Spółgłoska dziąsłowo-podniebienna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne występują również w [[język mandaryński|języku mandaryńskim]], [[język japoński|języku japońskim]] i w [[języki północno-zachodniokaukaskie|językach północno-zachodniokaukaskich]]. W [[język serbochorwacki|języku serbochorwackim]] występują tylko zwarto-szczelinowe ciszące, zapisywane ''ć'' i ''đ''. W [[język szwedzki|języku szwedzkim]] i w niektórych językach [[Indie|Indii]] istnieje [{{IPA|ɕ}}]. |
Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne występują również w [[język mandaryński|języku mandaryńskim]], [[język japoński|języku japońskim]] i w [[języki północno-zachodniokaukaskie|językach północno-zachodniokaukaskich]]. W [[język serbochorwacki|języku serbochorwackim]] występują tylko zwarto-szczelinowe ciszące, zapisywane ''ć'' i ''đ''. W [[język szwedzki|języku szwedzkim]] i w niektórych językach [[Indie|Indii]] istnieje [{{IPA|ɕ}}]. |
||
[[ar:غاري لثوي]] |
|||
[[en:Alveolo-palatal consonant]] |
|||
[[fr:Consonne alvéolo-palatale]] |
|||
[[ko:치조구개음]] |
|||
[[he:עיצורים מכתשיים חכיים]] |
|||
[[ja:歯茎硬口蓋音]] |
|||
[[ro:Consoană alveolopalatală]] |
|||
[[sv:Alveolopalatal konsonant]] |
|||
[[zh:龈腭音]] |
|||
Wersja z 15:28, 5 paź 2006
Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne, znane też jako alweolopalatalne lub (zwłaszcza w polonistyce ciszące) to spółgłoski szczelinowe lub zwarto-szczelinowe artykułowane przez wysklepienie języka w kierunku przedniej części podniebienia przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.
Przykłądy
W języku polskim występują:
-spółgłoska szczelinowa bezdźwięczna (IPA: ɕ) w wyrazie siano
-spółgłoska zwartoszczelinowa bezdźwięczna (IPA: tɕ) w wyrazie ciało
-spółgłoska szczelinowa dźwięczna (IPA: ʑ) w wyrazie zioło
-spółgłoska zwartoszczelinowa bezdźwięczna (IPA: dʑ) w wyrazie dźwięk
Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne występują również w języku mandaryńskim, języku japońskim i w językach północno-zachodniokaukaskich. W języku serbochorwackim występują tylko zwarto-szczelinowe ciszące, zapisywane ć i đ. W języku szwedzkim i w niektórych językach Indii istnieje [ɕ].