Elektrofil: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m Dodana kategoria:Chemia |
m Dodana kategoria: Chemia nieorganiczna usuwana kategoria:Chemia |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
Zobacz też: [[kwas]], [[nukleofil]], [[podstawienie elektrofilowe]], [[podstawienie nukleofilowe]], [[podstawowe zagadnienia z zakresu chemii]], [[zasada]]. |
Zobacz też: [[kwas]], [[nukleofil]], [[podstawienie elektrofilowe]], [[podstawienie nukleofilowe]], [[podstawowe zagadnienia z zakresu chemii]], [[zasada]]. |
||
[[Kategoria:Chemia]] |
[[Kategoria:Chemia nieorganiczna]] |
Wersja z 18:23, 20 cze 2004
Elektrofil - to cząsteczka lub grupa która, jak sama nazwa wskazuje, "lubi" elektrony, czyli sama posiada ich niedomiar i w odpowiednich warunkach jest w stanie je przyjąć, czyli być ich akceptorem.
Elektrofilami są wszystkie kwasy, zarówno te zgodne z definicją Bronstedta, jak i te zgodne z definicją Lewisa. Oprócz tego mogą to być jednak cząsteczki, które nie wykazują żadnych kwasowych własności, lecz tylko mają "zwykły" deficyt elektronów - pojęcie elektrofila jest więc szersze od pojęcia kwasu.
W odróżnieniu od kwasów, które można uszeregować wg ich "mocy", elektrofile dzieli się raczej na "twarde" i "miękkie".
Twardy elektrofil to cząsteczka mała, zwarta i o bardzo skoncentrowanym "centrum elektrofilowości" - czyli jednym konkretnym miejscu w cząsteczce, które jest szczególnie skłonne przyjmować elektrony. Przykłady twardych elektrofili to: H+, K+, AlCl3.
Miękki elektrofil to na odwrót cząsteczka duża, z rozmytym "centrum elektrofilowości" - czyli brakiem jednego konkretnego miejsca, które jest szczególnie skłonne przyjmować elektrony. Przykłady miękkich elektrofili to: Br+, Ag+, BH3.
Zobacz też: kwas, nukleofil, podstawienie elektrofilowe, podstawienie nukleofilowe, podstawowe zagadnienia z zakresu chemii, zasada.