Sporofit: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
|||
Linia 5: | Linia 5: | ||
U [[rośliny naczyniowe|roślin naczyniowych]] sporofit jest znacznie większy niż [[gametofit]], jest też stadium zdolnym do samodzielnego istnienia. |
U [[rośliny naczyniowe|roślin naczyniowych]] sporofit jest znacznie większy niż [[gametofit]], jest też stadium zdolnym do samodzielnego istnienia. |
||
Sporofit [[mszaki|mszaków]] nazywany jest '''sporogonem''', rozwija się na [[gametofit|gametoficie]] z zapłodnionej komórki jajowej. Jest pokoleniem krótkotrwałym (recesywnym), zamiera po wytworzeniu zarodników. Jest on niewielki i zależny od gametofitu, wrasta w niego tzw. '''stopą''', przez którą pobiera [[woda|wodę]] i [[związki organiczne]]. Ma postać pojedynczego, nierozgałęzionego trzonka – '''[[seta (botanika)|sety]]''' (szczecinki), zakończonej na szczycie '''[[zarodnia|zarodnią]]''' (puszką), w której powstają [[zarodnik]]i ([[Mejospora|mejospory]])<ref>Barbara Sudnik-Wójcikowska, Adam Stebel: ''Aneks 1. Słownik ważniejszych terminów botanicznych.'' w: ''Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000– podręcznik metodyczny. Tom 9 Gatunki roślin.'' Ministerstwo Środowiska, Warszawa 2004 r. {{ISBN|83-86564-43-1}}</ref>. U mchów puszka najczęściej jest okryta [[Czepek (botanika)|czepkiem]], który powstał z oderwanej części [[rodnia|rodni]]<ref |
Sporofit [[mszaki|mszaków]] nazywany jest '''sporogonem''', rozwija się na [[gametofit|gametoficie]] z zapłodnionej komórki jajowej. Jest pokoleniem krótkotrwałym (recesywnym), zamiera po wytworzeniu zarodników. Jest on niewielki i zależny od gametofitu, wrasta w niego tzw. '''stopą''', przez którą pobiera [[woda|wodę]] i [[związki organiczne]]. Ma postać pojedynczego, nierozgałęzionego trzonka – '''[[seta (botanika)|sety]]''' (szczecinki), zakończonej na szczycie '''[[zarodnia|zarodnią]]''' (puszką), w której powstają [[zarodnik]]i ([[Mejospora|mejospory]])<ref name="ReferenceA">Barbara Sudnik-Wójcikowska, Adam Stebel: ''Aneks 1. Słownik ważniejszych terminów botanicznych.'' w: ''Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000– podręcznik metodyczny. Tom 9 Gatunki roślin.'' Ministerstwo Środowiska, Warszawa 2004 r. {{ISBN|83-86564-43-1}}</ref>. U mchów puszka najczęściej jest okryta [[Czepek (botanika)|czepkiem]], który powstał z oderwanej części [[rodnia|rodni]]<ref name="ReferenceA"/>. Sporofity większości mszaków mają [[aparat szparkowy|aparaty szparkowe]], a niektóre nawet [[chloroplast]]y, dzięki którym mogą same wytwarzać związki organiczne. Mimo to muszą one pobierać od [[gametofit]]u [[woda|wodę]] i [[sole mineralne]]. |
||
W dawnych ujęciach pojęcie sporofitu stosowano również do [[grzyby|grzybów]] (zaliczanych wówczas do roślin)<ref>{{cytuj książkę|autor r=Richard Harder|rozdział=Systematyka| inni= Eduard Strasburger (red.)|tytuł=Botanika: podręcznik dla szkół wyższych| wydanie=2. polskie według 28. oryg.| wydawca=PWRiL| miejsce=Warszawa|rok=1967 }}</ref>. |
W dawnych ujęciach pojęcie sporofitu stosowano również do [[grzyby|grzybów]] (zaliczanych wówczas do roślin)<ref>{{cytuj książkę|autor r=Richard Harder|rozdział=Systematyka| inni= Eduard Strasburger (red.)|tytuł=Botanika: podręcznik dla szkół wyższych| wydanie=2. polskie według 28. oryg.| wydawca=PWRiL| miejsce=Warszawa|rok=1967 }}</ref>. |
Wersja z 02:11, 27 gru 2017
Sporofit – diploidalne stadium w przemianie pokoleń roślin i glonów. W stadium sporofitu zachodzi proces mejozy, w wyniku której powstają zarodniki (mikrospory).
U roślin naczyniowych sporofit jest znacznie większy niż gametofit, jest też stadium zdolnym do samodzielnego istnienia.
Sporofit mszaków nazywany jest sporogonem, rozwija się na gametoficie z zapłodnionej komórki jajowej. Jest pokoleniem krótkotrwałym (recesywnym), zamiera po wytworzeniu zarodników. Jest on niewielki i zależny od gametofitu, wrasta w niego tzw. stopą, przez którą pobiera wodę i związki organiczne. Ma postać pojedynczego, nierozgałęzionego trzonka – sety (szczecinki), zakończonej na szczycie zarodnią (puszką), w której powstają zarodniki (mejospory)[1]. U mchów puszka najczęściej jest okryta czepkiem, który powstał z oderwanej części rodni[1]. Sporofity większości mszaków mają aparaty szparkowe, a niektóre nawet chloroplasty, dzięki którym mogą same wytwarzać związki organiczne. Mimo to muszą one pobierać od gametofitu wodę i sole mineralne.
W dawnych ujęciach pojęcie sporofitu stosowano również do grzybów (zaliczanych wówczas do roślin)[2].
- ↑ a b Barbara Sudnik-Wójcikowska, Adam Stebel: Aneks 1. Słownik ważniejszych terminów botanicznych. w: Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000– podręcznik metodyczny. Tom 9 Gatunki roślin. Ministerstwo Środowiska, Warszawa 2004 r. ISBN 83-86564-43-1
- ↑ Richard Harder: Systematyka. W: Botanika: podręcznik dla szkół wyższych. Eduard Strasburger (red.). Wyd. 2. polskie według 28. oryg. Warszawa: PWRiL, 1967.