Sygnaturka (wieża): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Galeria: + |
|||
Linia 13: | Linia 13: | ||
Plik:2014 Tarnobrzeg, kościół św. Marii Magdaleny 22.JPG|Sygnaturka [[Kościół św. Marii Magdaleny w Tarnobrzegu|kościoła św. Marii Magdaleny w Tarnobrzegu]] |
Plik:2014 Tarnobrzeg, kościół św. Marii Magdaleny 22.JPG|Sygnaturka [[Kościół św. Marii Magdaleny w Tarnobrzegu|kościoła św. Marii Magdaleny w Tarnobrzegu]] |
||
Plik:2014 Kościół św. Marii Magdaleny w Tarnowie, 28.JPG|Sygnaturka kościoła w [[Tarnów (województwo dolnośląskie)|Tarnowie]] |
Plik:2014 Kościół św. Marii Magdaleny w Tarnowie, 28.JPG|Sygnaturka kościoła w [[Tarnów (województwo dolnośląskie)|Tarnowie]] |
||
Plik: |
Plik:Tarnowskie Góry, świątynia ewang.-augsburska, wieżyczka.jpg|Sygnaturka [[Kościół Zbawiciela w Tarnowskich Górach|Kościoła Zbawiciela w Tarnowskich Górach]] |
||
</gallery> |
</gallery> |
||
{{Commonscat|Ridge turrets|Sygnaturka}} |
{{Commonscat|Ridge turrets|Sygnaturka}} |
Wersja z 18:30, 5 sty 2018
Sygnaturka – mała wieża kościelna, w której zazwyczaj umieszcza się najmniejszy z dzwonów, również nazywany sygnaturką. Na dzwonie tym dzwoniono na Sanctus i na podniesienie. Obecnie rolę dawnej sygnaturki zastępuje gong, a obecnie dzwonek dzwoni 5 min. przed Mszą Świętą.
Element ten położony jest zazwyczaj nad skrzyżowaniem transeptu z nawą główną w większych kościołach lub nad prezbiterium w mniejszych świątyniach. Sygnaturka pojawiła się w architekturze w średniowieczu. We wnętrzu sygnaturki umieszczano bardzo często dokumenty związane z fundacją kościoła, jako pamiątkę dla przyszłych pokoleń.
Galeria
-
Sygnaturka kościoła śś. Piotra i Pawła w Bożkowie
-
Sygnaturka kościoła Świętego Krzyża w Nysie
-
Sygnaturka kościoła św. Anny w Nowej Rudzie
-
Sygnaturka kościoła św. Doroty w Radkowie
-
Sygnaturka kaplicy cmentarnej w Jaszkowej Dolnej
-
Sygnaturka kościoła św. Marii Magdaleny w Tarnobrzegu
-
Sygnaturka kościoła w Tarnowie
-
Sygnaturka Kościoła Zbawiciela w Tarnowskich Górach
Bibliografia
- Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 385. ISBN 83-01-12365-6.
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 153. ISBN 83-85001-89-1.