińska Powstańcza Armia]] |
|||
|jednostki = |
|||
|stanowiska = |
|||
|wojny i bitwy = |
|||
|późniejsza praca = |
|||
|odznaczenia = |
|||
|commons = |
|||
|wikiźródła = |
|||
|wikicytaty = |
|||
}} |
|||
| ⚫ | |||
Urodził się w biednej rodzinie |
Urodził się w biednej rodzinie [[chłop]]skiej. Ukończył szkołę podstawową w rodzinnej miejscowości, a następnie szkołę zawodową w [[Wiśniowiec|Wiśniowcu]]. W [[1936]] wstąpił do [[Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów|Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów]] i został jej aktywnym działaczem. W [[1938]] został aresztowany przez polską policję i skazany, odsiadywał wyrok w więzieniu w Krzemieńcu, następnie skierowany został [[Miejsce Odosobnienia w Berezie Kartuskiej|do obozu w Berezie Kartuskiej]]. Z obozu wydostał się podczas kampanii wrześniowej. |
||
W [[1941]] ukończył [[szkoła oficerska im. płk. Konowalca|szkołę oficerską im. płk. Konowalca]]. Następnie był członkiem [[grupy pochodne OUN|grup pochodnych OUN]]. |
W [[1941]] ukończył [[szkoła oficerska im. płk. Konowalca|szkołę oficerską im. płk. Konowalca]]. Następnie był członkiem [[grupy pochodne OUN|grup pochodnych OUN]]. |
||
| Linia 8: | Linia 32: | ||
Był twórcą oddziałów UPA w rejonie [[Krzemieniec (miasto)|Krzemieńca]], dowódcą sotni, następnie kurenia krzemienieckiego, wreszcie dowódcą grupy [[UPA-Południe]]. Jego oddział prowadził eksterminację Polaków w [[powiat krzemieniecki|powiecie krzemienieckim]]<ref>Grzegorz Motyka, "Ukraińska partyzantka 1942-1960", Warszawa 2006, ISBN 83-88490-58-3, s.315</ref>. Zginął w walce z wojskami [[NKWD]]. |
Był twórcą oddziałów UPA w rejonie [[Krzemieniec (miasto)|Krzemieńca]], dowódcą sotni, następnie kurenia krzemienieckiego, wreszcie dowódcą grupy [[UPA-Południe]]. Jego oddział prowadził eksterminację Polaków w [[powiat krzemieniecki|powiecie krzemienieckim]]<ref>Grzegorz Motyka, "Ukraińska partyzantka 1942-1960", Warszawa 2006, ISBN 83-88490-58-3, s.315</ref>. Zginął w walce z wojskami [[NKWD]]. |
||
W [[1948]] [[UHWR]] awansowała go pośmiertnie do stopnia |
W [[1948]] [[UHWR]] awansowała go pośmiertnie do stopnia [[porucznik]]a i odznaczyła Złotym [[Krzyż Bojowej Zasługi|Krzyżem Bojowej Zasługi]] II klasy. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 14:59, 12 lis 2015
| porucznik (pośmiertnie) | |
| Data i miejsce urodzenia |
1918 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Siły zbrojne | |
Iwan Kłymyszyn pseud. Kruk (ur. 1918 w Wereszczakach koło Łanowiec – zm. 7 maja 1944) – oficer Ukraińskiej Powstańczej Armii.
Urodził się w biednej rodzinie chłopskiej. Ukończył szkołę podstawową w rodzinnej miejscowości, a następnie szkołę zawodową w Wiśniowcu. W 1936 wstąpił do Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i został jej aktywnym działaczem. W 1938 został aresztowany przez polską policję i skazany, odsiadywał wyrok w więzieniu w Krzemieńcu, następnie skierowany został do obozu w Berezie Kartuskiej. Z obozu wydostał się podczas kampanii wrześniowej.
W 1941 ukończył szkołę oficerską im. płk. Konowalca. Następnie był członkiem grup pochodnych OUN.
Był twórcą oddziałów UPA w rejonie Krzemieńca, dowódcą sotni, następnie kurenia krzemienieckiego, wreszcie dowódcą grupy UPA-Południe. Jego oddział prowadził eksterminację Polaków w powiecie krzemienieckim[1]. Zginął w walce z wojskami NKWD.
W 1948 UHWR awansowała go pośmiertnie do stopnia porucznika i odznaczyła Złotym Krzyżem Bojowej Zasługi II klasy.
- ↑ Grzegorz Motyka, "Ukraińska partyzantka 1942-1960", Warszawa 2006, ISBN 83-88490-58-3, s.315